Just an other BRICS on the wall

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Just an other BRICS on the wall (H τι θα μας ξημερώσει μετά την 21/8 και ντρέπεσαι να το ρωτήσεις)

 

Ακολουθεί πιο κάτω μια σύντομη ιστορία από το Bretton Woods I στο Bretton Woods III και στο "Bretton Digital I". Δηλαδή τις πραγματικές αιτίες των πολέμων, τώρα και του Ουκρανικού.

 

Από τα λίγα που πρέπει να ξέρεις για να μπορείς να παρακολουθήσεις τα τεκταινόμενα του νέου πολύπλοκου πολυ-πολικού κόσμου που αναδεικνύεται μετά την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της προηγούμενης νεοφιλελέ παγκοσμιοποίησης (και όχι μια παραλλαγή της, όπως θέλει να πιστεύει ακόμα η "Αυγή"...), σημειώνω εδώ τα βασικά:

 

Το Brendon Woods I σηματοδότησε την εποχή από το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι το 71. Εκεί, στο Bretton Woods έξω από την Νεα Υόρκη, συμφωνήθηκε το 47 από τα κράτη το πως θα παράγεται το χρήμα σε σχέση με τον χρυσό.

 

Αυτός είχε μαζευτεί σχεδόν όλος στις ΗΠΑ, ακόμα και από το τέλος του Α Πολέμου, για να ανοικοδομηθεί η κατεστραμμένη Ευρώπη. Έτσι η λογική επέβαλε την χρήση του δολαρίου ως παγκόσμιου μέσου συναλλαγών, αρκεί αυτό να είναι συνδεδεμένο με τον χρυσό. 1 ουγκιά=30 δολάρια.

Και έτσι πορευτήκαμε μέσα στον Ψυχρό Πόλεμο, με μια ΗΠΑ να ορίζει την διανομή του δολαρίου κάνοντας επεμβάσεις εκεί που είχε ήδη αποτύχει η Ευρωπαϊκή αποικιοκρατία (Σουέζ, Βιετνάμ, Αφρική, Λ.Αμερική) στην κόντρα της με μία "ζώνη ρουβλιου", που δεν είχε και πολλές σχέσεις με τα δυτικά παρε-δωσε.

 

Το 71, και χωρίς καμία συνεννόηση με άλλους, ο Νίξον ανακοίνωσε την αποσύνδεση όμως του δολαρίου από τον χρυσό. Για λίγο είπε, για να ξεπεραστούν τα οικονομικά προβλήματα του πολέμου και της ήττας τους στο Βιετνάμ, θα τύπωνε αεράτο δολάριο χωρίς την γνωστή σχέση. Και ως εγγύηση γι αυτό, έδωσε δάνεια. 

 

Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 74, το "για λίγο" ξεχάστηκε και άρχισαν να παράγονται ΟΛΑ τα νομίσματα σε σχέση με δάνεια. Ο χρυσός αχρηστεύτηκε ως μέτρο παραγωγής χρήματος χωρίς να γίνει αυτό πολύ αντιληπτό. Δάνεια Ιδιωτικά, κρατικά και, δυστυχώς, και διατραπεζικά το νέο χρυσάφι. Και έγινε μετά το νεοφιλελέ "έλα να δεις!" που ξεκίνησε το 86 από τους τότε G5 με την "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον ".

 

Τύπωμα αεράτου χρήματος, κυρίως από τα διατραπεζικά δάνεια (τα "τοξικά παράγωγα", σήμερα όσα 21 παγκόσμια ΑΕΠ) αλλά και περιορισμοί στα κράτη να δανείζονται για τις ανάγκες του κοινωνικού κράτους για να αναλάβουν οι παρατραπεζες των funds κλπ. Η Σοβιετια άργησε να καταλάβει το κόλπο που έδινε άφθονη ρευστότητα στον αντίπαλο, και κατέρρευσε γρήγορα, λίγα χρόνια μετά.

