ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος (Δ 12 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ( Δ 12 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1) Ενέσκηψαν όπως και σήμερον και τότε. άτυποι μετανάσται ήσαν εξ Ανατολής, σκηνίται της ερήμου. Ενέσκηψαν και εσκήνωσαν εν ημίν και εκέρασαν ημάς το άγιον  κώνειον της δουλείας, της βαρβαρότητος και της ερημώσεως.

2) Με το ¨αγαπάτε αλλήλους¨απωλέσαμε την εθνική μας ποιότητα και την ηγετικήν μας  πολιτισμική παγκοσμιότητα. Με το ¨προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθήτε¨ αντιμετωπίζομε ήδη το φάσμα της βιολογικής μας εξοντώσεως και αφανισμού.

3) Καθ’ ότι βάρβαρος και γενοκτόνος και κυρίως ελληνοκτόνος αρχαιόθεν υπάρχει ο θεός του κατά τας Γραφάς ¨αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε (κατασφάξατε) την γην. ¨

4) Αλλά τι φταίμε εμείς, αν όλοι οι άλλοι, και οι πιο λαμπροί λαοί σήμερον, όσο μελετώντας το ιστορικό τους παρελθόν τόσο πτωχότεροι και ασήμαντοι φαίνονται και αισθάνονται ενώ οι Έλληνες όλο και λαμπρότεροι, δεδοξασμένοι και υπερήφανοι;

5) Τας μικράς ψυχάς ανατρέφει το μίσος για το ανώτερο και η χαιρεκακία για τον κατώτερό τους. Καμιά συμπάθεια, ουδέν έλεος ευγενούς ψυχής.

6) Ανθρώπινο, φυσικόν μεν συναίσθημα και ο φθόνος, αν και μη το ευγενέστερον. Αλλά θα έπαυε, αν μεγαλοψύχως και ειλικρινώς οι νεόπλουτοι της ιστορίας ήθελον παραδεχθή τους Έλληνες μακρινούς πατέρας των είναι, διδασκάλους και εκπολιτιστάς.

7) Το κακό είναι μια αλήθεια που νόμιζε ότι είχε φθάσει στο τέλος ενώ βρισκόταν στην μέση. Τού αξίζει δίκαια το τέλος του ονειροπαρμένου Ναρκίσσου.

8) Εάλω και αι αγναί ανθρώπιναι σχέσεις. πελατεικαί, ψηφοθηρικαί, ψυχραί, οικονομικαί παρα-σχέσεις πλέον. Αντί του αυτονοήτου το ανόητο. Αντί του ορθολογισμού της εθνικής ομόνοιας ο παραλογισμός του εγωισμού και διχασμού.

9) Κι ενώ υπάρχει τόση δίψα για ελευθερία και αξιοπρέπεια όσο και έλλειψι σοφών ηγετών έρχεται ο χλιδάτος αντιπρόσωπος του θεού της  δολιότητος και ηθικής διαστροφής εκθειάζων την δουλείαν ως το άριστον τεκμήριον ου μην αλλά και τίτλον ευγενείας και θεοσέβειας!  

10) Έτσι εξηγείται και το καταχθόνιον και  νοσηρόν μίσος και η απέχθεια προς παν το εθνικόν και πατριωτικόν, ήθος, συναίσθημα και ιδέα που όλως αντιθέτως ελευθερώνει, εξευγενίζει και εκπολιτίζει όσον και αληθώς και υγιώς σώζει τον άνθρωπον.  

11) Η προδοσία του έθνους και των ανθρωπιστικών αξιών του είναι συγχρόνως και προδοσία του ελευθέρου πολίτου. Προδότης δε κρείττων ουδείς αυτουνού που δεν προασπίζται, λόγω και έργω, τα εθνικά του σύνορα και δίκαια.

12) Δημοκρατία αλλά τί; Επειδή άλλο ισονομική κληρωτική δημοκρατία (κληρούσθαι τας αρχάς- δημόσια αξιώματα ) και άλλο δημοκρατικός βιασμός, (δημοκρατορία), δια του ψηφίζειν εκβιαστικώς ολιγαρχικά (δήθεν αντιπροσωπευτικά) κόμματα και ταυτόχρονα έμμεσα τον δικό σου αποκλεισμό-ιδιωτισμό από την κλήρωσι.  

13)  Άνανδροι και άβουλοι ηγέται εκπαιδεύουν φοβισμένους, εκφυλισμένους και δουλόφρονες πολίτες. Κι από θρασύδειλους ανατολίτες κατώτερους, τους υποψήφιους δημίους των. Επειδή ο νωθρός και πανηδονιστής, ο μη θέλων χύνειν ιδρώτα σκέψεως τελικά θα  χύσει αίμα.

 14) Διεστραμμένοι μέχρι μυελού οστέων. Αποπτύουν και πολεμούν φανερά κάθε πατριωτικό, ακούνε στρατό, θεό και εθνική παράδοσι και σεληνιάζονται.  

15) Πνευματική αλλοτρίωσις, καθιερωμένη δεισιδαιμονία και τυπολατρία, νεκρολαγνεία, αιμορροούσαι εικόνες, αιμορροούντα δέντρα. Αλλά ξέρουν τι πολεμούν λυσσωδώς.

16) Ξέρουν ότι μόνο το ελληνικό, πολύτροπο και ανοικτό, μοντέλο σκέψεως, διαθέτει τον απαιτούμενο ηθικοπνευματικό εξοπλισμό, ανάστημα και ενθουσιασμό του υπερασπισθήναι, όπως παλιά έτσι και τώρα, τας υψηλάς αξίας και ηυξημένας σημερινάς απαιτήσεις του ανθρωπίνου  πνεύματος, το πολιτισμικό της ανθρωπότητος μέλλον και κεκτημένο.

17) Δια τούτο δόξα και τιμή, σέβας και εορτή, πρέπει σε όσους αίμα και ψυχή πότισαν αυτό το έθνος και την γη του. Δεν έγιναν χωρίς σκοπό ούτε χάνονται με τα χρόνια, όσα μας εμπνέουν και φωτίζουν από ψηλά, τα μεγάλα, τα ιερά και τα αιώνια.

18) Πρώτα η ολύμπια μνήμη θ’ αναστηθή και μετά το μυθικόν ηρώων γένος. Και κατόπιν των αρχαίων λαών και πολιτισμών θα ξεπροβάλουν οι ηλύσιοι θεοί. Θα τους υποδεχθούν με ανακούφισι και τιμή πάντες οι έκπτωτοι άνθρωποι και θεοί.   

19) Μαγνητισμός γαρ και δονήσεις τα πάντα. Δράσεις και αντιδράσεις, αραιώσεις και πυκνώσεις, γεννήσεις και θάνατοι, Ζεύς νούς πανθεός, άνθρωποι και θεοί, τελειότης και κάλλος. Είμεθα όλοι φτιαγμένοι από όλα και είμεθα συστατικό όλων.  

20) Μη πλανάσθε λαοί. Αυτός ο δήθεν ανθρωπιστικός πλην εθνοκτόνος διεθνισμός δόλιος και μη υγιής εστί όσο και εχθρός και εκμεταλλευτής του ανθρώπου ο μέγιστος. Ουδείς γαρ εξόν από την φυσική μητέρα και τον πατέρα ηγάπησεν πιο πολύ υιόν και θυγατέρα.