ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(17)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ΣΤ΄(17)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Η ζωή που ζούμε αυτή δώρο και ποινή μαζύ. /  και χωρίς φιλοσοφία, η ζωή δεν έχει ουσία / κι όταν μόνο με θρησκεία, φυλακή και αφασία.

Φοβού τα θρησκεύματα και αγάπη φέροντα. Και αγάπη δεν είναι πάντως – θρησκεία ναι - αυτό που δεν αφήνει ελεύθερο χώρο στην ζωή και το πνεύμα να προχωρήσει. Υποκριτάς, ψεύτες και θρησκόδουλος γεννά αυτή, το χειρότερο είδος διαβολανθρώπου.

Αφού μόνο όταν ένας θρησκευόμενος θα συμβαδίσει, εν ειρήνη και ασκανδάλιστα, μ’ ένα άπιστο, τότε και μόνο υπάρχει ελπίς, τότε και μόνο μπορεί ο κόσμος ν’ αλλάξει προς το καλύτερο.

Κίβδηλοι πλαστοί θεοί, πανούργοι μάντεις και ιδρυταί θρησκειών αναγκαίον κακό. Διότι και αι θρησκείαι εταιρίαι, οργανώσεις είναι. διοικούνται και λειτουργούν όπως κάθε μορφή εξουσίας εγκλημαγικά με εσωτερικούς κανόνες και μεθόδους μαφίας.

Πόσο μάλλον όταν μια θρησκεία εξυμνεί απροκάλυπτα την δουλεία και την παθητικότητα, συκοφαντεί την ελευθερία κσι την φυσικότητα, εξαγιάζει αντί να καταργείς στην πράξι τον φόβο και την θλίψι. Κι επί πλέον αποθεώνει την τυραννία και διαιωνίζει ευλογώντας και παρηγορώντας την ανθρώπινη δυστυχία.

 
2. Όταν όμως μπορείς και συγκεντρώνεις όλου του κόσμου τα λεφτά, και μαφιόζος αν είσαι, πρώτη εξουσία γίνεσαι και κλείνεις όλα τα κακά στόματα, συγχωρείσαι απ’ όλα τα εγκλήματά σου και δοξολογείσαι για τα  μερικά σκόπιμα καλά σου που συμπίπτουν με τα συμφέροντά σου.

Η δύναμις είναι θεός. Ο θεός δύναμις. Η εξουσία είναι θεός και δύναμις που ενστικτωδώς όλοι μας επιδιώκομεν κατέχειν και διατηρείν με κάθε ηθικό και ανήθικο μέσον γιατί αυτή η δύναμις της εξουσίας είναι που δημιουργεί για τον άνθρωπο τους όποιους θεούς, δίκαιον και νόμους.

Μόνο ο ανόητος και ο εμμονικός θρησκορομαντικός θα άφηνε την εξουσία αυτή, τον πραγματικό επίγειο θεό,  για να σώση - πως αλλιώς; -  τον άνθρωπο.

Αλλά ποιος θα διακινδύνευε αυτό, το παραιτηθήναι από κάτι τόσο βέβαιο για να σώσει κάτι τόσο αβέβαιο; Εξ ού και οι τόσοι πόλεμοι, τα αίματα, μίση, πάθη και αλληλοσπαραγμός.  

Το δίλημμα των πατέρων θεών εδίχαζε τον άνω Όλυμπον. Βάσανα και άγνοια ενώνουν τους ανθρώπους, αντίθετα ευτυχία και γνώσις είναι πολύ εγωιστικά στοιχεία, τους ξεχωρίζουν και διαχωρίζουν άρα… Και τότε απεφάσισαν  αφήσαι τύχην και άνθρωπον για το αποφασίσαι και ασχοληθήναι μ’ αυτό.

 
3. Με αρετή, μέτρο και λογική γίνονται και τα ολίγα πολλά. Με πάθη και καταχρήσεις και τα πολλά ολίγα. Αλλά και η ουράνια αρετή δεν αποκτάται, αν δεν περάσει μέσα από κάποιες δοκιμασίες δυστυχίας.

Γίνε γης και ουρανού πιστός ελεύθερος εργάτης για να μη γίνης ποτέ δούλος ανθρώπου που ορίζει τυραννικά την γη και τον ουρανό σου.  Και όσο γίνεται μακράν πολιτικών και ρασοφόρων μένε δια λόγους ηθικοπνευματικής υγείας.

Για ένα πρόσωπο καθαρό ζώμεν εις τον κόσμο αυτό όπου όλα είναι μοιρασμένα, και τα άτακτα και τα τακτοποιημένα. Κάθε ηλικία άλλα στερείται κι άλλα χαίρεται, νικά όταν προσπαθεί, με λίγη καλή τύχη.

Είς κοινός πόνος μας γεννά και μας ενώνει, κι ένας κοινός πόνος μας αποσύρει. Η νύχτα ψηλώνει, η μέρα χαμηλώνει. Και ό,τι ζη από την γη ζη για όσον ζη, και πάλιν εις αυτήν θνήσκον ενσωματούται.

Όποιος απλά ζη αυτός ζη και για το καλό και το κακό. Αυτός που πεθαίνει όμως για την τιμή της πατρίδος και της ανθρωπότητος αυτός πεθαίνει για το αιώνιο καλό αυτό που εξαιρετικά τιμούν και επιβραβεύουν οι ουρανοί και η αιώνια ζωή.   

4. Τι είναι γιορτή; Μα τί άλλο από μια χαρά που μοιράζεται σαν θεός, άφθονα και αδιάκριτα εις όλους όπως η ζωή και το φως; Αυτό λέγεται γιορτή.

Το γρήγορο και βιαστικό δεν συμβαδίζει με το δίκαιο. Από στιγμή σε στιγμή μεσολαβούν κάποτε πνευματικοί αιώνες.Να είσαι και να φέρεσαι καλά κι όταν δεν είσαι καλά. Γιατί συτό είναι ο ολύμπιος τρόπος των πατέρων σου ανθρωποθεών.

Θεός ο χρόνος, θεός και η απόστασις δια τον άνθρωπον. Άλλους φέρνει κοντά κι άλλους απομακρύνει. Άλλους άλλοτε γεννά κι άλλους αποσύρει.  

Ο λησμονών και απεμπολών τας γενεθλίους ρίζας του συναπολλύει και το μείζον της αρετής και της αυτογνωσίας του.

Να ξέρεις, ω ψυχή, από γη και ουρανό τι σού ανήκει. Επειδή αυτό είναι η ζωή, ο θησαυρός και η νίκη.  Και μόνον όστις έχει στήριγμα τον ουρανό αυτός συγκρατείν ευπορεί την ψυχή του όρθια και το πνεύμα του φωτεινό.