Η Τουρκία δημιουργεί ένα Ασιατικό ΝΑΤΟ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Άμυνας στο Καζακστάν, και στη συνέχεια αμέσως στο Ουζμπεκιστάν, πέρασε στα ψιλά χωρίς να δώσουν μεγάλη προσοχή τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία. Η μεν Αμερική ήταν απασχολημένη με τις πολύ σημαντικές εκλογές που έγιναν εκεί, και η Ρωσία με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τόσο σε προσωπικό επίπεδο ο Πούτιν όσο και η χώρα με το κενό εξουσίας που υπάρχει. Ακριβώς αυτό το διάστημα που Ρωσία και Αμερική είχαν στραμμένη την προσοχή τους αλλού, το εκμεταλλεύτηκε η Τουρκία.
Ένα συνηθισμένο, γενικά, γεγονός σχετικά με τη στρατιωτική συνεργασία κυρίαρχων κρατών, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια κίνηση της Τουρκίας να συγκεντρώσει ένα είδος ενωμένου στρατού των τουρκικών λαών, ή τον «στρατό του Μεγάλου Τουράν». Με λίγα λόγια ένα ΝΑΤΟ της Κεντρικής Ασίας, φυσικά κάτω από την έξυπνη και αόρατη καθοδήγηση της Κίνας.

Οι παντουρκικές φιλοδοξίες του Προέδρου Ερντογάν δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν. Είναι ενδιαφέρον ότι η Τουρκία ήταν η πρώτη που αναγνώρισε την ανεξαρτησία των πρώην δημοκρατιών στην Κεντρική Ασία από την ΕΣΣΔ. Η Άγκυρα σκηνοθέτησε επενδύσεις, ιεροκήρυκες και άνοιξε ευρύ εκπαιδευτικό πρόγραμμα στον μετα-σοβιετικό χώρο που απελευθερώθηκε από την επιρροή της Μόσχας. Ενδιαφέρουσες έννοιες εισήχθησαν μεθοδικά και πονηρά στο πεδίο των μέσων ενημέρωσης: «Ουζμπεκιστάν Τούρκοι», «Τατάρ Τούρκοι» και «Κιργιζικοί Τούρκοι». Ενώ το Κρεμλίνο ασχολούνταν με επιχειρήσεις η Τουρκία ενσωμάτωνε έναν ολόκληρο κόσμο γύρω της.!
Το 2009, δημιουργήθηκε το «Τουρκικό Συμβούλιο», το οποίο περιελάμβανε όλες τις χώρες, εκτός από το κλειστό Τουρκμενιστάν. Στην τουρκική σύνοδο κορυφής που έγινε στην Κωνσταντινούπολη ο Ερντογάν είπε :

  “We are from now on one nation, but we are also six states,”

Σήμερα υπάρχουν δύο μεγαλύτερα στρατιωτικά μπλοκ στον κόσμο - το ΝΑΤΟ και το CSTO.  Έχω την εντύπωση ότι ο "Σουλτάνος" Ερντογάν σκοπεύει να δημιουργήσει ένα τρίτο, λόγω της κατάρρευσης του CSTO. Ας θυμηθούμε ότι, εκτός από τη Ρωσία και την Αρμενία, ο οργανισμός αυτός περιλαμβάνει το Τατζικιστάν, το Κιργιστάν και το Καζακστάν. Έχοντας προκαλέσει επιδείνωση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Άγκυρα πέτυχε πολλά πουλιά με μια πέτρα.
Πρώτον, απέδειξε στους συμμάχους της Ρωσίας ότι το Κρεμλίνο δεν υπερασπίστηκε άμεσα την Αρμενία. Ναι, υπάρχουν δικαιολογίες για αυτό, αλλά το γεγονός παραμένει. Και δεύτερον ότι η Τουρκία έχει δείξει ότι δεν προδίδει τους συμμάχους της και τους οδηγεί στη νίκη. Δεν είναι αυτή η καλύτερη διαφήμιση για στρατιωτική συμμαχία με την Άγκυρα και κατά της διαφήμισης του CSTO;;

