Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (140)
1) grap, drop (αγγλ. = σταγόνα). Ελληνικά και αυτά.
2) ουσ. έλεος (το), ίλεως, νηλεής, ανηλεής (ο). Τί το κοινό έχουν;
3) επιθ. ανυπέρβλητος, απόβλητος (ο,η): τα συνθετικά των και η σημασία των.
4) επιρ. απροόπτως, ανεξαιρέτως, ρητώς: Η ετυμολογία των.
5) ουσ. απόσπασμα (το): τα συνθετικά του.
6) επιθ. αμφικλινής (ο,η): τα συνθετικά του.
7) ρ. γαλουχώ. η ετυμολογία του.
8) ρ. ακριτόμυθος. Πώς εξηγείται η λέξι βάσει της ετυμολογίας της.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (139) ΕΔΩ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του λεξιθήρος.
1) grap, drop < ρίζα δραπ-, γραπ- (πρβ. γραπώνω, γροθιά, δράττω, δραχμή, δρόλαψ) = σταγών (η).
2) έλεος: (πρβ. έλαιον, λίπος = λιπαίνω, μαλάσσω, θεραπεύω τι.) ουσ. ίλεως (ο) = ο ελεών. επιθ. α-νηλεής (ο,η) < α (νευ) + έλεος = ο ανελέητος.
3) ανυπέρβλητος < αν (ευ) + υπέρ + βλητός < βαλητός < ρ. βάλλομαι. απόβλητος < από + βαλητός < ρ. αποβάλλω. (πρβ. ουσ. αποβολή.)
4) απροόπτως < α(νευ) + προ + όπ-σις = χωρίς εμπρός όψι = αιφνιδίως, ξαφνικά, απρόσκλητα.
5) απόσπασμα < από + σπάζω = κομμάτι, τεμάχιο.
6) αμφικλινής < αμφί (πρβ. ομφ-αλός = γύρω – γύρω) + κλίνω, γέρνω ( πρβ. γέρων, γήρας) = το κεκαμμένο, γερτό και στις δυο του πλευρές.
7) γαλουχώ < γάλα + (παρ)έχω = γαλακτίζω, τρέφω με γάλα.
8) ακριτόμυθος < α (νευ) + κριτ-ο (πρβ. κριτική) + μύθος (= λόγος) = ο χωρίς κρίσι ομιλών, φαφλατάς, φλύαρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου