ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Γ΄(΄1 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Γ΄(΄1 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1) Πάντα είχαμε Πέρσας βαρείς απέναντί μας και μέσα μας που με τον βάρβαρο χρυσό τους επιβουλεύονται, δοκιμάζουν  και εξαγοράζουν όλας τας πίστεις. Όπως και τους δοκησισόφους ημών εχθρούς είχομεν που υποκρίνονται τέλεια την ελληνική αλήθεια. Όχι όμως, ποτέ, και την ιδανική μας ομορφιά. 

2) Πυθαγορείων δη και μονοθεϊστών τα μεν ηθικολογικά έπη χρυσά, τα δε πολιτικά μέσα και εργαλεία σιδηρά, φονικά, φιλοχρήματα και φιλεξούσια.

3) Το δε, πολύ και επιδεικτικώς, θρησκεύειν και φιλοσοφείν  καθάπερ και ο γυναικείος υπερκαλλωπισμός,εν τέλει ύβρις αποβαίνει και κουφότης, ματαιοδοξία βαρετή και αποκρουστική.   

4) Προτιμότερον και το απροστάτευτος κι ελεύθερος ζην ή το προστατευμένος και ανελεύθερος. Μέτρον δε ημών δελφικόν τούτο είη, το αυτοπροστάτευτον και αυτοσωτήριον.

5)  Δεν γίνεταί, υποκριτά μου, όπως καυχάσαι, το ταπεινός και μοναχός είναι για σε, κι ελεύθερος και αντικειμενικός, όταν ανήκεις και δουλεύεις ήδη σε μια θρησκευτική διεθνιστική οργάνωσι με τεράστια οικονομικοπολιτική ισχύν και επιρροήν, εκτροφείον αγίων και μονοπώλιον σωτηρίας!

6) Λέγεται και ουρανία νόσος. Η θρησκοληψία είναι η πνευματική ωραιοπάθεια και αυτοκολακία των ρηχών αφιλοσοφήτων συνειδήσεων. Καλή μεν (ανεβάζει το ηθικό) ως μία βραχυπρόθεσμος και ευχάριστος υποβολή, κακή δε ως ιδεοληπτική αυταπάτη. 

7) Προσευχή και πίστις μια έμφυτος πνευματική ανάγκη. Η θρησκευτική όμως γλώσσα αυτών (κρατική θρησκεία) είναι προϊόν της εκάστοτε πολιτικοκοινωνικής ανάγκης και τύχης και όχι της ελευθέρας επιλογής μας και βουλήσεως.

8) Γι αυτό και αυτή η θρησκευτική γλώσσα και ταυτότης ως επίκτητον, επιβαλλόμενον και μεταβλητόν τι ποικίλει και μεταβάλλεται ανά έθνη και ανάλογα με τας κρατούσας συνθήκας.

9) Αυτά τα πολιτικοθρησκευτικά δόγματα δολοφονούν τον λόγο. Αυτά τα θησαυροφυλάκια εξαλείφουν τον θεό και αυτοί οι κομματικοί παραστρατοί κομματιάζουν τον άνθρωπο.

10) Η ψευδαπάτη θέλει συνεχή ανακαίνισι. Γι αυτό κτυπούν χαρμοσύνως οι κώδωνες των εκκλησιών και ανταγωνίζονται λυσσωδώς αι των εμπορικών εταιριών διαφημίσεις.

11) Και αν άπαξ το όνομα των διασήμων είναι βάρος επαχθές για τα τέκνα των, δις και τρις ο ελληνικός πολιτισμός βαραίνει τους ξένους μαθητάς των και δεκατρείς το ελληνικόν όνομα και κλέος τους ώμους και των νέων Ελλήνων. εξ ού και η τόση αυτών ξενομανία, γραικυλισμός και διασπορά. 

12) Δίας νους ο αρχιτέκτων, θεοί οι μηχανικοί, ήρωες και ημίθεοι οι εργολάβοι και άνδρες οι εργάται. και  η αρετή του υλικού το ποιόν του ανθρωπίνου πολιτισμικού οικοδομήματος.

13) Κρίσις και σύγκρισις τα προπατορικά αμαρτήματα της σκέψεως. Όλη η δύναμις και χάρις του ανθρωπίνου πνεύματος εξαντλούνται δυστυχώς εκεί.

14) Κι έτσι κατρακυλάς στο κουρασμένο σήμερα. Στις ανηφόρες του μυαλού και της ψυχής τις κατηφόρες, εγώ εδώ κι εσύ αλλού. Τόσο λίγη ζωή και χαρά ίσα για να χωρά την τόση πίκρα και χωρισμό.      

15) Στα στέκια των οργανωμένων βρίσκεις όποια πρέζα επιθυμείς, από θρησκευτική έως ποδοσφαιρική. Κανένα πρόβλημα. Κι αν ως μονάδα είσαι μηδέν  ως μάζα μηδενικών μετράς πολιτικά, δημοκρατικά, πολύ.

16) Οι πρωτοπόροι, αυτοί η λαβή του μέλλοντος, οι εξόριστοι του παρόντος. Αξίζει  πάντως ακολουθείν τους έως την άκρη της γης και της ζωής.

17)  Ενθουσιασμός και αρρήτων θαυμάτων θαυμασμός εδρεύει εκεί ψηλά. Αλλά κοίτα, κράτει αποθέματα, καύσιμα ηθικά και για την κάθοδον. Και χάρτην και εφόδια για την μεγάλη πείνα της απορρίψεως, του φθόνου και της μοναξιάς. Ου γαρ μόνον Διός ξένιοι αυγαί αλλά και άξενοι κεραυνοί.

18) Πεντακόσια και πεντακόσια κάνουν χίλια αλλά πεντακόσιοι και πεντακόσιοι βλάκες δεν κάνουν ένα σοφό.

19)  Η σιωπηλή αυτή, η εσωτερική διαλεκτική της συνειδήσεως. Άκου τώρα. Εκεί που μετράμε καθημερινά νίκες και ήττες, τον μόχθο του νου και το σθένος της ψυχής.

20) Πολιτικοί, θρησκευτικοί, δημοσιογράφοι και φίλαθλοι έχουν και γιορτάζουν τους έκαστοι τους δικούς των αγίους. Αλλά όλοι αυτοί δεν θα γιορτάσουν ποτέ ως καταξιωμένοι άνθρωποι. Ως ελεύθεροι, απρακτόρευτοι, ανένταχτοι θεάνθρωποι.