ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (84)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (84) 

1)  Γιατί η ρεπούπλικα (res pulica) δεν σημαίνει δημοκρατία όπως διεθνώς είθισται να μεταφράζεται αλλά, ως ετυμολογείται,  φαυλοκρατία;

2) Και γιατί ο Ζ.Ε. διορθώνει την παγκόσμιο φιλολογία, ως προς την άστοχο ερμηνεία της δυσερμηνεύτου ομηρικής φράσεως  ¨ροδοδάκτυλος Ηώς¨  ( η με ¨ροζ δάκτυλα¨,  αγγλ. ¨rose- fingered¨  αυγή!) αποδίδων την φράσιν ορθώς  ως ¨ η ροδίζουσα τας καταφύτους οροσειράς Ηώς;¨ Και αυτό επειδή η Ηώς-Αυγή εδώ δεν παρουσιάζεται προσωποποιημένη για να έχη ανθρώπινα δάκτυλα αλλά ως φυσικό καθημερινό ουράνιο φαινόμενο;

3) τεκμήριον (το): πως ετυμολογείται;

4) αέναος (ο): Δηλαδή;

5) κλεπταποδόχος;  Τα συνθετικά του.

6) Γνώμη: τα συνθετικά της. Εδώ σας θέλω.

7) Μανθάνω και λανθάνω: Ένα, το πρώτο, γράμμα, κάνει μια μεγάλη όμως διαφορά: Γιατί;                

8)  Η θεματική ρίζα ¨ολ-¨ σημαίνει καταστροφή, αντίθετα με το ο.κ. (όλα καλά.) Πώς;   

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (83) ΕΔΩ .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) Λατ.  Res < π-ρά-ξις.  Λατ. publica (πρβ. λατ. populus, αγγλ.  pupil) <  πουμπλικός < παυλικός < φαυλικός < Παύλος, παύλα, φαύλος, αγγλ. foul.   Res publica = δημόσια φαύλα πράγματα.

2) Δάκτυλος (πρβ. ρ. δείκ-νυ-μι, δείχνω, δείκ-της, οδούς- δόντι, δάκνω, δαγκώνω ) < δακ (= το άνω αιχμηρόν) + (σ)τα-υλ- (ος) όπως τα δάκτυλα της χειρός έτσι και τα δάκτυλα της οροσειράς. Πρδ. Το ονόματι Πενταδάκτυλος όρος της Κύπρου. Άρα ροδοδάκτυλος = η ροδίζουσα τας οροσειράς, το δε ύψιλον του δακτ-υ-λος είναι το υ της ύ-λης –δάσους (πρβ. ξ–ύλ-ον ), διό και στ- ή-λη  γράφεται με ¨ήτα¨ ενώ στ-ύ-λος με ¨ύψιλον¨διότι το β΄είναι το στο-λι-σμένο αυτό που κρατά και στηρίζει κάτι, επί του προκειμένου το  όρος την ύλη , το δάσος του. Άρα ¨ροδοδάκτυλος Ηώς΄ =  η τας καταφύτους οροσειράς ροδοχρωματίζουσα.

Ο Πενταδάκτυλος είναι επιμήκης ασβεστολιθική οροσειρά που εκτείνεται κατά μήκος της βόρειας ακτής της Κύπρου. Οφείλει το όνομά του στην ομώνυμη κορυφή, η οποία έχει το σχήμα παλάμης με πέντε δάκτυλα.

3) τεκμήριον (το) < τίκτω (πρβ. τόκ-ος, τέκ-νον) + μαρ-τυρία  = το παρέχον μαρτυρίαν, απόδειξιν, πίστιν δια την ύπαρξι τινος. 

4)  επιθ. αέναος (ο) < αεί + νέος =  ο αεί ανανεούμενος.

5)  γνώμη η) < γνώ-σις + αμ-ητός (πρβ. μή-τις (η),ομού, ομάς (η)), ο μη-τίετα Ζεύς, μα-θητής, μή-στωρ) = το θησαύρισμα, απόσταγμα της γνώσεως.         

6)  κλεπταποδόχος (ο) < κλέπτ-ης+ ρ. από-δέχομαι = ο αποδεχόμενος τα του κλέπτου, τα κλοπιμαία.  

7)  Μ -ανθάνω <  μ-ήτιν, μ-άθ-ησιν + άν-ω + θ-είαν, ικ-άνω (= φθάνω), πρβ. άφ-ιξ-ις (η) = την άνω θείαν μήτιν-σοφίαν φθάνω .  Αντιθέτως,  Λ -ανθάνω = Εις λ-ήθην της μαθήσεως φθάνω.

8)  Ρίζα ολ- (όλ-λυμι, όλ-εθρος, απ-ώλεια, παν-ωλ-εθρία. ολο-ός (=ολ-έθριος)) = Ο.Λ. = όλα λάθος.  Αντθέτως Ο.Κ. οκέι, όλα καλά.