Είναι πιθανό ότι μετά το τέλος των εχθροπραξιών στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την παράδοση θέσεων από την πολιτική Αρμενία, το Ερεβάν θα τερματίσει τη συμμετοχή του στην συμμαχία CSTO, η οποία αποδείχθηκε, στην πραγματικότητα, ένα άχρηστο χαρτί.
Η πραγματική κατάρρευση αυτής της οργάνωσης θα δώσει λόγο να επανεξετάσει τη συμμετοχή της σε αυτήν για το Κιργιζιστάν, όπου πραγματοποιείται άλλο πραξικόπημα τώρα, και για το Καζακστάν, το οποίο απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη Ρωσία. Σε αυτήν την κατάσταση, μεσοπρόθεσμα, μπορούμε να περιμένουμε την εμφάνιση ενός «Κεντρικού Ασιατικού ΝΑΤΟ» υπό την πτέρυγα της Άγκυρας. Η ίδια η Τουρκία πλέον γνωρίζει ότι μέσα στο ΝΑΤΟ δεν είναι πλέον ασφαλείς και δεν νοιώθει άνετα, και σχεδιάζει την επόμενη μέρα ...την εκτός αμερικανικού ΝΑΤΟ.
Η δημιουργία μιας νέας στρατιωτικής συμμαχίας των τουρκικών χωρών θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Υπό ορισμένες συνθήκες, η Άγκυρα και το Μπακού μπορεί ακόμη και να συμφωνήσουν να δημιουργήσουν ένα είδος "Union State", που θα αντικατοπτρίζει τη Μόσχα και το Μινσκ.

Όσο και να θέλουν οι Δυτικοί και Αμερικανοί να κρατήσουν την Τουρκία στην Δύση, αυτό είναι πλέον ένα όνειρο θερινής νυκτός. Καλά θα κάνουν να το πάρουν απόφαση ότι η Τουρκία είναι πλέον "ξένο σώμα" προς την Δύση και να αναπροσαρμόσουν την γεωστρατηγική πολιτική τους, διότι θα βρεθούν οι Δυτικοί προ άσχημων τετελεσμένων γεγονότων....η Τουρκία είναι σώμα και ψυχή δοσμένη στην Κίνα.  Αυτό που πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα είναι η δημιουργία ενός αντι-τουρκικού άξονα που θα αποτελείται από πολλές χώρες. Και σε αυτόν τον άξονα η Ελλάδα θα πρέπει να έχει σημαντικό ρόλο. Διότι η Ελλάδα μπορεί να ηγηθεί μιας αντιτουρκικής συσπείρωσης , όπως με την Γαλλία (η Γαλλία από μόνη της δεν μπορεί να τα βάλει με την Τουρκία το είδαμε αυτό) αλλά και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες . Αυτό μπορεί να γίνει και με τις ΗΠΑ σταδιακά, διότι αυτή την στιγμή όπως έχω καταλάβει η Αμερική δεν έχει μόνο μια πολιτική αλλά περισσότερες η οποίες συγκρούονται μεταξύ τους και βγαίνει ένα τελικό αποτέλεσμα μετά. Ναι μεν αυτή την στιγμή η πολιτική τους είναι να κρατήσουνε την Τουρκία στην Δύση με κάθε κόστος , όμως μέσα σε αυτήν την λογική υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που σκέφτονται αλλιώς.

Οπότε εμείς αν είχαμε μια σωστή και συγκροτημένη ηγεσία θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις "δυνάμεις" να ενώσουμε το ελληνικό λόμπι που αυτή την στιγμή είναι εν υπνώσει , με το αρμενικό λόμπι και άλλα λόμπι που υπάρχουν στις ΗΠΑ και να βάλουμε στόχο να διώξουμε την Τουρκία από το Δυτικό στρατόπεδο.! Τόσο απλά. Η Τουρκία πρέπει να φύγει από το Δυτικό στρατόπεδο...αυτό είναι το συμφέρον της Ελλάδας.