ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (168)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (168)

1) Η αντίστοιχος του ξεν. Site ελληνική λέξις.

2)  ουσ. κύτταρρον: γιατί τα δύο του ταύ;

3) επιθ. πλούσιος (ο): συνίσταται από δύο λέξεις. Ποιες;

3) ουσ. Ναυπηγείο (το): η ετυμολογία του.

4) ουσ. σταθμός (ο): κι εδώ κρύβονται δυο συγκεκομμέναι λέξεις.

5) επιθ. ακαριαίος (ο): Τα συνθετικά του.

6)  ¨έτερον – εκάτερον¨ λένε οι λόγιοι. η πιο λαϊκή του έκδοσις;

7) γιατί π - αί - ρνω ενώ  π-ε- ρνώ;

8)  κ. ο. Οδυσσεύς: γιατί έχει δύο σίγμα; Έτσι για πλάκα το ορθογραφούν οι σοφοί πρόγονοι;  

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (167) ΕΔΩ.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος:    


1)  ιστοχωρίον (το).

2)  κύτταρον < κύσταρον (ετεροίωσις του σίγμα εις ταύ, π.χ. κύσ-τ-ις, κυτίον-κουτί, κουτάλι) = κάτι στρογγυλό.  

3)  πλούσιος < πολύ + (περι)ουσία.

4) ναυπηγείο < ναυς + πήγνυμι-πηγνύω (πρβ. ν.ε. πήζω.) = κατασκευαστήριο νηών-πλοίων.       

5) σταθμός (< στατμός < στατημός) < ίσταμαι + μένω = μόνιμος στάσι.   

6) ακαριαίος < α (προσθ.) + καίριος = ακριβής καιρός, πάνω στην ώρα.

7) έτερον-εκάτερον (εκάς (πρβ. εκεί, άκρη, εκατό, εκη-βόλος Απόλλων = κάτι το μακρινό)  + έτερον)  = άλλο το ένα κι άλλο το άλλο.  

8) παίρνω < επ-αίρω (= σηκώνω ψηλά, π.χ. επαίρομαι, επηρμένος, άρσι βαρών, έπαρσι σημαίας.)  περνώ < περώ (πρβ. πέρασμα, πέρας, περόνη, πηρούνι, πόρος, )

9) Οδυσσεύς < ο δυστεύς (ετεροίωσις του ταύ εις σίγμα) < οδυστ(υχ)εύς = ο δυστυχεύσας, ο δύστυχος, ο ταλαίπωρος, ο άθλιος.