ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ Η ΔΥΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΡΩΣΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΘΕΙΟΣ ΣΑΜ;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ Η ΔΥΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΡΩΣΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΘΕΙΟΣ ΣΑΜ;; (Ή ο ρόλος της Ρωσίας στον 3ο πόλο της μετα-παγκοσμιοποιησης και η σημασία του ψηφιακού).

Η λήξη του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου και η έναρξη της παγκοσμιοποίησης που ακολούθησε με την μονοκρατορία του δολαρίου, στηρίχτηκε σε μία συμφωνία αυτοδιαλυσης της Σοβιετίας του 86 στην Ζυρίχη, με τις εξής δεσμεύσεις;

 

Το ΝΑΤΟ θα παρέμενε σε ακτίνα ασφαλείας από τα Ρωσικά σύνορα.

Θα συνεχίζονταν η ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από την Ρωσία και περιοχές που έλεγχαν οι ΗΠΑ.

Την "αναδιοργάνωση" της ρωσικής οικονομίας θα την αναλάμβαναν δυτικοί σύμβουλοι και κεφάλαια.

 

Ακολούθησε μια τριακονταετία με βίαιη εφαρμογή ενός άγριου νεοφιλελευθερισμού στη Ρωσία, που ξεκίνησε επί Γιέλτσιν και σταθεροποιήθηκε επί Πούτιν. Μετά μια περίοδος με την άρνηση των ΗΠΑ να συμμετέχει η Ρωσία σε ένα οποιοδήποτε σχήμα κοινής ασφαλείας μαζί με την Ευρώπη και τέλος η επέκταση της ΕΕ (αλλά και του ΝΑΤΟ) στα ανατολικά με ενθάρρυνση του θείου Σαμ.

.

Μοιραία συνέπεια, η έξαρση του ρωσικού εθνικισμού ως αντανακλαστικό αυτοσυντήρησης των απειλούμενων ελίτ, τους ολιγάρχες αλά ρωσικά, που είχαν διαμορφωθεί με μεθόδους και μαφίας κάτω από ένα καθεστώς νεο-τσαρισμού που στήριξαν για να στηρίζονται.

 

Έτσι ο νομισματικός και ενεργειακός πόλεμος που πυροδοτήθηκε μετά την κατάρρευση της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, διαμορφώνει μια Ρωσία υπό τον Πούτιν με τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά:

 

Στην θέση των ξένων επενδυτών, που συμμετείχαν στον νεοφιλελέ "εκσυγχρονισμό" της Ρωσίας μετά τον Γιέλτσιν, φαίνεται ότι θα μπουν νέοι και παλιοί ολιγάρχες, φίλοι του Πούτιν. Οι επενδύσεις τους ύψους 1,4τρισ, θα γίνουν ρούβλια και μετοχές ολιγαρχων, και πάρτε να έχετε να αγοράζετε ζαβά της Δύσης αέριο, σιτάρι και λιπάσματα. "Εθνικοποίηση" με επαναφορά στοιχείων νεο-φεουδαρχίας δηλαδή.

 

Το νέο ρούβλι, ως συμμετέχον σε ένα "καλάθι" νομισμάτων και εμπορευμάτων χώρων της Ευρασιας, της Κίνας και ενδεχομένως και της Ινδίας, θα συνεχίζει να εκδίδεται από εμπορικές τράπεζες. Η 5η εξουσία τους επί των άλλων τεσσάρων της δημοκρατίας, περνάει έτσι σε άλλο επίπεδο. Νεο-τσαρικά τα χαρακτηριστικά της.

 

Η σύνδεση του νέου παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος (αδιάφορο αν είναι ψηφιακό ή όχι) με ενεργειακά εμπορεύματα, (και όχι αποθέματα), οδηγεί στην ένταση χρήσης τους, με προφανείς αρνητικές συνέπειες στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη. 

 

Το δέλεαρ της επιτυχίας του, η προσέλκυση των υπερχρεωμένων χωρών του παγκόσμιου Νότου στο νέο νομισματικό σύστημα, για να αποφύγουν την θηλιά του χρέους που τους επέβαλε η μονοκρατορία του δολαρίου με την άρνηση πληρωμής των χρεών τους σε αυτό. Κίνηση ματ, για να αρχίσουν μετά να συσσωρεύονται νέα χρέη με το νέο αποθεματικό νόμισμα!

 

Η επιβολή των όρων και των προδιαγραφών ισχύος του νέου αντι-δολλαριου προς την Κίνα, γίνεται μέσω της δημιουργίας ενός άξονα Ρωσίας-Ινδιας στην βάση (πάλι) της ενεργειακής εξάρτησης της τελευταίας. Το μέγεθος της Ινδίας και η οικονομία της καλύπτει όλο το κενό που αφήνει η Ρωσία στην ΕΕ, που μένει τώρα έρμαια μόνο των αμερικανικών ενεργειακών πηγών. Το απειλητικό του δολαρίου ευρω, κλινικά νεκρό, στο καναβάτσο. Η συμφωνία του 86 τηρείται έτσι και από ρωσικής πλευράς.

 

Επί του πεδίου της ψηφιακής οικονομίας, συγκεντρωτισμός και έλεγχος των data, ακριβώς όπως και στο κινέζικο σημερινό μοντέλο, που ακόμα αυτό εξελίσσεται πάνω στις προδιαγραφές του επιχειρηματικού μοντέλου που καθιερώθηκε από τις ΗΠΑ στο web2.0. μετά την κατάρρευση της φούσκας των dot com το 2003..

 

Καμία πολιτική ενθάρρυνσης της συμμετοχής των πολιτών ή των κοινωνιών πχ μέσω κάποιας μορφής αποκέντρωσης (decentralization), που ψήγματα τους διαφαίνονται ως σκόρπιες πρωτοβουλίες πιτσιρικάδων, τα περισσότερα μέσα σε εναλλακτικά στέκια του Οχάιο ή της 6ης Λεωφόρου στο Ώστιν με νέου τύπου οργανώσεις της οικονομίας και της κοινωνίας .

Έτσι, η ονομασία περιοχών της Ουκρανίας σε "Λαϊκές Δημοκρατίες" και η πιθανή επανεμφάνιση σοβιετικών συμβόλων σε παρελάσεις κλπ, μόνο ως κίβδηλη επικοινωνιακή φάρσα μπορεί να εκληφθεί. Μήπως παρασυρθεί έτσι κανένας ντιπ χαζός, από αυτούς που συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο με ποδοσφαιρικές σωβρακοφανελες και σύμβολα άνευ περιεχομένου, τύπου ΠΑΣΟΚ.

 

Ολιγαρχικό το όλο πρότυπο, με έντονα στοιχεία νεοτσαρικου εθνικισμού, που δεν αμφισβητούν ούτε κατ' ελάχιστον την κυριαρχία των ελίτ στην λειτουργία των θεσμών της συμμετοχικής δημοκρατίας-κουρελόχαρτο! Με εφαρμογή της από ένα, πλέον, γεωπολιτικό αντίπαλο της Ευρώπης, μία Ρωσία, που είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί με κλασικές γεωπολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές μεθόδους, πριν αρχίσει να κάνει "εξαγωγή" το μοντέλο της σε θύλακες επιρροής της και μέσα στην Ευρώπη. Συστημικότερο του συστημικού.

 

Καθόλου τυχαία, αυτό το σχήμα το επικροτούν οι απανταχού ακροδεξιοί τύπου Ορμπάν, η Λίγκα του Βορρά στην Ιταλία και οι της Πολωνίας ή οι νεο-Τραμπικοι οτινάνηδες περί των "δικαιωμάτων" γενικώς και αορίστως και τα δικά μας ακροδεξιά απολειφάδια με ναζιστικά σύμβολα ή γραβάτες. Όλοι με "αντισυστημικό", δήθεν, ακροδεξιό λόγο και Πουτινική οικονομική ενίσχυση.

 

Ανάμεσα τους και η Λεπέν στην Γαλλία, που εκφράζει τον Πουτινισμο αλα-France με έντονα στοιχεία Τραμπισμού. Η σημερινή ένοπλη διαμάχη των δυνάμεων επί του Ουκρανικού, μεταφέρθηκε στις κάλπες της Γαλλίας ως σύγκρουση Μακρόν-Λεπεν για δεύτερη συνεχή φορά μέσα σε 4 χρόνια! Θεσμός και αυτή (λόγω της αδυναμίας της Ευρωπαϊκής και της Γαλλικής ευρύτερης αριστεράς να αντιληφθεί το "τι άλλη κρίση παίζει", πέραν της κλιματικής.

 

Ως εκ τούτου, με την ΕΕ στο καναβάτσο, μετά την αποτυχία της νεοφιλελέ διαχείρισης των κοινών της για ένα αποτυχημένο ευρώ, αναδεικνύεται η έλλειψη μιας ΠΛΗΡΟΥΣ οραματικής εναλλακτικής πρότασης ως αντίπαλο δέος στις μάχες οπισθοφυλακών του παλιού πολιτικού συστήματος με τις νέες ακροδεξιές που αναδεικνύονται πάνω στις ελλείψεις ενός σύγχρονου δημοκρατικού αφηγήματος για την υπεράσπιση της εργασίας και του περιβάλλοντος με νέους σύγχρονους όρους. 

 

Η πρόταση της ομάδας Σαλβινι, είναι προς την σωστή κατεύθυνση αλλά, δυστυχώς, όχι πλήρης. Απουσιάζει η συμβατή της κοινωνικής σύγκλισης οραματικής πρόταση και επί του νομισματικού.

Αναζητούνται, ως εκ τούτου, επειγόντως συνθέσεις νέων λύσεων με πυρήνα τους την εμβάθυνση της δημοκρατίας. ΚΑΙ επί του μόνου πεδίου οικονομικής δραστηριότητας, όπου αυτού οι διακριτοί 2+1 νέοι πόλοι της μετα-παγκοσμιοποιησης σύρονται για να συνυπάρξουν: το ψηφιακό πεδίο του ιντερνετ web3.0

 

Είναι δική μας ανακάλυψη, ούτως ή, άλλως, και οφείλουμε να την υπερασπιστούμε βρε αδερφέ.

Όσο για τα άλλα, επί του συμβατικού οικονομικού πεδίου: η δική μας κρατική επιβίωση εξαρτάται απολύτως από το αν θα πουληθούν ΤΩΡΑ ή όχι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για το όφελος μόνο 5-6 φίλων του οι ευκαιρίες κάλυψης ΕΝΔΟΓΕΝΩΣ των ενεργειακών μας αναγκών (αλλά και μεγάλου μέρους όλης της ΕΕ που τώρα τα έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ άλλοτε !)