 

Αλλά και αυτή η περίοδος που ακολούθησε μετά το 71, και, που άτυπα ονομάστηκε Bretton Woods II, τελείωσε. Το σύστημα αερας χρήμα-τοξικα- funds έσκασε το 08 με την Leman Brothers. Προσπάθησαν να το μαζέψουν μέχρι το 20 φορτώνοντας ως χρέη σε κράτη τα 13τρισ$ που κυριολεκτικά εξαϋλώθηκαν όταν"έσκασαν" στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ ύψους μόνο 600δισ. Αυτό έγινε με τα διάφορα PSI για να σωθούν οι Τράπεζες, που βρέθηκαν εκτεθειμένες.

 

Ήρθε μετά ο Covid19 και οι κρίσεις σε όλα, logistics, παραγωγή, ενέργεια τρόφιμα και μια εισβολή μετά κυρώσεων στην Ρωσία και η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, της μονοκυριαρχίας του δολαρίου, έλαβε τέλος. Φαίνεται ότι η δημιουργία από τους BRICS+/G8 και αλλού νομισματικού συστήματος αντιπάλου του δολαρίου της εποχής του BrettonWoods II, είναι αυτό που έχει τώρα την πρωτοβουλία ορισμού των "προδιαγραφών" της νέας εποχής.

 

Το Bretton Woods III, δεν είναι καινούργια συζήτηση. Ήδη πολλά ινστιτούτα, όπως πχ το Ινστιτούτο Levy, άρχισαν από το 09 να ψάχνουν για το πως θα έπρεπε να μοιάζει ένα νέο σύστημα παραγωγής χρήματος προς αντικατάσταση του προβληματικού της εποχής Βretton Woods II. Αλλά την θεωρία των ακαδημαϊκών και τους αργόσυρτους ρυθμούς κατανόησης/συντονισμού/λήψης αποφάσεων που τους χαρακτηρίζουν,την πρόλαβαν οι εξελίξεις, κλέβοντας και τον όρο.

 

Όπως ήδη θα ενημερωθήκατε από τα σεντόνια αυτoύ του ιστολογίου την τελευταία τριετια, διαμορφώνεται ήδη ένα άλλο νομισματικό σύστημα που το χρήμα θα προκύπτει αλλιώς. Ένα νέο διεθνές νόμισμα συναλλαγών θα είναι, λέει, σύνθεση εθνικών νομισμάτων (της Ρωσίας, του Καζακστάν, της Κίνας, ίσως της Ινδίας, του Ιράν, της Αργεντινής (ή ένα περιφερειακό της Λατινικής Αμερικής με το όνομα sud, της Τουρκίας κλπ) και εμπορευμάτων. Όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, το σιτάρι, το λίθιο, το κοβάλτιο, οι σπάνιες γαίες κλπ. 

 

Και επειδή η Ρωσία θέλει, μάλλον, να συνδέσει το νόμισμα της με τον χρυσό, αφού παράγει σήμερα τον περισσότερο στον πλανήτη, άντε βάλε και τον χρυσό στο καλάθι. Χάρη του κάνουν.

 

Το νέο νόμισμα θα κυκλοφορεί εξωτραπεζικά, ψηφιακά, όπως τα κρυπτονομίσματα, ενώ το ίδιο δεν είναι κρυπτονομισμα. Έτσι και θα έχει χαμηλό κόστος κυκλοφορίας, δεν θα του κάνουν τίποτα οι κυρώσεις μέσω swift και δεν απαιτεί τραπεζικούς λογαριασμούς, σώνει και καλά, για να κινείται ανάμεσα σε ηλεκτρονικά πορτοφόλια Τραπεζών, εμπόρων και των πελατών τους.

 

"Ουαου!" λένε όσοι έμειναν κολλημένοι στους παλιούς ορισμούς της εποχής του προηγούμενου ψυχρού πολέμου. "Καταφτάνει οσονούπω ο Πουτιν και το ξανθό γένος και θα τον κάνει ντα τον νεοφιλελευθερισμό", λένε κρυφά. 

 

Φυσικά , έτσι δομημένο το νέο "αντιδολάριο", έχει και πολλά "κουσούρια" από τον σχεδιασμό του. 

