ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (120)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (120)

1)  Ίσις, Σείριος,  ιερός, σειρά, όσιος με ποιο επίθετο συνδέονται;

2) ουσ. προσόψιον  (το): Τα συνθετικά και η σημασία του.

3) ουσ. ενώτιον (το): Τί σχέσι έχει με τα ωτοακουστικά και τας ωτοασπίδας;

4) επιθ. Θαλερός, αειθαλής (ο) και  ουσ. φαλλός (ο) έχουν αδελφική σχέσι. Πώς;   

5) ουσ. στόμαχος (ο): τα συνθετικά του και η ερμηνεία του.

6) επιθ. συνεπής (ο):  Πώς ετυμολογείται και τί σημαίνει;

7) επιθ. ακέραιος; Πώς ετυμολογείται;

8) Λέμε ¨αλήστου μνήμης¨  με την κακή έννοια. Δηλαδή; 

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (119) ΕΔΩ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) Πρόκειται για το επίθετο ίσος. Σιόν (<θεόν) έλεγαν οι Λάκωνες ( νή τω σιώ, δυικός, όρκος προς τους δύο Διοσκούρους) τον θεόν (όπως και κάποιοι άλλοι Φοίνικες παπαγάλοι…)

2) προσόψιον = το προς την όψιν (πρόσωπον) φερόμενον προς νήψιν, νήψιμο.

3)    ενώτιον < εν + (το) ούς, γεν. (του) ωτός, ωτίον > δοτ. εν. ωτί> αυτί = το κοινώς σκουλαρίκι.

4) θαλερός < θαλρός < θαλλός < φαλλός = το θάλλον, αυτό που υψούται όπως το άνθος (άνω+ θάλ-λω (πρβ. άλ-μα) ) και όπως το εν στύσει ανδρικόν μόριον, ο φαλλός.

5) στόμαχος, στομάχι < στομα(τοδό)χος ή στόμα + ασκός = το δεχόμενον τα του του στόματος.

6) συνεπής < συν + έπος (πρβ. αορ. λέγω = είπα και έπος = λόγος) = ο κρατών τον λόγο του με τα ανάλογα έργα του.

7) ακέραιος < ανευ + χρέος = ο μη χρεωστών, πλήρης.

8) άληστος < ά (νευ) + λήθη = ο, η αξέχαστος.