(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Δέδυκε ήλιος, σκιόωντο δε αγιυαί. Η βραδυνή ηλεκτρόφωτος κόπωσις των αστικών διαμερισμάτων.
Λευτεριά στον χρόνο. Και μη πετάτε σκουπίδια στα βασικά.
Ου παντός πλείν εις Μύκονον. Ευτυχώς.
Όταν η δημοκρατία έχασε τα κλεμμένα λόγια της.
Λαός, στρατός, εθνοπολιτισμός όπως τότε. Και συνακόλουθος Ελλήνων θεός.
Αν δεν υπήρχαν Έλληνες, δεν θα υπήρχαν επισκέψιμα εθνικά μουσεία, μόνο τεχνολογική αφασία.
Και τώρα ημίλευκοι εναντίον λευκών, ημίαιμοι κατά καθαροαίμων, η τελευταία πράξις των εικονομαχιών.
Κρίμα. Κρεμόταν απόλυτα απ’ την γνώμη του κόσμου μέχρι που κρεμάστηκε.
Μια προσευχή εσταυρωμένη στον φόβο. Σε μια κυριακάτικη φάρσα ευλαβείας.
Αι ωραιότεραι ίσως λέξεις: Διορθώνω, Διορθώνομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου