ΔΥΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΟΥ, ΠΟΥ ΦEΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΜΠΑ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΔYΟ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΈΣ ΜΈΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΌΝΟΥ ΩΣ ΚΑΥΣΊΜΟΥ, ΠΟΥ ΦEΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠAΝΤΑ ΤΟΥΜΠΑ

Μία εταιρία με έδρα το Χόνγκ Κονγκ, ανακοίνωσε πριν λίγους μήνες μια απλή βιομηχανική μέθοδο παραγωγής πράσινου υδρογόνου, δηλαδή από νεράκι, που ΔΕΝ χρησιμοποιεί την υπερβολικά πολύ ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ για την παραγωγή του, όπως απαιτεί η γνωστή από το 1830 τεχνολογία της ηλεκτρόλυσης του νερού, τον λόγο δηλαδή που κάνει μέχρι τώρα το πράσινο υδρογόνο οικονομικά ασύμφορο. 

 

Βασίζεται σε μια γνωστή από το 2003 χημική τεχνολογία (μελετήθηκε πλήρως μέχρι το 2017), που χρησιμοποιεί μια γκρίζα σκόνη πορώδους νανοϋλικού, (την λένε Si+ ή silica plus) που, όταν ανακατευτεί με νερό, το διασπάει εξωθερμικά, παράγοντας το πολύτιμο για να κινήσει τον πολιτισμό μας υδρογόνο (αντί της καύσης κάποιας ένωσης του άνθρακα, που τον κινεί σήμερα)

.

Σήμερα, στην πρώτη της γενιά, αυτή η σκόνη παράγεται από την ανακύκλωση ηλεκτρονικών και "πεθαμένων" panels φωτοβολταϊκών! Αν αυτά λείψουν , θα μπορεί να παραχθεί χρησιμοποιώντας μόνο την άμμο της Σαχάρας (!), πολύ λίγη ενέργεια και καθόλου σπάνια στοιχεία για καταλύτες . Θες να είναι αυτή αυτή η ενέργεια από ΑΠΕ;; Χαλάλι σου για να μην σου χαλάσω το χατήρι. Η σημερινή εγκατεστημένη βάση ΑΠΕ φτάνει και περισσεύει για να κινηθούν πολλές δεκάδες χιλιάδες αντίστοιχα εργοστάσια. 

 

Επιπρόσθετα, και χωρίς πολλά πολλά, μπορεί να μεταφερθεί σήμερα το ισοδύναμο της ενέργειας που κουβαλάει ένα πλοίο μεταφοράς συμπιεσμένου υδρογόνου (70.000 μερικοί τόνοι) ή 45 αντίστοιχα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) μόνο μέσα σε 33 containers που θα κουβαλούν αυτή την σκόνη όπου απαιτείται! 

 

Αφού παραχθεί τοπικά το υδρογόνο που χρειαζόμαστε από νερό (ή αντίδραση είναι καλύτερη με θαλασσινό νερό) , η "σκόνη" μετατρέπεται πάλι σε αδρανή άμμο, το δε υδρογόνο, θα ξαναπαράγει νερό, όταν "καεί" για να μας δώσει την θερμική ενέργεια που χρειαζόμαστε. Πχ για να παραχθεί ηλεκτρισμός ή για εφαρμογές θέρμανσης. 

 

Αυτά είναι δύο από τα 11 παραδείγματα νέων τεχνολογιών που συνεχίζω να παρακολουθώ συστηματικά. Κάποιες άλλες μέθοδοι, πιο φουτουριστικές, χρησιμοποιούν θαλάσσια άλγη για την παραγωγή πρασίνου υδρογόνου, αλλά είναι πολύ πίσω ακόμη για να γίνουν εφαρμογές βιομηχανικής κλίμακας.

 

Μία άλλη ώριμη μέθοδος όμως είναι η παραγωγή υδρογόνου από φυσικό αέριο μέσα σε... φούρνους μικροκυμάτων (μέθοδος MMDR). Με πολύ λίγη ενέργεια, συγκριτικά με αυτήν που απαιτείται σήμερα για την διάσπαση του μεθανίου (φυσικό αέριο) με υπέρθερμο ατμό, που παράγει και διοξείδιο του άνθρακα (μπλε υδρογόνο), η νέα μέθοδος παράγει υδρογόνο και αφήνει καθαρό άνθρακα. Δηλαδή στερεή ύλη υπερπολύτιμη (και πανάκριβη) για μια σειρά νέες τεχνολογίες όπως τα νανοϋλικα και το γραφένιο. (Ο φούρνος μικροκυμάτων που απαιτείται είναι τεχνολογίας όπως αυτών των συμβατικών των 100€ που έχουμε και στο σπίτι σήμερα). 

