Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (92)
1) Όταν μιλάμε για ¨πολύκροτο¨ δίκη τί εννοούμε;
2) ρ. αντιμετωπίζω και εντοπίζω γιατί έχουν στο καταληκτικό ομόηχο τρισύλλαβο το μεν όμικρον, το δε ωμέγα;
3) ουσ. ανακαίνισι (η): Τα συνθετικά του.
4) ουσ. αυτάρκεια και ανεπάρκεια. Τα συνθετικά των.
5) ρ. ξιφουλκώ, ουσ. ξιφομαχία. Τα συνθετικά των λέξεων.
6) Εγγειοβελτιωτικά έργα. Η πρώτη λέξι πώς αναλύεται;
7) επιθ. ακατάβλητος (ο): Από ποιες λέξεις αποτελείται;
8) τετελεσμένα, κεκτημένα, δεδουλευμένα: Τί μέρη του λόγου αποτελούν αι λέξεις αυταί;
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (91) ΕΔΩ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) επιθ. πολύκροτος (ο) < πολύς + κρότος = αυτό που δημιουργεί πολύ θόρυβο και αίσθησι. (πρδ. Πολύκροτος δίκη.)
2) ρ. αντιμετωπίζω < αντί + μέτωπο (ετυμολογικώς το μετ-αξύ των δύο οπ-μάτων> ομμάτων> ματιών μέρος του προσώπου.) ρ. εντοπίζω < εντός + τόπος.
3) ουσ. ανακαίνισι (η): < (ξ)ανά + καινός-καινούριος (= το αποκαθιστάν, επισκευάζειν ένα αντικείμενο σαν καινούριο.)
4) ουσ. αυτάρκεια (η) < αυτός + αρκούμαι (= ο αρκούμενος στα ίδια, τα δικά του.), ανεπάρκεια (η) < άνευ + επί + αρκούμαι (= η του μη αρκετού κατάστασι.)
5) ρ. ξιφουλκώ < ξίφος + έλκω. Ξιφομαχία < ξίφος + μάχη.
6) επιθ. πληθ. αρ. εγγειοβελτιωτικά < εν+γη (ρίζα γη, δη- γε (όπως γε+ωργία)+βελτίονα (= τα εντός της γης δι’ εκσκαφής διορθωτικά έργα όπως για δημιουργία αποχετευτικού δικτύου κ.λ.π.)
7) ακατάβλητος: < α (στερητικόν) + κατά + βάλλω= ρίχνω κάτω. (καταβάλλω, αρχαιοελλ. όρος της πάλης.)
8) Ουσιαστικοποιημέναι μετοχαί μεσοπαθητικού παρακειμένου των ρημάτων (εκ) τελούμαι, (από)κτώμαι, δουλεύομαι.
3 σχόλια:
5) ρ. ξιφουλκώ, ουσ. ξιφομαχία. Τα συνθετικά των λέξεων.
Εύκολη ερώτηση αυτή...λοιπόν η λέξη ξιφουλκώ ετυμολογείται από τα ξίφος+ουλκώ/ουλκός=έλκω τραβώ το ξίφος από την θήκη τους...ακριβώς το ίδιο με την λέξη ρυμ-ουλκώ.
3) ουσ. ανακαίνισι (η): Τα συνθετικά του.
" τῆς ἔχθρας ἀνακεκαινισμένης" Ἰσοκρ. 141D.
Η λέξη σημαίνει κάνω κάτι να αναβιώσει, το κάνω καινούργιο, το ξαναζωντανεύω, νέος ο πρόσφατος.
Ετυμολογείται από τα ανά + καινίζω...και καινός αυτός που γίνεται η εμφανίζεται για πρώτη φορά, ο πρωτόγνωρος.
«θυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι», Σοφοκλής
1) πολύ + κρότος = η υπόθεση που κάνει πολύ θόρυβο(λόγω των όσων αποκαλύπτονται), και μεταφορικά, που έλκει το ενδιαφέρον των πολλών
2) γιατί α= αντί + μέτωπο-έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με μια πρόκληση, ενώ β=εν(τός)+ τόπος , δηλ. βρίσκω που βρίσκεται αυτό που έψαχνα
3) (ξ)ανά + καινός(=νέος),ανανεώνω
4)1.(αφ')εαυτός + ακρούν (δηλ. αυτός που έχει τα απαραίτητα γι'αυτόν εφόδια παράγοντας τα μόνος του),2. α(στερητικό)+ επαρκές (=ικανό.αρκετό)
5) όπως τα λέει ο κ.Λύκαστρος, και μιας και ξέχασε τη 2η λέξη τον συμπληρώνω ξίφος+ μάχη
7) αν και νομίζω ότι έχει ξαναμπεί η λέξη πριν καμμιά 10αριά, αναφερόταν και ο Εξαποδώ στην περιγραφή, θα γράψω α(στερητικό)+ κατά+ βολή.Δηλ Αυτός που ΔΕν (α) κατά (υποτάσσεται/ηττάται/σταματά αυτό που κάνει) από Βολές(και μεταφορικά εμπόδια) Ο ανίκητος.Είθε να γίνουμε έτσι να τους φάμε το λαρύγγι με δαύτους που μπλέξαμε
8) μετοχές δεν είναι;;
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ
Δημοσίευση σχολίου