ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Β΄(20 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Β΄(20) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1)   Μια πρωινή προσευχή, μια ευγενής προπόνησι του νου, ανοίγει τους ουρανούς του ευχέτου με τα χρυσά κλειδιά του ήλιου.

2)  Μύριοι θεοφοβούμενοι δεν κάνουν ένα σκεπτόμενο. Και μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να ξυπνήση τον θεό μέσα στον άνθρωπο. Θεός αναίτιος.

3) Εκπαιδευτήρια, σχολεία και σχολαί, υπ’ όψιν έχε, όλα αυτά τα θεσμοποιημένα, νομιμοποιημένα εκπορνευτήρια ψυχών και συνειδήσεων. Ακαδημίαι παπαγάλων, πνευματικαί πόρναι για όλα τα γούστα και βαλάντια. Κι όμως αντικαθιστούν αυθαίρετα το ιερό και ανεξαγόραστο. 

4) Μια εν Ελλάδι απεργία δεν είναι ό,τι κι ό,τι. Αλλά είναι μια πολιτική εορτή, μια θρησκευτική τελετουργία, η λαϊκή καταξίωσις του συνδικαλιστικού ιερατείου. Την τιμούν εξάλλου κι αυτή κοπριτικώς πλήθη οργανωμένων μασκαράδων πιστών.

5) Έτσι περάσαμε ανεπαίσθητα και αμετάκλητα, από τον άνθρωπο στον μη άνθρωπο, τον οργανωμένο άνθρωπο.

6) Οταν η ελευθερία δίνει το σύνθημα, η ευθύνη καλείται εις τα όπλα.  η ομόνοια γίνεται καθήκον και η δικαιοσύνη σύνθημα.  Η άλογος τύχη εμφιλοχωρεί σ’ ένα κατώτερο, όπως το ημέτερον, επίπεδο κοσμικής υπάρξεως. Στα υψηλά όμως, ευγενή πεδία του ηρωισμού η τύχη αυτή δεν έχει καμιά τύχη.

7)  Ο κακός και πονηρός τρέφεται με την κλεμμένη ξένη δύναμι αυτή που όμως θα μπορούσε να σντλήση τίμια απ’ τον εαυτό του. Η τιμωρία του αυτή: όσο πλουτίζει έξω του τόσο αδειάζειν μέσα του.

8) Μόνο όταν η κρόνεια ανθρωποφαγία παύση θα προκύψη μια ουράνια αρμονία μεταξύ συζύγων, φύλων και κοινωνιών. Καμιά αμαρτωλή σχέσι με την ισοπεδωτική κομμουνιστική ισότητα.

9) Μέχρι τότε και ο ήρως Ηρακλής εξηγείται το γιατί, ημίθεος αυτός, παρεφρόνησε κάποτε τόσο ώστε έγινε συζυγοκτόνος και παιδοκτόνος. Αλλά έπρεπε να περάση κι απ’ αυτή, την πιο τραγική, δοκιμασία του ανθρώπου για να εννοήση και κατακτήση κεκαθαρμένος την ολύμπια διάστασι της σοφίας.

10) Ο φόβος, ο φοβοδιάβολος, είναι ίσως ο πραγματικός θεός των δειλών και λογοφοβικών ανθρώπων.  Κι ας του δίνουν το όποιο όνομα θεού και αγίου ανίκανοι να του δώσουν την πρέπουσα κλωτσιά να φύγει.

11) Μην τους ακούτε. Ωνόμασαν και επέβαλλαν ως θρησκεία μιαν πνευματική λέπρα, μια   χρυσοφόρο τυπολατρία,   το θρησκευτικό υπερόπλο του κακού όπερ παραλύει και χειραγωγεί την θεοφόρο σκέψι.

12) Οι διασημότητες αφήνουν πίσω των πλούσιους κληρονόμους, οι υιοί των θεών πάμπλουτες θρησκευτικές εταιρίες και ιδρύματα. Τόσο πολύ η θεά φήμη, ενθουσιάζει, παρασύρει και φανατίζει τον άνθρωπο.  Φέρνει τα πόδια στο κεφάλι και το κεφάλι στα πόδια.

12) Ο φόβος φθονεί το καλό και το κάλλος. και λέει τα πιο ευσεβή ψέματα στον θεό, στον άνθρωπο και τον εαυτό του, ακόμα κι όταν επευφημεί θρησκείες  πλήρους ασκητικής αγριότητος και ερημικής αγιότητος.

13) Μελέτη του θανάτου εστί μελέτη του φόβου του θανάτου. Γιατί θάνατος, κατ’ ουσίαν, δεν υπάρχει. Και γι αυτό, κατά τον Προμηθέα, η νίκη επί του φόβου του θανάτου αυτού είναι η μισή αθανασία.

14) Ο Δίας ήλιος νόμος δεν το επέτρεψε. Και η σύννομος ατμοσφαιρική του σύζυγος Ήρα επεκύρωσε. Η πλήρης αθανασία και θέωσις είναι καθαρά υπόθεσις του ηράκλειου ανθρώπου του μέλλοντος και μόνο. Και κανενός τιτάνος και θεού χάρισμα και δώρον καθώς ο Έλλην μύθος διδάσκει.

15) Έλληνες ορθοί, ανθρωπότης θεϊκή. Των οποίων κι εμείς γενοίμεθα άξιοι απόγονοι και μιμηταί, Έλληνες και μη. 

16) Ελευθερία δε πολιτική και εθνική, το μόνο αποδεικτικόν κριτήριον και εισιτήριον αριστείας και αρετής, τόσο εν ουρανώ όσον και επί γης.

17) Όταν η φιλοσοφία αποσταίνει η ποίησις τότε σπεύδει το της αγνής και αθώας αλήθειας προσφέρειν αθάνατο νερό. 

18) Φαύλους δε και ακρατείς δυσοίωνα και απαίσια φάσματα εμμανώς κατέχουσι και κολαστικώς τρομοκρατούσι.

19) Κλέβουν την ανθρώπινη δύναμι κήρες θανάτοιο μέλαιναι μέσω μιας θρησκευτικής πίστεως και ενός φαντασιακού θεού που αντιπροσφέρουν μόνο αγία νάρκη και ευθανασία.

(20) Αυτοδαίμων ανήρ ο γενναίος χαρακτήρ και ομοτράπεζος ιλαρός καλοκάγαθων θεών. Τοιούτος και συ γενού.