ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Κυριακή 13 Αυγούστου 2023

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (121)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (121) 

1) ουσ. ησυχία (η): Η ετυμολογία του.

2) επιθ. άφρων, αλλόφρων, παράφρων (ο, η): Η ετυμολογία και η σημασία των.

3) ουσ. συνέπεια (η) Τα συνθετικά και η ερμηνεία του.

4) επιθ. οικόσιτον (το). Τα συνθετικά του.


5) Η ουσιαστικοποιημένη μτχ. παρακειμ. εκτεθειμένος (ο): τίνος ρήματος είναι;

6)  επιθ. ακατάληπτος (ο.η) δηλαδή;

7) μτχ. επανειλημμένος (ο), κατειλημμένος, επιθ. ανεπανάληπτος (ο). Από τί ρήμα προέρχονται;

8)  επιθ. ορεσίβιος (ο,η) τα συνθετικά και η ερμηνεία του.

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (120) ΕΔΩ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) ησυχία < σιγήν έχειν.

2) ά-φρων < ά+ φρένες = ο άμυαλος, ανόητος. αλλόφρων = ο εκτός εαυτού, ο αλλοπαρμένος.  παράφρων = ο παρανοϊκός, ο μανιακός.

3) συνέπεια < συν + έπος (= λόγος, πρβ. ρ., ενεργ. αορ. του λέγω, είπα) = το ¨αμ’ έπος, άμ’ έργον ¨ ο κρατών τον λόγο του.

4) οικόσιτον < οίκος + σίτος, σιτίζεσθαι = το σιτιζόμενον κατοικίδιον.

5) εκτεθειμένος < ρ. εκτίθεμαι = ο εκτός μένων, ο ακάλυπτος, ο ευπρόσβλητος.

6) ακατάληπτος < α+καταληπτός (< ρ. καταλαμβάνομαι) = ο μη αντιληπτός γινόμενος

7) επανειλημμένος = ο κατ’ επανάληψιν γινόμενος. Κατειλημμένος < κατά+ λαμβάνομαι = πιασμένος (πρβ. ουσ. κατάληψις (η))          

8) ορεσίβιος < όρος + βίος = ο βουνίσιος, ο κατοικών και ζών εις τά όρη.

2 σχόλια:

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ είπε...

2) επιθ. άφρων, αλλόφρων, παράφρων (ο, η): Η ετυμολογία και η σημασία των.

Άφρων ο ανόητος, ο απερίσκεπτος, ο τρελλός ...αυτός που δεν έχει τις φρένες του.

«ἀπ' ἄκρας φρενός» Αισχύλος...αυτός που δεν έχει νου..αυτός που δεν έχει κέντρο διανοητικών δυνάμεων...κάτι σαν τον Τελχίνα Επειό για παράδειγμα.

Ανώνυμος είπε...

2) να επεκταθώ λίγο παραπάνω απ'ότι ο οικοδεσπότης:
Α(στεριτικό)+ φρόνηση(=λογική, νους, ορθή σκέψη)=αυτός που δεν έχει σώας τα φρένας, που στερείται λογικής σκέψης
'αλλο(ς)+ φρόνηση= αυτός που δεν σκέπτεται με βάση τη δική του λογική, οι χριστιανοί θα έλεγαν "δαιμονισμένος"
παρά + φρόνηση= αυτός που δεν χρησιμοποιεί το μυαλό και τη λογική του αλλά κάτι παραπλήσιο
4) οίκος(σπίτι)+ σίτιση(=τάισμα)=το ζωντανό που το τα'ί'ζουν στο σπίτι οι ιδιοκ΄τητες του(ή για να είμεθα σωστοί με τη νέα γλώσσα οι κηδεμόνες του)
5)από το ρήμα "τίθεμαι"=τοποθετούμαι
6) α(στερητικό)+ καλύπτομαι
7) από το ρήμα "ειλλημένος" αυτός δηλ. που έχει (ανα)ληφθεί π.χ. ειλημμένη απόφαση αυτή που έχει παρθεί, ειλημμένη υποχρέωση αυτή που την έχει αναλάβει ήδη κάποιος
8) όρος(= βουνό)+ βίος = αυτός που μένει στα βουνά, χα'ι'λάντερ για τους αγγλομαθείς
Ξενοδόχωφ