ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (83)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (83) 

1)  Εξευγενίζοντας την καθομιλουμένη πώς θα εκφέραμε τας λέξεις : έμπαινε, βγάζω, πάω, άντε.

2)  Υπάρχει μια καταπληκτική λέξι στην αλεξανδινή ποίησι του μεγάλου γραμματικού ποιητού του τέλους της ελληνιστικής εποχής ΄  Παλλαδά χαρακτηρίζουσα την γυναίκα ¨αυτοχόλωτον.¨  Τι σημαίνει; (περiττόν ειπείν  ότι χρειάζεται ενθουσιώδη πολιτογράφησι προς χρήσιν και εις την καθομιλουμένη  ελληνικήν.)  

3) πεπόνι (το) και σύκα πεπαινόμενα τί σχέσι έχουν;

4) αρχαιοελληνικά δαμάσκηνα.

5) ¨Σώστρα¨ (τα). Άλλη μια λέξι αρχαία που θέλει κι αυτή άμεσο πολιτογράφησι στην καθομιλουμένη γιατί δεν υπάρχει σ’ αυτή αντίστοιχη λέξι μόνο περίφρασι.  Υποψιάζεσθε νομίζω τί σημαίνει.

6) αυταπόδεικτον, αυτεπάγγελτος: τα συνθετικά και η σημασία των.

7) ταυτόσημον, αξιόμαχον: το αυτό ως ανωτέρω.

8)   ατελέσφορον, αναξιοπρεπές (το): τα συνθετικά των.        

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (82) ΕΔΩ .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) έμπαινε- έμβαινε, βγάζω-εκβάλλω, βγάλε-έκβαλε, πάω-υπάγω, πήγαινε-ύπαγε, άντε-φέρε, βγάλσιμο-αποβολή, μπάσιμο-εισβολή κ.λ.π.

2) αυτοχόλωτος < αυτός + χολή+ τος = ο εκβάλλων αφ’ εαυτού χολήν (γκρίνια< εριστική κριτική+ ανία) και άνευ εξωτερικής αιτίας λόγω ιδιοσυγκρασίας, εν προκειμένω γένους θηλυκού.           

3) σύκα πεπαινόμενα = τα υπερώριμα και ρυτιδικόν φλοιόν αποκτώντα όπως και ο πέπων (πεπόνι.) .

4) δαμάσκηνα …  αγγλ. plum, plums.  αρχ. προύμνον (το) (πρβ. πρύμνη;)

5) Σώστρα: Τα προς σωτηρίαν τινων. (Πρβ. τα εύρετρα= τα δια την εύρεσιν απωλεσθέντων προσφερόμενα χρήματα, τα φίμωτρα= τα προς φίμωσιν τινος, τα άροτρα= τα προς άρωσιν  κ.λ.π.)

6)  αυταπόδεικτος (< αυτός+ ρ. δείκνυμι-δεικνύω = ο αυτόδηλος, ο αυτόσημος και μη έχων ανάγκην  δηλωτικής περί αυτού ξένης γνώμης και μαρτυρίας.  Αυτεπάγγελτος < αυτός + επάγγελμα = ο εαυτόν επαγγελματικώς απασχολών.

7) ταυτόσημον < το-αυτόν + σήμα, σημαίνω = το ιδίας σημασίας, ερμηνείας.

8) ατελέσφορον < α (στερ.) + τέλος + ρ. φέρω. = το μη τέλος-αποτέλεσμα  φέρον, το αναποτελεσματικόν.