ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Β΄(13 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Β΄(13) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1)  Ακούω την κλαγγήν των Μαραθωνίων και ακούω τον παφλασμόν των Σαλαμινομάχων. Και του Σαράντα ακούω τους σιδηρούς ήχους. Πλέον είναι πεντακάθαροι της εξεγέρσεως οι όροι. Η προδοσία επί ασπαλάθων κατρακυλά κρημνηδόν.

2)  Στα όπλα των Ελλήνων πρωτοστατούν Ρουμελιώται Μυρμιδόνες, ο παιάν Παν και  Αχιλλεύς της αναπτερωμένης μνήμης των ουρανιώνων. Μια νέα εποχή σπαθίζει αετίων θριάμβων.

3) Ακούω την καυτή ανάσα της δόξης, τους ύμνους των μουσών και τας ιαχάς των νικηφόρων. Τίς δοκιμάζει τον ευδαιμονούντα της αρετής ανήφορον; Επί τέλους άνοιξε το στόμα της η υπομονή και νυχτώνει χωρίς αύριο για ριψάσπδες.

4) Ακούω και το άσμα των Πιερίδων αυτό που τρέμει και ριγεί ο Τυφών. Εμείς κέρδος ζωής και ύψος αληθείας και αυτοί σάβανα Σαββάτου και αδικαίωτος θάνατος.        

5) Θα ξημερώσωσιν και καλύτεραι ημέραι. Αι της χρυσής αθωότητος σπονδαί θα επανέλθωσιν.  Κάθε νόσημα της κακίας είναι και μια μεγάλη της υγείας σχολή.

6) Το κακό δεν είναι άλλο από ένα παραστρατημένο, αρρωστημένο καλό που θέλει να είναι το αποκλειστικό, απόλυτο καλό. Το κακό είναι απλά απουσία του όντως καλού.  Έτσι καλός ξεκίνησε και ο Κρόνος και στο τέλος κατέληξε πολύ καλός σαν τον Βελλερεφόντη …

7) Το πολύ του πλούτου και το ολίγον της πενίας ισοδύναμος τοις ανθρώποις δόσις προσμετράται από τα τάλαντα του Διός. Κίνητρον γαρ και δοκιμασία της ανθρωπίνης αρετής έρχονται αμφότερα. Του διατηρηθήναι τα πολλά και του αυξηθήναι τα ολίγα.  

8) Θαμποχαράζει. Και είναι η ανατολή μιας νέας ανωτέρας συνειδητότητος και πνευματικότητος ήτις ως λυτρωτική αυτοκάθαρσις και αυτοσωτηρία θα αντικαταστήσει την εφθαρμένη και χρεωκοπημένη εικόνα του συγχρόνου ανθρώπου.

9) Θαμποχαράζει. Τα έθνη δεν κοιμώνται πλέον ήσυχα υπό την επιβεβλημένην μαζικής χρήσεως, τεχνητήν και προκρούστειαν , εθνικήν και θρησκευτικήν,  ταυτότητά των .

10) Θαμποχαράζει. Άλλο δεν μπορούν όσο και να κρύβονται οι παγκόσμιοι εισοδισταί συνωμόται.  Ανακάτευσαν, ενόθευσαν, παρεποίησαν, μαζικοποίησαν  ιστορία, έθνη, θρησκείας, φυλάς και φύλα για να  χωρέσουν εκεί τα δόλια ανθρωποκτόνα σχέδια των.

11) Προδίδονται πλέον από τα ίδια των τα έργα,  οι αιμοβόροι των ανθρωποθυσιών και της των ανοσίων αφροδισίων ύβρεως. Η μισόκαλλος, μισάνθρωπος και άφιλος, η βρικολακιασμένη  φυλή σπορά του κακού,του Κρόνου, Σήθ και Σαβαώθ, αμαρτυρητί αποκαλύπτετι.   

12)   Ο Εβραίος ως αντίπους του Έλληνος εκτός από φυλή είναι όπως και ο δεύτερος Σχολή νοοτροπίας. Η εβραϊκή είναι η μεγάλη σχολή της επιστήμης του κακού εις την οποίαν διαπρέπουν ελληνογενίτσαροι και μισέλληνες.

13) Πλησιάζει όμως η ευλογημένη ώρα που η ανθρωπίνη αναζήτησις θα προσεγγίσει και πάλι τα αρχαία ολύμπια ύψη. Και τότε οι θεάγγελοι το φωτός και αι μορφαί του προγονικού μας χρυσού γένους θα εμφανισθώσι, πάση δυνάμει και πάλι, εις εξαγνισμόν και αναζωογόνησιν της νοσούσης ανθρωπότητος.

14) Και τότε ίσως να έχωσι μαν θέσιν εδώ αι ιδέαι των προγονικών θεών των εθνών, γεννήματα μιας άλλης ευγενούς εποχής και της οποίας η άσβεστος ιερά μνήμη τρεμοπαίζει ακόμα, ακόμα και εις τας πιο νυσταλέας ψυχάς.

15) Όπως ούτε και ανόσιον θα ήτο αλλά μάλλον υγιές, ευσεβές και όσιον το απευθύνεσθαι τοις θεοίς με τους τρόπους της ελληνικής θεοσέβειας και πνευματικής ακρβείας ως εκ των πλέον καταλλήλων τούτων δια το ιερόν, ευγενές  και ανθρωποσωτήριον έργον.

16) Μονότροπος γαρ, απόκοσμος, απόλυτος, ολοκληρωτικός  είναι μόνο ο μονοθεϊστής θάνατος. Πολύτροπος δε η φύσις, η ζωή και η χρυσή αρμονία.

17)  Υβρίζει αγανακτών ο σοφός, μα παραμένει σοφός. Υβρίζει και  ο ανόητος και γίνεται χυδαιότερος. Ώ εβραιόψυχοι αβρααμοσιχάματα. Μας κατατρώτε αιώνες τώρα, καθάπερ τα ήπατα του Προμηθέως ο γυψ εκείνος, την εθνική ψυχή!

 18) Σοφός είναι ο αντιμετωπίζων το χείριστο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προσευχαίς με και λιβάνια με δεν ανοίγει το μυαλό - αποκοιμάται μάλλον – αλλά με την σκέψι απλούται κι ελευθερούται. 

19) Αλλά και η σοφία θέλει επιφυλακή. Δεν απέχει γαρ πολύ από την πονηρία. Το ίδιο και η φιλοδοξία απ’ την κενοδοξία και τον ατελέσφορο ναρκισσισμό.  Και όστις τιτλοποιεί, ετικετάρει τους λόγους των άλλων δεν θα καταλάβει τον άνθρωπο  ούτε θα φιλοσοφήσει υγιώς ποτέ.

20) Η ευγένεια είναι το άρωμα της μεγάλης ψυχής και το θυμίαμα της αρετής. Την ευγένειαν ασκείτε, ω δίοι φίλοι, μετά της συναφούς αυτής υπομονής. Και γαρ μόνο έτσι θα φθάνετε ψηλά και μόνο έτσι εκεί θα παραμένετε.