ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Δευτέρα 10 Μαΐου 2021

ΤΑΖ: “Στόχος της νεο-οθωμανικής Τουρκίας είναι η κατάκτηση εδαφών”

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Σαφέστατα.!!  Και κατάκτηση εδαφών όχι μόνο στην Συρία. Το τουρκικό ισλαμοεθνικιστικό καθεστώς χρησιμοποιεί δυτικές τεχνολογίες εναντίον της Δύσης…έμαθαν από τον Κούλη. Μέχρι η ΕΕ να μπορεί αποτελεσματικά και με στρατό να προστατεύει τα εξωτερικά της σύνορα από τον κάθε ισλαμοφασίστα δικτάτορα, το κάθε ισλαμικό λαμόγιο θα πουλά "μαγκιές" και απειλές. Μέχρι να πέσει η πρώτη δυνατή "σφαλιάρα"...στάουυυυυ και τότε θα έρθουν όλα στα ίσα τους. Η τουρκική εξωτερική πολιτική μπορεί να κάνει στροφή έναντι συγκεκριμένων χωρών...το τουρκικό καθεστώς πιθανώς να επιστρέψει στην κλασσική κεμαλική εξωτερική πολιτική του....όμως προς Ελλάδα και Κύπρο παραμένει ίδια, θα κλιμακώσουν μάλιστα τις επιθέσεις...Το τουρκικό κράτος δεν θα εγκαταλείψει τις επεκτατικές πολιτικές του όποιος και αν ανέλθει στην εξουσία μετά τον Ερντογάν. Because Turkey is a mafia terrorist state.

 Η εφημερίδα του Βερολίνου ΤΑΖ στηλιτεύει τις νεο-οθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας, που έχουν γίνει πλέον περισσότερο από εμφανείς κυρίως στη βόρεια Συρία, όπως αναφέρει. Δεν πρόκειται μόνο για νεο-οθωμανικά οράματα στα λόγια, αλλά και στις πράξεις σε περιοχές της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου οι Τούρκοι ήταν λίγο-πολύ εκεί. Το σχετικό άρθρο ξεκινά με την Κύπρο. Διαβάζουμε:

Βόρεια Κύπρος και βόρεια Συρία

“Στη βόρεια Κύπρο, άλλοτε τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, έστειλε η Τουρκία το 1974 στρατιωτικές δυνάμεις, που στηρίζουν την μη διεθνώς αναγνωρισμένη χώρα-μαριονέτα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Το ότι δεν τίθεται πλέον θέμα επανένωσης της διαιρεμένης νήσου, το διαμήνυσε ο Ερντογάν τον περασμένο Νοέμβριο, όταν επισκέφθηκε τα Βαρώσια, που πριν από τη διαίρεση κατοικούνταν κυρίως από Ελληνοκύπριους. Σε αντίθεση με την Κύπρο, η βόρεια Συρία βρίσκεται έξω από την πόρτα της Τουρκίας.

Εδώ οι τουρκικές αξιώσεις επιβάλλονται με πιο επιθετικό τρόπο. Από το 2016 η Άγκυρα με πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις πολιτοφυλάκων του Ισλαμικού Κράτους απέσπασε τις αυτόνομες περιοχές των Κούρδων, τις οποίες πρώτα στιγμάτισε ως φωλιά “τρομοκρατών”, και εγκατέστησε εκεί Σύρους υποτελείς της από τις τάξεις των ανταρτών κατά του καθεστώτος Ασάντ. Η μεταβατική κυβέρνηση που τοποθέτησε εκεί, ιδρύθηκε το 2013 στην Κωνσταντινούπολη και είχε καταρχήν έδρα στην νοτιοτουρκική πόλη Γκανζιαντέπ μέχρις ότου μεταφέρθηκε στην βόρειοσυριακή Αζάζ. Επίσημα εκεί κυβερνά την λεγόμενη Αραβική Συριακή Δημοκρατία …. αλλά που παράλληλα εμφανίζεται και ως τουρκικό δημιούργημα ”.

Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι ο “εκτουρικισμός” της περιοχής γίνεται εμφανής όχι μόνο από την τουρκική σημαία και την αντίστοιχη της κυβέρνησης στο δημαρχείο, σε σχολεία κι άλλα δημόσια κτήρια και τις πινακίδες γραμμένες στα τουρκικά κι αραβικά. “Ηλεκτρικό, τηλέφωνο, το νόμισμα όπως και το τραπεζικό και ταχυδρομικό σύστημα έρχονται από την Τουρκία. Για την γρήγορη επέκταση των υποδομών δραστηριοποιούνται τουρκικές οικοδομικές εταιρείες και θρησκευτικές οργανώσεις πρόνοιας. Μέσα στην Τουρκία αυτή η πατερναλιστική επιρροή αποκαλείται ‘βοήθεια προς τους Σύρους αδελφούς μας’. Ο διακηρυγμένος στόχος είναι να εγκαταστήσουν οι Τούρκοι στις κατεχόμενες μεθοριακές περιοχές πρόσφυγες, κυρίως Σύρους σουνίτες, ξεριζώνοντας παράλληλα τους γηγενείς Κούρδους και Γιεζίντι”.

ΠΗΓΗ: DW

ΠΗΓΗ

1 σχόλιο:

ΑΡΡ. είπε...



Ανέκαθεν με προβλημάτιζε το γεγονός ότι τα αυταρχικά έως βάρβαρα Ασιατικά κράτη έχουν, από εποχής της περσικής αυτοκρατορίας τουλάχιστον, πάντα το επάνω χέρι, μια σταθερά επιθετική πολιτική έναντι μιας, κατά κανόνα, παθητικής και εν αμύνη ευρισκομένης Δύσεως.
Έρχομαι λοιπόν να σχηματίσω την γνώμην ότι κράτη όπως Κίνα και Τουρκία έχουν μεν δικτατορία αλλά φυσιολογική, εθνοκεντρική, δικτατορία ήτις έχει ¨εις το εξαιρέτω¨ μια ικανή μερίδα αντιφρονούντων υπηκόων. Παρά ταύτα όμως το αυταρχικό κράτος αυτό, έστω και με το ένα πόδι και μάτι, λογικά πλεονεκτεί έναντι των αντιπάλων του, δημοκρατοδιεθνιστών, που έχουν εις το ¨εξαιρέτω¨ όχι μια πολιτικήν μερίδα μόνο αλλά - κατά εξοργιστικά παρανοϊκόν τρόπον- όλον τον εθνικόν κορμόν πληθυσμόν και ως πραιτωριανούς των τας παρακρατικάς αντεθνικάς μειονότητας.
Τα πρώτα ασιατικά κράτη είναι μεν δικτατορίαι, τα δεύτερα δυτικά όμως είναι κάτι πολύ χειρότερο, είναι δημοκρατικοί εθνοδιωκτικοί ολοκληρωτισμοί που ανοίγουν ευχαρίστως τα σύνορα της προδοσίας εις τα πρώτα υπό τον όρον του μη θιγήναι αι περουσίαι των και τα εξουσιαστικά των προνόμια.
¨Βυζάντιον ζης, εσύ μας οδηγείς;¨