"Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν." (Πλούταρχος)
Γράφει ο ΛεξιΘήΡ :
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (26)
1) Από το γί(γ)νομαι (ρήμα Μέσης φωνής) πώς προέκυψε ο ενεργητικός αόριστος (:) ¨έγινε; ¨ (καθ. εγένετο);
2) Τύμβος και έτυμον (πρβ. ετυμο-λογία) τί το κοινό δηλώνουν;
3) Έτος, έτοιμος, τάσσω, (εξ)ετάζω: έχουν μια κοινή αφετηρία και έννοια. Ποια;
4) Εξουσία: Τι σημαίνει κυριολεκτικώς;
5) τέρμα και τερπνόν, τέρψις, τροφή (πρβ. και αρχ.ελλ. τέρεινον). Ποια η κοινή των εννοιολογική βάσις;
6) Το αρχ. ελλ. νόμισμα, η αθηναϊκή μνά, είναι ¨ όλα τα σημερινά αγγλόφωνα λεφτά. Γιατί;
7) Παρρησία (η) (ρ.παρρησιάζομαι) σημαίνει = ομιλώ ελεύθερα και ευθέως, απροκάλυπτα. Πώς το εννοεί αυτό η ετυμολογία της λέξεως:
8) Και φυαικά άλλο ευημερία και άλλο εφημερία. Γιατί;
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (25) ΕΔΩ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος)
1) ¨έγινε¨, εκ παραφθοράς του ¨γέγονε¨ (= ο αρχαιοελληνικός παρακείμενος του ρ.γίγνομαι )
2) έτυμον: ετ-( όπως έτ-ος, τάσσω,τάξις) + ύμ- (όπως ύμ-νο-ς) = σύνταξις, στήσιμο ονομασίας των εννοιών των πραγμάτων. Τύμβος, (τυμ+βοή) = το μνήμα, τάφος που βοά, αναγράφει το όνομα του θανόντος.
3) έτος = το τα-κτό χρονικό (εδώ ετή-σιο) διάστημα. Έτ-οιμος, ο εντάξει κ-ι-ν-ούμενος. (πρβ.κ-ίω, ίω, ιόντα, ίτε (παίδες Ελλήνων) δηλούντα κίνησιν. (Συν)τάσσω = βάζω εν σειρά τι. Εξ-ετάζω = ερευνώ την σχέσιν-σειρά, παρατηρώ τι.
4) Εκ > εξ-ουσία = το κυβερνητικό αξίωμα οφειλόμενο εις την λόγω μεγάλης (περι)ουσίας-πλούτου του κατόχου αυτού.
5) ρίζα τ-ρ- (όπως τρ-έφω και θρ-έφω.) τερ-πνόν, τέρ-ψις (= η εκ της τρ-οφής ευχαρίστησις), τέρ-μα (= η εκ του τερματισμού της τροφής ηδονή και κατ’ επέκτασιν η ηδονή απότηνπεράτωσιν παντός έργου.)
6) Μνα (η) < μνάα < μονάδα, αγγλ. money, ν.ε. μονέδα.
7) παρρησία = παρ(ουσία) + ρήσ-ις, ρή-μα, η παρουσία όλων ομολογία, ρηματική δήλωσις, διακήρυξις.
8) ευ-ημερία, ευ + ημέρ+ία = η εύ-κολη, καλή κύλ-ι-σις (πρβ. ί-ω > κ-ί-ω > κ-ι-νώ) της κάθε ημέρας. Επί (επ->εφ-) + ημερ-ία = η εφ’ όλης της ημέρας κ-ί- νησις, δραστηριότης, εργασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου