ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΕΥΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΞΥΛΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΏΝ BLOCKCHAIN TOY 21ου ΑΙΩΝΑ.

 ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΕΥΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΞΥΛΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΊΩΝΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΏΝ BLOCKCHAIN TOY 21ου ΑΙΩΝΑ.

Στα χρόνια του Μεσαίωνα, στην Γερμανία και στην Γαλλία κυρίως, για να θεωρηθεί κάποιος ικανός να φέρει τον τίτλο του "τεχνίτη του ξύλου" θα έπρεπε να ταξιδέψει για τουλάχιστον τρία χρόνια σε άλλους τόπους, μακριά από τον τόπο καταγωγής του, προσφέροντας με επιτυχία ως μαθητευόμενος τις υπηρεσίες του υπό την εποπτεία άλλων ξυλουργών. (παράδοση που διατηρείται μέχρι και σήμερα, και έχει επηρεάσει και τα ήθη αυτονόμησης των μετά-εφήβων από τις οικογένειες τους). 

 

Για τον σκοπό αυτό, η συντεχνία των ξυλουργών του τόπου καταγωγής προμήθευε τον μαθητευόμενο με ένα βιβλιαράκι με αριθμημένες σελίδες με το όνομα του κλπ. Σε κάθε σελίδα γράφονταν το project που συμμετείχε, η αξιολόγηση της εργασίας του μαθητευόμενο από τον μάστορα, ο χρόνος απασχόλησης, το ύψος της αμοιβής και η υπογραφή του επόπτη/μάστορα. Κανείς δεν μπορούσε να αναλάβει ως μαθητευόμενος νέα εργασία χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η προηγούμενη, σκληρό σύστημα, με χιλιάδες θύματα αλά Μπεκατώρου. Μεσαίωνας βλέπεις... . Στο ίδιο βιβλίο ο ξυλουργός έπαιρνε μετά και τις βεβαιώσεις ολοκλήρωσης των δικών του δουλειών από τους πελάτες του. Όσο περισσότερες, τόσο μεγαλύτερη και η αμοιβή που ζητούσε λόγω αυτής της πιστοποιημένης αλυσίδας εγγραφών (blockchain), που όφειλε να έχει σε κοινή θέα στο εργαστήριο του σε αυτό το πρωτόγονο λογιστικό βιβλίο (ledger) πράξεων. 

 

Το κύρος του γινόταν έτσι μέρος του κύρους του συνόλου των σε ισχύ βιβλιαρίων πιστοποίησης.

Μετά την χρηματοοικονομική κρίση του 08 με το σκάσιμο της Τραπεζικής φούσκας Leman Brothers, μια ομάδα ψιλοαναρχικών αντισυμβατικων προγραμματιστών και τεχνοφρίκς αποφάσισε να ξαναχρησιμοποιήσει αυτή την ιδέα του blockchain με το διαμοιραζόμενο κύρος με ηλεκτρονικό τρόπο για να παράγει μέσα συναλλαγών ανθεκτικά σε τραπεζικές κρίσεις. Τα γνωστά κρυπτονομισματα, όπου το κύρος τους αλλά και η γνησιότητα τους, δεν απαιτεί κάποιον κεντρικό φορέα, όπως μια τράπεζα πχ, για να γίνονται αποδεκτά ως έγκυρα μέσα συναλλαγών.

Εναλλακτικά "νομίσματα" (νομικά θεωρούνται ως ανταλλάξιμα πάγια) διαμοιραζόμενου κύρους των αποδεκτών τους! Ουαου ! 

 

Και με αυτό τον στόχο, τα bitcoin, ethereum, riple κλπ που άρχισαν να αναπτύσσονται και να κυκλοφορούν (με διαφορετικό τρόπο παραγωγής το κάθε ένα) με επιτυχία, έγιναν οι "λαγοί" για να αναπτυχθεί και η τεχνολογία blockchain που ακούμε σήμερα (αν είσαι περίεργος/η για το τι κάνει ακριβώς αυτή, πάνε ΕΔΩ . Και ξαναελα να συνεχίσεις από εδώ και κάτω). 

 

Στις εφαρμογές αυτής της τεχνολογίας σήμερα (πιστοποιήσεις εγγράφων, πτυχίων, συμβολαίων, ποιότητα προϊόντων, ιατρικών συνταγών και πράξεων, μεταφερόμενου ηλεκτρονικού ιατρικού φακέλου, αποδεικτικά παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, πιστοποιήσεις επιθεωρήσεων στην βιομηχανία, ναυλοσύμφωνα, αποδεικτικά γνησιότητας τέχνης, γνησιότητα ειδήσεων (ουπς ξανά) κλπ) χρησιμοποιούνται και τα λεγόμενα ηλεκτρονικά smart contracts. Έξυπνα ηλεκτρονικά συμβόλαια που και αυτά προέκυψαν από την ανάπτυξη των κρυπτονομισματων ως μέρος της τεχνολογίας blockchain. Δεν ολοκληρώνεται ένα block μιας συναλλαγής αν δύο μέρη δεν συμφωνήσουν (αυτόματα ή όχι, αλλά πάντα ηλεκτρονικά) ότι ολοκληρώθηκε η συμφωνία και οι όροι της, χωρίς να εμπλέκεται κανένας τρίτος ως διαιτητής τους. Και μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταφέρεται αυτόματα το συμφωνημένο ποσό ψηφιακών νομισμάτων από ένα ηλεκτρονικό πορτοφόλι στου αντισυμβαλλομένου, ή (σε περιπτώσεις συνθετών συναλλαγών πολλών εμπλεκομένων - όπως πχ στην διαμόρφωση μιας αλυσίδας ποιότητας ενός μπουκαλιού ελαιολάδου) , ο έλεγχος της εκτέλεσης των όρων της συμφωνίας των επόμενων στην αλυσίδα παραγωγής του προϊόντος.

 

Αδιανόητα πράγματα να γίνουν έτσι εύκολα, χωρίς αυτές τις τεχνολογίες στον συμβατικό κόσμο χωρίς να εμπλακούν δεκάδες δικηγόροι, συμβολαιογράφο, τράπεζες, ασφαλιστές κλπ που φορτώνουν με σοβαρά διαχειριστικό κόστη, που μπορεί να φτάνουν και στο 20% του συνολικού κόστους παραγωγής ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. .Αδιανόητα όμως πράγματα να συμβούν αυτά στον συμβατικό κόσμο χωρίς την ανάγκη κάποιας κεντρικής αρχής/φορέα πιστοποίησης με κάποια ιεραρχία. Αλλά εκεί τρυπώνει όμως και η διαφθορά και γίνεται μετά του Κοσκωτά ή της Leman Brothers το κάγκελο!

 

Από την προδιαγραφή και τους αλγόριθμους που ενσωματώνονται σήμερα μέσα σε αυτές τις τεχνολογίες blockchain γίνεται αδύνατη η παραχάραξη, αφού το κάθε πιστοποιημένο έγγραφο ή κυκλοφορούν νόμισμα ανάμεσα σε ηλεκτρονικά πορτοφόλια πιστοποιεί όλα τα άλλα ομοειδή του ισότιμα! Η αποθέωση των ιδεών του Καστοριάδη δηλαδή μέσα στην νέα νομισματική πραγματικότητα και στον κόσμο της πληροφορικής της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης!

 

Και γίνεται τώρα του Κουτρούλη ο γάμος εκεί έξω. Και στην ανάπτυξη εφαρμογών με τεχνολογίες blockchain (οι διεθνείς οίκοι εκτιμούν ότι η αγορά που αναπτύσσεται γύρω τους θα πλησιάσει το 100δισ$ μέχρι το 30), αφού αυτές οδηγούν σε συστήματα πολύ χαμηλότερου κόστους και μεγαλύτερης ασφαλείας. Χωρίς να υπολογίζουν την ώθηση που δίνει η Κίνα στην ανάπτυξη τέτοιων εφαρμογών (γι αυτό χρειάζεται το ψηφιακό γουαν που ήδη κυκλοφόρησε) με την δημιουργία "υποδομών blockchain" (αναλυτικά ΕΔΩ ). Ανάμεσα τους και το κινέζικο Internet διασύνδεσης ετερογενών συστημάτων/εφαρμογών που χρησιμοποιούν blockchain, το πρώτο στον κόσμο. Και τώρα τρέχα φτασ'τους! Οι Κινέζοι δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Δι αυτών των τεχνολογιών θέλουν να κυριαρχήσουν εμπορικά επί του νέου δρόμου του μεταξιού (one belt road) που χάραξαν και επενδύουν συστηματικά.

 

Προφανής πρώτη χρήση αυτών των τεχνολογιών, που αναπτύσσονται πάρα πολύ γρήγορα επί ανοιχτού κώδικα (όσο και να προσπαθεί για να τον κλειδώσει η Microsoft που επενδύει σημαντικά) και ότι αφορά στην δημιουργία και θέση σε κυκλοφορία νέων ψηφιακών νομισμάτων. Είτε δημιουργήματα (ως παράλληλα των συμβατικών) νομίσματα από ιεραρχικές δομές, όπως τα κράτη (πχ το Aber των ΗΑΕ/Σ. Αραβίας, το ψηφιακό νόμισμα της Εσθονίας, κλπ που αντικρίζεται με δείκτες της πραγματικής οικονομίας), είτε φτιαγμένα από Κεντρικές Τράπεζες (ψηφιακό γουαν, ευρώ, καναδέζικο δολάριο, σουηδική κορώνα κλπ).

 

Είτε όμως και εναλλακτικών (κρυπτό)νομισμάτων πολυεθνικών (όπως το Diem του Facebook, ένα που ετοιμάζει η Amazon κλπ). Άλλα και κάποια φτιαγμένα από συλλογικότητες (κυρίως της Κοινωνικής οικονομίας που έχει συμβατές αρχές με τις αρχές των τεχνολογιών blockchain!) ή δίκτυα παραγώγων ή μεμονωμένα άτομα. Κυκλοφορούν με επιτυχία καμία 300αρια τέτοια μέσα συναλλαγών, με ολοένα και μεγαλύτερη αξία. . Κάποια αντικρισμένο με δείκτες της πραγματικής οικονομίας, κάποια άλλα όπως το bitcoin τελείως σπεκουλαδορικο πλέον, όπως σπεκουλαδορικο είναι και ο χρυσός σήμερα.

Τα τελευταία, τα ιδιωτικά παραγόμενα, θεωρούνται νομικά ως άυλα ανταλλάξιμα παγια (δηλαδη ως εναλλακτικά "νομίσματα") για συναλλαγές. Στην ΕΕ τα παράλληλα και τα εναλλακτικά ψηφιακά νομίσματα διέπονται από τον κανονισμό της Κοινοτικής Οδηγίας 843/18.

 

Γίνεται ήδη μια σκληρή μάχη εκεί έξω ποιο θα επικρατήσει για να εξυπηρετεί τις blockchain εφαρμογές στην παραγωγή και το εμπόριο χωρίς διαμεσολαβητές. Από την μάχη του τι θα επικρατήσει τελικά στο παγκόσμιο εμπόριο καθορίζονται πολλά. Και τα όρια των ζωνών της νέας παγκοσμιοποίησης που ήδη μπήκαμε αλλά και σοβαρότατο θέματα που σχετίζονται με την ίδια την δημοκρατία και που έχουν να κάνουν με τον διαφανή έλεγχο των χρηστών στα δεδομένα που τους αφορούν, αυτά που συλλέγουν τώρα μετά μανίας είτε κάτι big data εταιρίες του διαδικτύου είτε κάτι efood μπακαλιάροι του.

Προς το παρόν οι Τράπεζες, που θέλουν και στην επόμενη εποχή των ψηφιακών νομισμάτων να τα παράγουν όπως και σήμερα, ανεξέλεγκτα και από δάνεια, έχουν βρει τον διάβολο τους. 

 

Συνειδητοποιούν ότι και δεν μπορούν να παράγουν άπειρο αριθμό νομισμάτων για να πληθωρίζονται (οι αλγόριθμοι blockchain καταρρέουν) και ότι είναι αδύνατη η σημερινή αδιαφανής έκδοση τοξικών παράγωγων δανείων. Αλλά και ότι υποσκάπτουν με κάθε νόμισμα που εκδίδουν με blockchain, την ανάγκη ύπαρξης των ιδίων των Τραπεζών, αφού αυτό μπορεί να κινείται με ασφάλεια χωρίς την αναγκαστική διαμεσολάβηση τους!

 

Τι θα γίνει τελικά, ποιος θα κερδίσει;;

 

Όπως σε όλες τις μάχες ξέρω ποιος θα χάσει σίγουρα, όχι ποιος θα κερδίσει. Όποιος δεν τις δίνει καν και όποιος πάει να τις δώσει για να πεθάνει, όπως εκείνος ο Έκτωρας.

Το άλλο που ξέρω είναι ότι συνήθως κερδίζουν οι κακοί όταν εμείς είμαστε απών από τις μάχες επί του πραγματικού, και όταν αναλωνόμαστε σε αψιμαχίες επί του φανταστικού και της θεωρίας.

 

Και τι θα κάνουμε με τον χρόνο εργασίας που θα κερδίζουμε από την θέση σε εφαρμογή αυτών των τεχνολογιών, θα ρωτήσεις ίσως ;; Ελεύθερο χρόνο στον εργαζόμενο, χωρίς να χρειάζεται να μειωθούν οι αποδοχές τους. Γι αυτό όμως θα απαιτηθεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, τα smart contracts δεν έχουν εξελιχθεί τόσο. 

 

Αλλά για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε μια πολιτική δύναμη επί του πραγματικού κόσμου που όλα αυτά τα καταλαβαίνει. Αντιλαμβάνεται το νέο ιντερνετ που διαμορφώνεται έτσι και προτείνει πρακτικές λύσεις στα προβλήματα του κόσμου που συσσωρεύονται επί του παλιού και τα λύνει διευρύνοντας την δημοκρατία, τον έλεγχο και τα διαφανή συστήματα ποιότητας των προϊόντων από τους καταναλωτές. Για έναν κόσμο όπως αυτός δυναμικά αναπτύσσεται πάντα από τις ανατροπές του ελάχιστου.