 

Οι γεωπολιτικές, πολιτικές και οικονομικές όμως επιπτώσεις τέτοιων μεθόδων αποκεντρωμένης παραγωγής ενέργειας, θα είναι τεράστιες. Μέσα στην επόμενη δεκαετία ίσως, θα ακυρωθούν όλα τα mega-projects φαραωνικού τύπου "πράσινης μετάβασης", όπως οι ανεμογεννήτριες του Γεραπετρισταν ή του Μυτιληναίου ή η μονάδα παραγωγής μπλε υδρογόνου από τον Βαρδινογιαννη στους Άγιους Θεοδώρους, που εγκρίθηκε χθες σαν επένδυση (7δισ €). Αλλά και οι μπαρούφες που μας πουλάει σήμερα εδώ το πολιτικό Γεραπετριστάν και τα παπαγαλάκια του, μπας και σωθούν οι Τράπεζες με νέα μεγαδάνεια, αφήνοντας τα δάση να καίγονται ως αναγκαία συνθήκη για να δικαιολογούνται οι σχετικές επενδύσεις. Που όμως ανοίγουν ταυτόχρονα νέα μέτωπα πολέμων για τον έλεγχο των σπάνιων μετάλλων που απαιτούν οι ΑΠΕ, και που κανένας δεν λέει ότι δεν φτάνουν όσα υπάρχουν σε αυτόν τον πλανήτη για τα γίνουν "όλα από ΑΠΕ".

 

Ο "εκδημοκρατισμός" και της παραγωγής ενέργειας που επιτυγχάνεται έτσι, αν συνδυαστεί και με έναν αντίστοιχα αποκεντρωμένο σύστημα για την δημοκρατικότερη παραγωγή χρήματος από τις τοπικές κοινωνίες και τις ενώσεις ενεργειακών συνεταιρισμών τους, είναι ο συνδυασμός που, κατά την γνώμη μου, μπορεί να σώσει και τον πλανήτη, ανεβάζοντας και τον τεχνολογικό του πολιτισμό σε ένα ανώτερο επίπεδο, χωρίς να παράγει νέες, ακόμα πιο έντονες κοινωνικές ανισότητες και νέες εστίες εντάσεων.

 

Συγνώμη για την διακοπή της ροής σας. Είπα να πω μια αισιόδοξη καλημέρα μέσα στην μαυρίλα του μεσαίωνα που κυριαρχεί εκεί έξω.

 

Συνεχίστε τώρα με ότι κάνετε χαζεύοντας την Γιαδικιάρογλου που χαζεύει τώρα τον Κούλη που παρακολουθεί τους πάντες, μπας ξεφύγει καμία αλήθεια και τους χαλάσει κανένα business plan που δίνει και μαύρο πολιτικό χρήμα.

 

Τσέκαρε το και στο Open GPT αν θες. Για όσους το ψάχνουν επιφανειακά, ΕΔΩ.

Συμπέρασμα:

 

Η ενεργειακή και η κλιματική κρίση δεν είναι αποτέλεσμα της κακής χρήσης των υδρογονανθράκων.Δευτερογενή προβλήματα λόγω της υπερσυγκεντρωσης των ιεραρχικών μοντέλων παραγωγής και διανομής ενέργειας είναι. ΟΕΔ

 

Και εδώ μπορεί κάποιος να ρωτήσει : Ρε μάστορα δεν υπάρχει κλιματική κρίση;; 

Βεβαίως και υπάρχει σαν αποτέλεσμα και της αλόγιστης χρήσης πρώτων υλών (όχι μόνο καυσίμων υδρογονανθράκων) σε ότι αφορά την ευθύνη των ανθρωπίνων αιτιών της. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι γεωλογικοί παράγοντες, όπως πχ η έκρηξη κάποιου υποθαλάσσιου ηφαιστείου στον Ειρηνικό ή άλλων, που σχετίζονται με τα μαγνητικά πεδία μέσα και γύρω από τον πλανήτη μας. 

Κινδυνεύουμε πραγματικά από τους παγωμένους Υδριτες μεθανίου που βρίσκονται στους πυθμένες των θαλασσών εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Εδώ στα υποθαλάσσια όρη Αναξίμανδρος νότια του Καστελόριζου και της Κρήτης. Αν ανέβει και άλλο η θερμοκρασία της θάλασσας, θα έχουμε επανάληψη του Μεγάλου Θανατικού της Πρεμειας περιόδου πριν 250εκ χρόνια. Τότε εξαχνώθηκε απότομα αυτό το φυσικά εξορυγμενο φυσικό αέριο και εξαφάνισε ως τοξικό αέριο το 95% της ζωής στον Πλανήτη! 

 

Άρα έχουμε σοβαρό λόγο να "σκουπίσουμε" αυτούς τους πάγους (που τους έχει βάλει στο μάτι και ο Ερντογαν) από τους πυθμένες. Και να κάψουμε το φυσικό αέριο. Το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται είναι τροφή για τα τροπικά δάση. Αυτό ψάχνω σκεπτόμενος φωναχτά και με αυτή την ανάρτηση.