Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (141)
1) επιθ. απρόσκοπτος (ο.η): Η ετυμολογία του.
2) ουσ. σκοποβολή (η): Τα συνθετικά του.
3) επιθ. καλλίφωνος (ο,η): Τα συνθετικά και η ερμηνεία του.
4) επιθ. αγλαόμορφος (ο,η): τί σχέσι έχει με το γαλανός.
5) ουσ. τεμάχιον (το): η ετυμολογία του.
6) ουσ. μεδούλι (το): Η ετυμολογία του.
7) επιθ. υπέρτερος: τα συνθετικά του και η ερμηνεία του.
8) ρ. αγκαλιάζω. Πώς προήλθεν;
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (140) ΕΔΩ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) απρόσκοπτος < α + προ + σκώπτω (πρβ. ουσ. σκώμμα, πρόκομμα και σκοντάφτω) = ο χωρίς εμπόδιο, ανεμπόδιστος.
2) σκοποβολή < ρ. σκοπεύω < σκοπός + βάλλω = από σκοπού, εσκεμμένως, βάλλω.
3) καλλίφωνος < κάλλος + φωνή.
4) αγλαόμορφος < αγλαός + μορφή = ο έχων φωτεινήν, λάμπουσαν μορφήν, όψιν.
5) τεμάχιον < ρ. τεμαχίζω < τέμνω (πρβ. ουσ. τομή) = κομμάτι.
6) μεδούλι < μυελούλι < μυελός (πρβ. μυελύνωσις, μυαλό)
7) υπέρτερος < υπερ + πέραν = ο υπερέχων, ο ανώτερος.
8) αγκαλιάζω < εν- αγκαλίζομαι < αγκύλη ( πρβ. ουσ. κύκλος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου