O Maverick ήταν Έλληνας

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Εξαιρετικό ανάγνωσμα για τον πραγματικό "Maverick" του Top Gun .Άντε γιατί μας τα έχουν κάνει τούμπανο με το αμερικανάκι τον Τομ Κρούζ.

Ο Christopher Papaioanu (Κρίστοφερ Παπαϊωάννου), απόγονος του Γιώργου και της Λίντα Papaioanu, έχει γεννηθεί στη Φοντάνα της Καλιφόρνια. Οι παππούδες του μετανάστευσαν στις αρχές του 1900 στις ΗΠΑ.

Ο πραγματικός «Maverick» είναι Έλληνας

Εάν ο κινηματογραφικός Pete Mitchell «Maverick» είναι ένα προϊόν μυθοπλασίας, ο Christopher «POPS» Papaioanu είναι μια προσωπικότητα πέρα για πέρα αληθινή. Η πορεία του διοικητή του TOP GUN του Αμερικανικού Ναυτικού (σ.σ. βρίσκεται στον τρίτο χρόνοι της θητείας του σήμερα) ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια.

Για τον Christopher «POPS» Papaioanu, μετά το κολέγιο ήρθε η αρχική φάση πτητικής εκπαίδευσης, όπου η απόδοσή του ως εκπαιδευόμενου έδειχνε τον δρόμο που θα μπορούσε να ακολουθήσει (μαχητικά, ελικοφόρα, ελικόπτερα) καθώς το να επιλεγεί κάποιος χειριστής για τα μαχητικά ήταν η επιθυμία για όλους μεν, πραγματικότητα για μικρό ποσοστό δε.

Ο νυν διοικητής του Top Gun είχε πάντα την ελληνική του καταγωγή ως θεμέλιο για την πορεία του.

Με τους άσους στο TOP GUN

Στα τέλη του 2003, όταν η NASA ανακοίνωσε το τέλος του διαστημικού προγράμματος και ο Christopher Papaioanu αντιλήφθηκε πως δεν θα πετούσε το διαστημικό λεωφορείο, ακολούθησε τη συμβουλή ενός φίλου, πρώην εκπαιδευτή στο TOP GUN, ο οποίος τον προέτρεψε να κάνει αίτηση για το αμερικανικό «Σχολείο Όπλων και Τακτικής», όπως είναι η επίσημη ονομασία του «United States Navy Strike Fighter Tactics Instructor program (SFTI)» (ήτοι TOP GUN). Εκεί, ο κορυφαίος χειριστής ενημερώθηκε ότι όχι μόνο θα παρακολουθούσε τη Σχολή TOP GUN αλλά και ότι θα παρέμενε ως Εκπαιδευτής, μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή.

Πετούσε με τρεις διαφορετικούς τύπους, το F/A-18E Super Hornet, το F/A-18A & D Hornet και το F-16A/B Fighting Falcon Viper απέναντι σε άλλους εξαιρετικούς χειριστές σε συνθήκες απόλυτης δυσκολίας.

«Εκεί, όποτε πετούσαν (σ.σ οι εκπαιδευόμενοι) πηγαίναν για να πολεμήσουν. Δεν υπήρχε άλλο είδος πτήσης. Το σπουδαιότερο όλων όμως ήταν ότι περιστοιχίζονταν καθημερινά από μερικούς από τους καλύτερους χειριστές μαχητικών στο κόσμο. Κάθε ημέρα που περνούσε από το κατώφλι της πόρτας ο “POPS” Papaioanu καθοδηγούνταν από ένα πάθος ώστε να είναι ο καλύτερος που θα μπορούσε να είναι, να μην απογοητεύσει κανέναν από τους συναδέλφους του. Αγωνιζόταν να φέρει εις πέρας την αποστολή του για την ομάδα, να είναι καλύτερος χειριστής μαχητικού απ’ ό,τι ήταν την προηγούμενη ημέρα», εξηγεί ο επικεφαλής του εκδοτικού πρότζεκτ «Έλληνες σε ξένα κόκπιτ».

Μετά το TOP GUN, ο Έλληνας εκπαιδευτής συνέχισε την καριέρα του σε πολλές Μοίρες Μαχητικών με αεροσκάφη F/A-18E, ανερχόμενος τη σκάλα της ιεραρχίας, συμμετέχοντας σε πολεμικές αποστολές σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Το 2014 ανέλαβε τη Διοίκηση Μοίρας και μάλιστα η Μοίρα που του ανατέθηκε να είναι διοικητής ήταν οι φημισμένοι «Argonauts», οι «Αργοναύτες» της VFA-147, που άντλησαν το όνομά τους από την ελληνική μυθολογία, από τον Ιάσωνα, που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία.

Εκπαιδευτής των κορυφαίων

Κοντά στο τέλος του επιχειρησιακού του βίου ως Διοικητής της VFA-147, ο Christopher Papaioanu έμαθε ότι θα αναλάμβανε τη Διοίκηση της Σχολής TOP GUN. «Επιστρέφοντας πίσω στη Σχολή TOP GUN ως Διοικητής, μια διαφορετική εμπειρία ζωής, ένιωσα ακόμα πιο ταπεινός, συγκρινόμενος με έναν νέο αξιωματικό που αναλαμβάνει χρέη εκπαιδευτή εκεί. Είχα πλέον καθήκον να προσέχω το προσωπικό μου παρά να διατηρηθώ ίσος με αυτό. Παρά το γεγονός ότι πετούσα σε εικονικές αερομαχίες μερικές φορές την εβδομάδα, έπρεπε να επιστήσω την προσοχή και το πάθος μου σε άλλο στόχο, τον διοικητικό. Έπρεπε να είμαι η φωνή της ηγεσίας του TOP GUN καθώς έπρεπε να διαβεβαιώσω ότι η Ναυτική Αεροπορία ήταν άρτια εκπαιδευμένη και ότι θα μπορούσε να ανταπεξέλθει και να κερδίσει σε έναν επόμενο μελλοντικό πόλεμο, ασχέτως από ποιος θα μπορούσε να απειλήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή τους συμμάχους μας…», ανέφερε ο ελληνικής καταγωγής διοικητής του TOP GUN στον κ. Βασιλόπουλο, στο πλαίσιο του ειδικού αφιερώματος που ετοιμάστηκε γι’ αυτόν.

Οι «μάχες» και σε επίπεδο διοίκησης πια για τον κορυφαίο χειριστή μαχητικών αεροσκαφών είναι εδώ και δύο και πλέον χρόνια ένα νέο πεδίο «χειρισμών», στο οποίο θα πρέπει να αριστεύει. «Σε κάποιες έχασα, σε κάποιες κέρδισα, αλλά είμαι πάντα παθιασμένος για το προσωπικό της Σχολής TOP GUN. Είμαι σίγουρος ότι θα έχω και άλλες μάχες καθώς συνεχίζω την καριέρα μου στο Αμερικανικό Ναυτικό, διότι κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να προστατεύσουμε αυτό το σπουδαίο πολίτευμα που αποκαλείται Δημοκρατία. Το πολίτευμα, το οποίο οι Αρχαίοι Έλληνες πρόγονοί μας εφηύραν πριν από 2.500 χρόνια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήμουν τυχερός στην καριέρα μου. Η τύχη μου όμως δημιουργήθηκε με το να εξασκώ τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά που εμείς οι Έλληνες κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας: σκληρή δουλειά, την ανάγκη για δημιουργία οικογένειας, ομαδική συνεργασία και ψυχωμένο πάθος. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν ένα μείγμα που ονομάζω ελληνικό μαχητικό πνεύμα…», δήλωσε στον επικεφαλής του εκδοτικού πρότζεκτ «Έλληνες σε ξένα κόκπιτ» ο ελληνικής καταγωγής TOP GUNNER.

ΠΗΓΗ