ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (94)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (94) 

1) επιθ. Κατάλληλον (το) : τα συνθετικά του.

2) αδημονία (η):  Πώς ετυμολογείται;

3) ουσ. λήμμα, διάλειμμα (το): Γιατί τα δύο λάμδα;

4) ουσ. κατάλυμα (το): Η ετυμολογική σημασία του.

5) ουσ. χείμαρρος(ο): Η ετυμολογία του εις βάθος.   

6) ουσ. εκεχειρία (η): Τα συνθετικά και η σημασία της.                                               

7) ρ. σπουδάζω και ουσ. σπουδή (η). Η ετυμολογία των.

8) επιθ. αμέριστον (το), άκρατος (ο): τα συνθετικά και η σημασία των.   

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (93) ΕΔΩ .

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.


1) επιθ. κατάλληλον (το) < κατά + αλλήλους = το μεταξύ μας ισχύον, σύμφωνον.

2) ουσ. αδημονία (η) < αδαής (> αδής) + μένω = ο τελών εν απορία και αμηχανία λόγω αδυναμίας επιλογής στάσεως ή αποφάσεως ( ρίζα δα-  πρβ. αρχ. ελλ. ρ. οίδα, είδησις, δι-δά-σκαλος).

3) ουσ. λήμμα (το) εκ του ρ. λαμβάνω . λάβημα > λάβμα > λήβμα > λήμμα. Ουσ. διάλειμμα (το) εκ του ρ. διαλείπω. < δια+ λειπμα. (πρβ. επιρρ. αδιαλείπτως.)

4) ουσ. κατάλυμα (το) < ρ. κατά + λύω = το  οίκημα ή εστεγασμένο μέρος όπου καταθέτω τα σκεύη μου προς κατάκλισιν αλλά και παραμονήν.

5) ουσ. χείμαρρος (ο) < χείμα (πρβ. επιθ. χειμέριος, χειμερία νάρκη), χειμών < χέω, χύνω) + ροή, ρεύμα = το χειμέριον ρεύμα υδάτων.      

6) ουσ. εκεχειρία (η) < εκ+τός (πρβ. αρχ. επιρρ. εκάς, αριθμητ. εκατόν, επιρρ. εκεί, εκηβόλος (αρχαιοελλ. επιθ. Απόλλωνος) = ο μακράν τοξεύων τας ακτίνας του ήλιος)  + χείρ. = η αμοιβαία απομάκρυνσις των χειρών από τα όπλα, συμφωνία παύσεως εχθροπραξιών.  

7) ρ. σπουδάζω < σπουδήν (πρβ. ρ. σπεύδω, πρβ. ουσ. οπαδός, επιθ. σπουδαίος) + ασκώ, επιμέλειαν ασκώ, μελετώ.  

8) επιθ. αμέριστον (το) < ά (στερ.) + μεριστόν (< μεριζόμενον, (πρβ. μέρος, μέρισμα)) = το ακέραιον, ολόκληρο, μη μεριζόμενο, κομματιαζόμενο, η μη μεριζομένη προσφορά. (πρδ. αμέριστον ενδιαφέρον).