 

Εκτός από το ότι μεταφέρει μεγάλη γεωπολιτική ισχύ στους παραγωγούς ενέργειας και εμπορευμάτων, συνεχίζει να είναι ευάλωτο στις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις των εμπορευμάτων, ενώ

 

ταυτόχρονα δημιουργούνται και συνθήκες άνθισης του κρατικού "μαυραγοριτισμού" με αποθηκεύσεις εμπορευμάτων (όπως το κάνει τώρα η Κινα πχ με το σιτάρι).

 

Χώρια που τα εθνικά νομίσματα θα συνεχίσουν να παράγονται από δάνεια, όπως επί του Bretton Woods II, άρα να είναι το ίδιο ευάλωτα σε τραπεζικές καταρρεύσεις τύπου Leman Brothers. Φιλί ζωής στον νεοφιλελευθερισμό ver1.0 το λες αυτό που αποτολμούν τώρα οι ακροδεξιοί του Πούτιν.

 

Ως προς την ενέργεια δε, αντί να συνδεθεί με αποθέματα της ή με εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ, συνδέεται με ενέργεια που ήδη έχει εξαχθεί και έχει γίνει commodity, εμπόρευμα με τιμή που "παίζεται" σε χρηματιστήρια. Κίνητρο δηλαδή για να την καίμε όλο και περισσότερη!

 

Άρα το νέο σύστημα είναι μία καρικατούρα του υφιστάμενου, με ίσως λίγο πιο μεγάλη ανθεκτικότητα στις πληθωριστικές πιέσεις. Τίποτα το εξαιρετικό (πόσο μάλλον επαναστατικό). Έτσι, διαμορφώνεται ένας κόσμος με 3 Bretton Woods ταυτόχρονα!

 

Στην εσωτερική αγορά χωρών όπως η Ρωσία θα ισχύει πάλι μια μορφή κανόνα του χρυσού, όπως επί του Bretton Woods I.

 

Στην ζώνη του Πράσινου Καπιταλισμού του δολαρίου θα συνεχίζει να λειτουργεί το σύστημα Bretton Woods II, αλλά με ένα δολάριο και ένα ευρώ πολύ πλέον ανίσχυρα, ανίκανα για να επιβληθούν όπως τα τελευταία χρόνια ή για να ρυθμίσουν τις ισοτιμίες μέσω των πετροδολαριων (δηλαδή τις τιμές του πετρελαίου, αφού αυτό έπαψε να είναι το στρατηγικό καύσιμο, δίνοντας μετά την ενεργειακή κρίση του 2009 την θέση του στο φυσικό αέριο). Στην θέση του ετοιμάζεται πυρετωδώς ένα νέο "δολάριο". Ψηφιακό και υπερσυγκεντρωτικά ελεγχόμενο από κάποια Blackrock, το μεγα-fund των 15τρισ$ που ηγείται της "Πράσινης" μετάβασης προς τον νεοφιλελευθερισμό ver2.0. Σε συνθήκες τεχνο-φεουδαρχιας των 5 big tech που έχει επενδύσει.

 

Στον υπόλοιπο πλανήτη, σε όσον δηλαδή δεν θα ακολουθήσει το δολάριο για να απαλλαγεί από τα δάνεια που τους συσσώρευσε, στον λεγόμενο "οικονομικό Νότο", θα κυριαρχήσει στις διεθνείς συναλλαγές (μαζί και αυτό τα λάθη του πάλι) το Bretton Woods III, χωρίζοντας τον πλανήτη σε ελάχιστα συγκοινωνούντες μεταξύ τους εμπορικές ζώνες. 

 

Αναμένεται, λόγω αυτών, για τα επόμενα χρόνια....

 

Νέες τοπικές θερμές συγκρούσεις οριοθέτησης των ζωνών, όπως γίνεται τώρα στην Ουκρανία. Σειρά  έχει το Σαχέλ και μετά πιο ανατολικά. Φαίνεται ότι αυτές δεν θα καταλαγιάσουν πρίν από το 25 σε όλη την περιφέρεια διεπαφής των οικονομικών ζωνών, ιδιαίτερα στα στρατηγικά περάσματα-κομβους ενέργειας και εμπορευμάτων.

