ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (171)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (171)

1)  τράπεζα και τετράποδα γιατί είναι συνάδελφοι;

2) Γιατί υλοτόμος και όχι ξ-υλοτόμος;

3) ουσ. ανάκλιντρον (το): τα συνθετικά του,

4) ουσ. δάμαρ (η):   αρχαϊστί σημαίνει η σύζυγος. Από πού και ως που;

5)  ουσ. εσθής (η) (ή εσθήτα):  γιατί λέγεται΄έτσι;

6)   επιθ. απροσπέραστος, απροσπέλαστος (ο): η νοηματική των διαφορά.

7)  ουσ. νηοπομπή: τα συνθετικά του.

8) ¨αβρόχοις ποσί¨ λογία έκφρασις. Πού σημαίνει τί;     

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (170) ΕΔΩ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) τράπεζα, τραπέζι  < τετράπεζα < τετράποδο. (τέσσερα πόδια όπως και ο πάγκος, η μπάνκα.)   

2) ξύλο = το ξερό, κομμένο ξύλο. Ύλη (πρβ. ουσ. υλοτόμος ) – το χλωρό του δένδρου. (πρβ. αρχ. ύλη = δάσος, λατ. Silva, υλικόν)

3) ανάκλιντρον < ανά (=  η ανασηκωμένη) + κλίνω (πρβ. κλίνη) + τρέπομαι = η ανασηκωμένη κλίνη επί της οποίας ξαπλώνεις.  

4) δάμαρ < γάμαρ (πρβ. γάμος) η γυνή ως δαμαζόμενος δια του γάμου ίππος.

5) εσθής, το από του στή< σθη-ους ενδυόμενον φόρεμα.

6) απροσπέραστος < α(νευ) + προς + περνώ = αυτός που δεν ξεπερνιέται. Απροσπέλαστος < α (νευ) + προς + πέλας (πρβ. επιρ. πλησίον ) αυτός που δεν πλησιάζεται καν.

7)  νηοπομπή < ναυς (η) (πρβ. αρχ, ρ, ναίω, ναύτης, ναυτικό) + πέμπω = η των πλοίων πομπή, αποστολή.    

8) η δια αβρόχων, αμουσκεύτων ποδών (προέλασις.) Μτφ. η εύκολη επίτευξις ενός σκοπού.