Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (139)
1) ουσ. φαλλός (ο): Η μυητική αλληγορική ετυμολογία του.
2) Λέμε ο διάλογος ¨διημείφθη.¨ τίνος ρήματος είναι ο παθητ. αορ. διημείφθη;
3) μτχ. παρακ. εγκαταλελειμμένον (το): τίνος ρήματος είναι και τα ποια τα συνθετικά του;
4) ουσ. φερέφωνον (το). τα συνθετικά του και η ερμηνεία του.
5) ουσ. ¨ντροπή¨ και ¨ντόπιος¨ και ¨σοδειά¨ δεν λέει τίποτα. εντροπή όμως, εντόπιος, εσοδεία όπως είναι το σωστό σημαίνουν. τί ακριβώς;
6) Λέμε μηδέν εις το ¨πηλίκον.¨ Τί σημαίνει αυτό το πηλίκον;
7) ουσ. οξύνοια (η): η ετυμολογία του.
8) ουσ. καλλιέπεια, συνέπεια (η): τα συνθετικά και η σημασία των.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (138) ΕΔΩ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) φαλλός < φά(ος) + ήλ (ι) ος = φως ηλίου, ο ήλιος κοσμικός φαλλός, ο γονιμοποιών την γην, μυθική αλληγορία, ιερό λογοπαίγνιο της παναρχαίας αστρονομικής ηλιολατρικής θρησκείας.
2) διημείφθη (παθ. αορ.) του ρ. διαμείβομαι < δια + αμείβομαι (πρβ. αμοιβή, αμφί) = διαλέγομαι, ανταλλάσσω λόγια με κάποιον.
3) ρ. π.φ. εν. εγκαταλείπομαι < εν + κατά + λείπομαι = αφήνομαι κάτω.
4) φερέφωνον < φέρω + φωνή = μεταφέρω ξένη φωνή- είδησι.
5) ντροπή < εντροπή < εν + τροπή = η στροφή προς τα μέσα, η εσωστρέφεια μετά συστολής λόγω απορίας ή κατακριτέας πράξεως ή εμφανίσεως του εντρεπομένου. ντόπιος < εν + τόπος + κατ. –ος ο εντός τόυ τινός κάτοικος. σοδειά < εσοδεία < εις + οδός = το εισερχόμενο, αποκομιζόμενον έσοδον.
6) πηλίκον < π(< π-οίον) + ηλίκον (πρβ. ηλικία = ηλίου κί-νησις) = το ποσόν της διαιρέσεως.
7) οξύνοια < οξύς + νους = το κοφτερό μυαλό.
8) καλλιέπεια < κάλλος + έπος (πρβ. είπα ) = ωραιολογία. συνέπεια < συν + έπος = η ακουλουθία, το αποτέλεσμα λόγου ή πράξεως αλλά και συμφωνία λόγων και έργων. (αρχ. γνωμικόν ¨ άμ’ έπος, αμ’ έργον.¨ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου