ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Παντού όπου και να κοιτάξεις γύρω σου βλέπεις παρακμή. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Δρόμοι και εθνικές οδοί που θυμίζουν χωματερές, αντιαισθητικά γκράφιτι παντού στους τοίχους, αγέλες περιφερόμενων αδέσποτων, επιθετική οδήγηση, κυνισμός, μηδενιστική ιδεολογία, αδυναμία των πολλών να υπακούσουν σε κανόνες που θεσπίστηκαν για την προστασία όλων είναι ορατά τεκμήρια εκβαρβαρισμού και κοινωνικής παρακμής.

Τεκμήριο παρακμής της κοινωνίας είναι και η τυφλή υπακοή στους προαγωγούς της, η γελοία πεποίθησή της ότι η συρρικνωμένη μοναρχία που την κυβερνά είναι δημοκρατία και κυρίως η ευκολία χειραγώγησής της από χαρισματικούς απατεώνες των ΜΜΕ και των κομμάτων οι οποίοι μπορούν να την πείσουν ακόμη και να βάλει φωτιά στα σπίτια της και αυτή να το κάνει χειροκροτώντας. 

Τεκμήριο κοινωνικής παρακμής είναι κα  το γεγονός, ότι, ενώ τα σοβαρά έθνη συζητούν για το πώς θα ενισχύσουν τη θέση τους στον κόσμο, για το πώς θα ανατάξουν τη οικονομία τους, για το πώς θα καταστήσουν τη χώρα τους πόλο έλξης επιχειρήσεων και επιστημόνων, πώς θα βελτιώσουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους, πώς θα εκμεταλλευτούν τις απίστευτες δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιακή επανάσταση και πώς θα αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της επελαύνουσας τεχνητής νοημοσύνης, η δική μας ανυπόφορα παρακμιακή κοινωνία συζητά για τους φαλλούς των σελεμπριτις, για βίτσια, για σπέρμα, για αίμα και την ενδιαφέρει πρωτίστως εάν έφαγε και τι έφαγε ο δημοφιλής δολοφόνος της.

Τεκμήριο παρακμής της κοινωνίας είναι και ο ακοινώνητος πλουραλισμός της που έχει καταργήσει κάθε κριτήριο αποτίμησης της ποιότητας και της αλήθειας. Παρακμή που δίνει τη δυνατότητα σε ψυχανώμαλα άτομα, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να βρίσκονται κάτω από διαρκή και εντατική ψυχιατρική παρακολούθηση, να δημιουργούν συνθήκες εμφυλίου πολέμου ή να διαδηλώνουν με αίτημα να… «πεθάνει η χώρα».

Τεκμήριο παρακμής της κοινωνίας είναι και η γελοία φοβία με την οποία αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τα διλλήματα, ίσως επειδή λείπουν οι μεγάλοι πνευματικοί ηγέτες για να δείξουν τον δρόμο. Πνευματικά ακέφαλη η κοινωνία τρεκλιζει, αλλού πατά και αλλού βρίσκεται. Πάτος στο βαρέλι της αθλιότητας νομίζω ότι δεν υπάρχει. Έθνη που ζουν σε τόσο βαθιά, πολύπλευρη και πολυεπίπεδη παρακμή συνήθως αργά και βασανιστικά αποχωρούν από το προσκήνιο της ιστορίας και τη θέση τους καταλαμβάνουν άλλα δυναμικότερα και πιο αποφασισμένα έθνη.

Όπως έχω ξαναγράψει παλαιότερα ,το αέναο και διαχρονικό πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι οι άλλοι, αλλά είσαστε εσείς. Έχει περάσει προ πολλού ο καιρός της αναχαίτισης… ήδη βρισκόμαστε στο στάδιο της διαφύλαξης για το μετά τον Γ΄Π.Π. Και εκεί δεν υπάρχει χώρος για παρακμή. Θα πρέπει να καταστραφεί αυτό το ανθελληνικό ξενόδουλο μόρφωμα που έχει ακόμα το όνομα "Ελληνική Δημοκρατία" και να δημιουργηθεί η καινούργια ΕΛΛΑΔΑ. Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να την τελειώσουν η πραγματική Ελλάδα δεν καταστρέφεται ποτέ. Διότι την πρώτη και αληθινή ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΑΙΘΕΡΟ ΕΛΛΑΔΑ δεν μπορούν να την αγγίξουν καν. Πρώτα φτιάχνεις το "καλούπι" στον αιθερικό κόσμο, το "πλάθεις" και μετά το μετασχηματίζεις το μορφοποιείς στον κόσμο της ύλης.

Υ.Γ Αν κάποιος μπορέσει και δει το τι είδους άνθρωπος κατοικεί στην χώρα των Ελλήνων… και αυτό που θα δει το συγκρίνει με την όλη οικτρή κατάσταση, τότε καταλαβαίνει ότι και πάλι καλά πάμε, μιας και αξίζουμε ακόμα χειρότερα, τα οποία έρχονται.