 

Ένα τρίτο κύμα κρίσης στα logistics, που πρέπει να αναδιοργανωθούν από την αρχή για να καλύψουν τις ανάγκες του εμπορίου εντός των ζωνών, ανάμεσα σε "φιλικά" κράτη -εμπορικούς εταίρους.

 

Τραπεζικές καταρρεύσεις σε όποιον δεν αντέξει, σε στιγμή και ένταση που δεν μπορεί να προβλεφθεί. (ήδη έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός των αποτελεσμάτων του χάους από το πέταγμα της γνωστής πεταλούδας στον Αμαζόνιο λόγω και της πολύ μεγάλης, τώρα προς εκτός ισορροπία, πολυπλοκότητας αλληλοεξαρτώμενες συστημάτων κάθε είδους.

 

Και για να το κάνω ακόμα και πιο πολύ ενδιαφέρον και πολύπλοκο (όλα αυτά λίγο πολύ τα λένε τώρα και ειδικοί τραπεζικοί σύμβουλοι, όπως ο Zoltan Pozsar της Credit Swiss, που έκανε αίσθηση στις 7/3/22 με άρθρο του στους με ανοιχτό πλέον το στόμα οικονομολόγους ένθεν κακείθεν, στα σχόλια και αυτό όπως το κατανόησε καπως αργά ο ειδικός οικονομικός"τύπος"), σας λέω ότι ήδη διαμορφώνεται δυναμικά και ένα ακόμα νομισματικό σύστημα!

 

Ας το λέμε Bretton Digit I και είναι αυτό διαμορφώνεται επί του διαδικτύου, ανεξάρτητα από τα Ξύλινα-αεράτα τύπου Bretton Woods. Στο internet όπως αυτό εξελίσσεται μάλιστα προς την νέα του μορφή, την web3.0.

 

Eκει, σε αυτόν τον χώρο όπου θα διενεργούνται πάνω από το 60% των συναλλαγών του παγκόσμιου εμπορίου μετά το 30, τα μέσα των ψηφιακών συναλλαγών ήδη προκύπτουν μέσα από τις εφαρμογές και αντικρίζονται, αν το καλοσκεφτείς, με τον χρόνο που δαπανούν οι χρήστες τους σερφαροντας, επικοινωνώντας ή συναλλασσόμενοι. Ο νέος χρυσός που λέγαμε;; Ο χρόνος σου! Όσο πιο πολύ έχεις ελεύθερο, τόσο καλύτερα. Ουπς.

 

Και τα bitcoins, τα diem και τα λοιπά τι θα γίνουν, θα ρωτήσεις εύλογα.

 

Αυτοί οι "λαγοί της τεχνολογίας" του νέου internet θα εξαφανιστούν αν δεν καταφέρουν να γίνουν και μέσα συναλλαγών εκτός από ψηφιακά σπεκουλαδορικα commodities που είναι σήμερα. Μέχρι τώρα, ελάχιστα τα κατάφεραν ως μέσα συναλλαγών. Θα παίξουν τον ρόλο της γέφυρας ίσως των συστημάτων Woods με τα Digit και θα εξαφανιστούν μαζί με τα πρώτα ήσυχα και ωραία, συμπαρασύροντας μαζί τους και πολλούς από τους σημερινούς δεινόσαυρους της τεχνολογίας, που τώρα πασχίζουν να εξελιχθούν πριονίζοντας το κλαρί που τις πήγε ψηλά. Την υπερσυγκέντρωση των Data, που πλέον δεν απαιτείται!

 

Όσο για το τι πρέπει να κάνουμε εμείς, ως Ελλάδα, μέσα σε αυτόν τον πολύπλοκο κόσμο για να επιβιώσουμε, αυτό είναι θέμα για άλλο σεντόνι (στο * η κριτική όσων πολιτικών προτάσεων έχουν διατυπωθεί γι αυτόν τον στόχο και σχετίζονται με αυτό το σεντόνι).

 

Πάλι το παράκανα το γραψίδι, θα πεις. Σχωρατε με αλλά σκοπεύω να το ξανακάνω.