Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΧΡΟΝΟΦΥΓΑΣ 2

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΧΡΟΝΟΦΥΓΑΣ 2.

Συνέχεια από το πρώτο μέρος ΕΔΩ .

Ανέκαθεν στόχος των ανθρώπων ήταν τα ταξίδια στο χρόνο, φαντασιώσεις πολλών στην φανταστική λογοτεχνία, που ευτυχώς δεν πραγματοποιήθηκαν, απειλώντας τα όντα από το εγγύς υπερπέραν. Κάτι τέτοιο βέβαια θα προκαλούσε διαστημικό πόλεμο, την οργή των θεών και την πτώση μετεωρίτη στη γη. Έγιναν πολλές προσπάθειες για ταξίδια στο χρόνο, ευτυχώς όλες αποτυχημένες. Η πιο μεγάλη ήταν το πείραμα της Φιλαδέλφειας, με τα γνωστά αποτελέσματα. 

 

Μια λιγότερο γνωστή ανάλογη περίπτωση ήταν στη Σιβηρία με ανάλογα αποτελέσματα. Προσπάθησαν να φτιάξουν χρονομηχανές και πολλοί είπανε πως ήταν χρονοταξιδιώτες, μάλλον ήταν απατεώνες αφού δεν έδειξαν το πρόσωπο τους. Επίσης, ώστε ότι κατασκευάζουμε μία χρονομηχανή σήμερα και την θέτουμε σε λειτουργία το 2020. Η χρονομηχανή αυτή θα μπορεί πρακτικά να επιστρέψει στο 2020 του χρόνου ή σε μερικά χρόνια, δεν θα μπορεί να πάει πριν από το 2020 διότι πολύ απλά αυτά τα παρελθόντα χρόνια δεν υπάρχουν κάπου, πέρασαν και χάθηκαν για πάντα. Θα πρέπει να είμαστε πολύ τυχεροί και να ανακαλύψουμε μια χρονομηχανή από την εποχή πχ του ΒΠΠ ή Ατλαντίδας, ώστε να ταξιδέψουμε σε αυτή την εποχή, θεωρητικά πάντα, γιατί πρακτικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, να πάμε σε μια εποχή που έχει περάσει. 

 

Σε κάθε περίπτωση θα ήταν και πολύ τρομακτικό να βρισκόταν κάποιος στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Άρα αν κάποιοι κατέχουν ήδη μία χρονομηχανή, τότε μπορούν θεωρητικά να επιστρέψουν στη χρόνια που την έθεσαν σε λειτουργία και να αλλάξουν την ιστορία. Η χρησιμότητα κάτι τέτοιου θα ήταν να επιστρέψει κάποιος πχ στο 2020, φέρνοντας μαζί του screenshots από αποτελέσματα στοιχημάτων και να γίνει πλούσιος "προβλέποντας" αγώνες ή να πάει στο καζίνο κι αφού δει σε πιο νούμερο θα κάτσει η μπίλια στη ρουλέτα, να πάει στο WC και να ταξιδέψει 10 λεπτά πίσω στο χρόνο ποντάροντας όλα του τα λεφτά πάνω σ'αυτό. 

 

Επίσης, σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου ή πτώση μετεωρίτη κτλ, θα μπορούσε κάποιος να επιστρέψει στην ασφάλεια και τη σιγουριά του 2020. Πολλά "κόλπα" θα μπορούσαν να γίνουν αν κάποιος μπορούσε να περάσει μέσα από τις πύλες του χρόνου στο παρελθόν ή αν μπορούσε να ταξιδέψει με κάποιο τρόπο στο κοντινό μέλλον. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος τρόπος που είναι ακόμα άγνωστος σε εμάς. Το μυστήριο της Τζοκόντα σχετίζεται με αυτό. 

 

Ο μυστηριώδης ξένος συνήθιζε να λέει ότι όταν κανείς ξεκινά από λάθος αφετηρία, είναι νομοτελειακά σίγουρο ότι θα καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. Το ίδιο έγινε και στην αναζήτηση του χρόνου, αφού οι άνθρωποι σύνδεσαν το ταξίδι στο χρόνο με τη τάχα μου αναδίπλωση του χρόνου, κάτι που φυσικά δεν υφίσταται. Τι είναι ο χρόνος να αναδιπλωθεί; σελίδα από χαρτί ή κρέπα; Αυτό το εμπόδιο έχει την κοσμική αναγκαιότητα του, ευτυχώς αποτρέποντας από τον άνθρωπο να ταξιδέψει στο παρελθόν και να αλλάξει την ιστορία. 

 

Στο σημείο αυτό εισέρχεται η θεωρία του χάους, ότι αν ο άνθρωπος κατάφερνε να ταξιδέψει στο παρελθόν, αυτό που θα συναντούσε θα ήταν διαφορετικό από αυτό που θα περίμενε και αυτομάτως το παρόν μας ή δεν θα υπήρχε ή θα ήταν κι αυτό πολύ διαφορετικό, γιατί στη περίπτωση αυτή θα είχε μεταβληθεί κάποια μεταβλητή, ακόμα κι αν ο άνθρωπος αυτός πχ ταξίδευε στο 1940 και κλεινόταν μέσα σε ένα υπόγειο, ώστε να μην έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους της εποχής κι επηρεάσει τα όλα όσα έκαναν για να διαμορφωθεί το μέλλον.

 

Αν πχ αυτός ο χρονοταξιδιώτης ταξίδευε στην εποχή εκείνη με σκοπό να φονεύσει τον τότε πλανητάρχη Αδόλφο αποτρέποντας τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η εξέλιξη θα ήταν πάρα πολύ διαφορετική, ενδεχομένως να ξεσπούσε νέος ευρωπαϊκός πόλεμος μετά την πτώση του Ράιχ κι η Ευρώπη να αλληλεξοντώνονταν και να την κατακτούσε χωρίς μάχη η ΕΣΣΔ, με τις ΗΠΑ να διεξάγουν πυρηνικό πόλεμο, μιας και δεν γνώριζαν ακόμα τις συνέπειες των πυρηνικών όπλων.  

 

Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον που διαμορφώνεται από αμέτρητους παράγοντες που έδρασαν στο παρελθόν, δεν είναι ενιαίο αλλά πολλές μικρές σχέσεις των αποτελεσμάτων των ανθρώπινων επιλογών του παρελθόντος, από τις οποίες εξαρτάται το παρόν και πάνω στις οποίες διαγράφεται το μέλλον. Πχ αν δεν είχαν συναντήσει ποτέ οι συγκεκριμένοι άνθρωποι τους, τη δεδομένη στιγμή τους συγκεκριμένους ανθρώπους και δεν είχαν κάνει τις συγκεκριμένες πράξεις που έκαναν, δεν θα είχαν διαμορφωθεί τα ίδια συγκεκριμένα αποτελέσματα που έγιναν η ιστορία που γνωρίζουμε σήμερα. Έτσι προς το παρόν οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν ταξίδια στο χρόνο, για καλή τύχη του συνόλου και των ίδιων, όντας εγκλωβισμένοι στο αεί παρόν, αλλά μη ζώντας ποτέ μέσα σε αυτό, καθώς αναπολούν στο πάλαι ποτέ παρελθόν, μέσα στο οποίο εγκλωβίζονται και νοητικά. 

 

Αυτό το διπλό σύστημα υποδούλωσης των ανθρώπων, λειτουργεί σαν δικλείδα ασφαλείας ώστε να μη μπορέσει να ξεφύγει ο άνθρωπος από το περιβάλλον του και να ταράξει τις ισορροπίες του σύμπαντος, περιορίζεται στο να καταστρέφει μόνο τον πλανήτη αυτόν και το παρόν του, κατ' επέκταση το μέλλον του. 

 

Αυτό το πλέγμα προστασίας του κόσμου το λένε Αιών, δεν το λένε ούτε υπερσύμπαν, ούτε υπερχρόνο, ούτε υπερτίποτα. Ο Αιών δε διαρκεί 100 έτη όπως συνηθίζεται λάθος να λέγεται, καθότι όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι αιώνιος. Αυτός ο Αιών παραδόξως ταυτίζεται με το αεί παρόν ή αλλιώς ΝΥΝ που είναι πάντα το ίδιο από όποια κατεύθυνση κι αν διαβαστεί. Ο άνθρωπος όμως συνήθισε να εγκλωβίζεται στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να φοβάται το μέλλον. Νυν, αιών, αεί παρόν..

 

(η τρίτη και τελευταία συνέχεια αύριο)