ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ Financial Times.
Ώρα για μια μεγάλη επαναφορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος-του Κρις Γουάτλινγκ .
Κατά μέσο όρο, τα διεθνή νομισματικά συστήματα διαρκούν περίπου 35 έως 40 χρόνια πριν οι εντάσεις που δημιουργούν γίνουν πολύ μεγάλες και απαιτείται ένα νέο σύστημα.
Πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, οι μεγάλες οικονομίες ρυθμίζονταν σύμφωνα με το πρότυπο του χρυσού . Στον μεσοπόλεμο, οι περισσότερες οικονομίες επέστρεψαν σε ένα «ημι-σκληρό» πρότυπο χρυσού . Στο τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, σχεδιάστηκε ένα νέο διεθνές σύστημα - η συμφωνία Bretton Woods - με το δολάριο δεμένο με χρυσό και άλλα βασικά νομίσματα συνδεδεμένα με το δολάριο.
Όταν αυτό κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο κόσμος προχώρησε σε ένα σύστημα fiat όπου το δολάριο δεν υποστηριζόταν από ένα εμπόρευμα και επομένως δεν ήταν "αγκυροβολημένο" πουθενά. Αυτό το σύστημα έχει πλέον φτάσει στο τέλος της χρησιμότητάς του.
Η κατανόηση των τάσεων του 30ετούς υπερκυκλου χρέους δείχνει την κούραση του συστήματος. Αυτές περιλαμβάνουν την ατέλειωτη ρευστότητα που έχει δημιουργηθεί από τις εμπορικές και κεντρικές τράπεζες κάτω από αυτό το χωρίς "άγκυρα" διεθνές νομισματικό σύστημα. Αυτή η διαδικασία έχει υποβοηθηθεί και υποστηριχθεί από παγκόσμιες ρυθμιστικές αρχές και κεντρικές τράπεζες που έχουν σε μεγάλο βαθμό αγνοήσει τους νομισματικούς στόχους με την αύξηση της προσφοράς χρήματος.
Η μαζική αύξηση του ενυπόθηκου χρέους στις περισσότερες από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου είναι ένα βασικό παράδειγμα επί αυτού. Αντί για έλλειψη προσφοράς για στέγαση, όπως συχνά θεωρείται ο βασικός λόγος για τις υψηλές τιμές των κατοικιών, έχουμε άφθονη και ταχεία αύξηση του στεγαστικού χρέους, που υπήρξε ο βασικός μοχλός αύξησης των τιμών τις τελευταίες δεκαετίες.
Φυσικά, αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που βρίσκονται στο επίκεντρο της σημερινής ανισότητας και του χάσματος μεταξύ των γενεών. Η επίλυσή του πρέπει να συμβάλει σημαντικά στην επούλωση των διχασμών στις δυτικές κοινωνίες.
Με μια νέα αμερικανική κυβέρνηση και το τέλος της μάχης του Covid με την έναρξη του εμβολιασμού, είναι τώρα μια καλή στιγμή για τις μεγάλες οικονομίες της Δύσης (και ιδανικά τον κόσμο) να καθίσουν και να επινοήσουν μια νέα διεθνή νομισματική τάξη .
Ως μέρος αυτού, θα πρέπει να υπάρχει ευρεία διαγραφή χρέους, ειδικά το δημόσιο χρέος που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες. Υπολογίζουμε ότι ανέρχεται σε περίπου 25 τρισεκατομμύρια δολάρια δημόσιου χρέους στις μεγάλες περιοχές της παγκόσμιας οικονομίας.
Το κατά πόσον η ακύρωση του χρέους εκτείνεται πέρα από αυτό πρέπει να είναι κεντρικό στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής ως προς την κατασκευή του νέου συστήματος - ιδανικά θα έπρεπε, μια μορφή "ιωβηλαίου χρέους" (μηδενισμός και έναρξη νέου "ενάρετου" κύκλου).
Οι συνέπειες για τις αποδόσεις ομολόγων από την ακύρωση χρέους, πρέπει να μελετηθούν πλήρως και να συζητηθούν. Είναι πιθανό να εξομαλυνθεί η απόδοση, καθώς τα επίπεδα ρευστότητας θα ομαλοποιούνται.
Η υψηλή κυριότητα του δημόσιου χρέους σε αυτό το περιβάλλον από τμήματα του χρηματοοικονομικού συστήματος, όπως τράπεζες και ασφαλιστές, θα μπορούσε να προκαλέσει όμως σημαντικές απώλειες. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανακεφαλαιοποίηση τμημάτων του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα πρέπει να συμπεριληφθεί ως μέρος της θέσπισης της νέας διεθνούς νομισματικής τάξης. Ομοίως, ο αντίκτυπος στα συνταξιοδοτικά περιουσιακά στοιχεία πρέπει επίσης να εξεταστεί και να προετοιμαστεί.
Δεύτερον, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να διαπραγματευτούν κάποια μορφή νέας "άγκυρας" - είτε να συνδέσουν τα νομίσματα μεταξύ τους, συνδέοντάς τα με ένα κεντρικό ηλεκτρονικό νόμισμα ή ίσως με ηλεκτρονικά ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα , το διεθνές αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο που δημιούργησε το ΔΝΤ.
Όπως τονίστηκε παραπάνω, ένας από τους βασικούς παράγοντες της ανισότητας τις τελευταίες δεκαετίες ήταν η ικανότητα των κεντρικών και εμπορικών τραπεζών να δημιουργούν ατέλειωτα ποσά ρευστότητας και νέο χρέος.
Αυτό έχει δημιουργήσει κάπως κερδοσκοπικές οικονομίες, που εξαρτώνται υπερβολικά από φθηνά χρήματα (είτε ενυπόθηκο χρέος είτε άλλως) που στη συνέχεια χρηματοδότησε τις σειριακές φούσκες των περιουσιακών στοιχείων. Ενώ οι φούσκες τιμών περιουσιακών στοιχείων είναι ένα συνεχώς παρόν χαρακτηριστικό σε όλη την ιστορία, το μέγεθος και η συχνότητά τους έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Όπως ανέφερε η Fed στην έρευνα του 2018, κάθε σημαντική κατηγορία περιουσιακών στοιχείων κατά τη διάρκεια των 20 ετών από το 1997 έως το 2018 αυξήθηκε κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό ταχύτερα από το ονομαστικό ΑΕΠ. Μακροπρόθεσμα, αυτό δεν είναι ούτε υγιές ούτε βιώσιμο.
Με τη θέση της ρευστότητας, η παγκόσμια οικονομία θα πλησιάσει πιο κοντά σε ένα καθαρότερο καπιταλιστικό μοντέλο, όπου οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα επιστρέψουν στον πρωταρχικό ρόλο τους ως προς την ανακάλυψη τιμών και την κατανομή κεφαλαίων με βάση τις αντιληπτές βασικές αρχές (και όχι τα επίπεδα ρευστότητας).
Στη συνέχεια, η ανάπτυξη θα πρέπει να εξαρτάται λιγότερο από τη δημιουργία χρεών και να εξαρτάται περισσότερο από τα κέρδη από την παραγωγικότητα, το παγκόσμιο εμπόριο και την καινοτομία. Σε αυτό το περιβάλλον, η εισοδηματική ανισότητα θα πρέπει να υποχωρήσει καθώς τα κέρδη από την αύξηση της παραγωγικότητας κατανέμονται ευρύτερα.
Ο βασικός λόγος για τον οποίο πολλές δυτικές οικονομίες εξαρτώνται πλέον υπερβολικά από την κατανάλωση, το χρέος και τις τιμές των κατοικιών είναι λόγω της δημιουργίας της εγχώριας και διεθνούς νομισματικής και χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής. Μια Μεγάλη Επαναφορά (global Reset) προσφέρει επομένως την ευκαιρία να αποκατασταθεί (κάποια ομοιότητα) της οικονομικής δικαιοσύνης στις δυτικές και άλλες οικονομίες.
---------------------------------------------------------------------------------------------
ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ : Ποιός κρυπτοκομμουνιστης και αναρχικός τα γράφει αυτά;;;
Και για όσους ακόμα δεν το κατάλαβαν:
Κάτι
τέτοιο, που αρχίζει να ψήνεται τώρα, είναι το υπεροπλο που διαθέτουν οι
Αμερικανοί για να κάνουν ένα come back ως ο απόλυτος πλανητάρχης.
Τελειώνοντας
έτσι και το δολλαριο και όλα τα Fiat νομίσματα ψηφιακά ή μη,
διαγράφοντας τα χρέη που δημιούργησαν, μαζί με την φούσκα των παραγώγων
των χρεών! Τρέχουν τώρα να βρουν αυτό που θα τα αντικαταστήσει. Προφανώς η αναζήτηση γίνεται εκτός των τραπεζών...
Γιατί 24τρισ $ διαγραφή χρεών;;
Τόσο
είναι το νέο χρήμα (και τα νέα δημόσια χρέη) που δημιουργήθηκαν σε όλο
τον πλανήτη λόγω του Covid19 από την αρχή του 20. Αντιστοιχούν περίπου
στο 1/3 ενός παγκόσμιου ΑΕΠ.
Ποσό
ελάχιστο μπροστά στα 256τρισ που είναι το συνολικό χρέος (δημόσιο και
ιδιωτικό) του πλανήτη και των πάνω από τα 1500τρισ$ που είναι τα τοξικά
παράγωγα των δανείων , για τα οποία ανησυχεί ο αρθρογράφος.
Αν
σβήσουν όμως έστω αυτά τα 24τρισ, όλη αυτή η φούσκα καταρρέει! Μαζί της
εξαφανίζεται (κυριολεκτικά) και όλο το χρήμα που έχει παραχθεί. Μαζί με
τις τράπεζες που το έχουν παράγει όλο αυτό το τέρας. Όπως είπα η διαγραφή έστω αυτών των 24τρισ οδηγεί σε πλήρη κατάρρευση των
τραπεζών, της φούσκας που έχουν δημιουργήσει (ο αρθρογράφος την λέει
φούσκα περιουσιακών στοιχείων-λέγονται και τοξικά ομόλογα) και ΌΛΟΥ του
χρήματος που έχει παραχθεί από το 71 με δάνεια.
Αν
γίνει κάτι τέτοιο, το μόνο μέσο που θα υπάρχει για να συνεχιστούν οι
συναλλαγές και το παγκόσμιο εμπόριο είναι αυτά τα περίεργα μη Τραπεζικα
κρυπτό-assets που δεν τα καταλαβαίνουν οι περισσότεροι. Αυτά έχουν
σχεδιαστεί να επιβιώνουν σε τέτοιου μεγέθους κρίσεις, μιας και κάποια
παράγονται ανεξάρτητα από δάνεια και όλα κυκλοφορούν χωρίς να απαιτούν
τράπεζες. Λόγω των τεχνολογιών blockchain που τα υποστηρίζουν.
Για
πλάκα λέτε να αγοράζει τώρα έτσι μανιωδώς αγροτική γη (24εκ στρέμματα
μέχρι τώρα) ο Μπιλ Γκειτζ;;Και τα πάγια χρεοκοπημενων μικρομεσαίων
κάποια funds(βλ.Ελλάδα);; Mε αυτά σκοπεύουν να ανταλλάξουν τα νέα ψηφιακά μέσα που
θα επιβιώσουν και θα διατηρήσουν την ισχύ τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου