ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΈΝΘΕΣΗ ΜΗΤΣΟΤΆΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΊΜΕΝΗ ΘΟΡΥΒΏΔΗ ΠΤΏΣΗ ΤΟΥ, ΤΙ;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΈΝΘΕΣΗ ΜΗΤΣΟΤΆΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΊΜΕΝΗ ΘΟΡΥΒΏΔΗ ΠΤΏΣΗ ΤΟΥ, ΤΙ;;

(και γιατί κάποιοι στην ΝΔ επιμένουν εμφυλιοπολεμικά ενώ κάποιοι άλλοι ερωτοτροπούν με τον... Σημίτη) 

 

Το άτυπο “κοινωνικό συμβόλαιο” το 74/81 χαρακτηρίστηκε από:

1. Την προσπάθεια επούλωσης των πληγών του εμφύλιου

2. Την διόγκωση της μεσαίας τάξης (για τα ψηφουλάκια της) πάνω στο εμπόριο και εσωστρέφεις κυρίως υπηρεσίες και

3. Την συρρίκνωση της παραγωγής, ως μέρος του τιμήματος που έπρεπε να πληρώσουμε για την συμμετοχή μας στην ασφάλεια της ζώνης του ευρώ.

 

Η κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου που προέκυψε από την εφαρμογή του και που στηρίχτηκε στην κατανάλωση, την διαφθορά και τον υπέρμετρα αλόγιστο δημόσιο δανεισμό, συνοδεύτηκε από την βίαιη αναδιανομή εισοδημάτων και πλούτου από τα κατώτερα και μεσαία στρώματα προς τις ελίτ που έλεγξαν αυτή την διαδικασία: MME, Κόμματα και Τράπεζες. Ξεκίνησε αυτή η αναδιανομή με την νεοφιλελεύθερη εφαρμογή πολιτικών, κυρίως από την εποχή των Σημίτη και Καραμανλή και κορυφώθηκε στα μνημονιακά χρόνια. Με σοβαρές επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις και στην λειτουργία της δημοκρατίας αλλά και στην κατανομή 3-12-85 ανάμεσα στον πρωτογενή, δευτερογενή και (εσωστρεφή) τριτογενή τομέα της οικονομίας.

 

Τώρα μια συνιστώσα εντός της ΝΔ (αλλά όχι μόνο στην ΝΔ δυστυχώς) εμμένει στην ίδια "συνταγή" . Και μάλιστα με την πιο σκληρή νεοφιλελε εκδοχή της. Ανίκανοι να αντιληφθούν το τι έχει αλλάξει και πόσο θα αλλάξει ακόμα ο κόσμος γύρω μας, επιμένουν σε ένα σχέδιο που οδηγεί πάλι, και εν μέσω πανδημίας, στα βράχια του Καστελόριζου. Αλλά αυτή την φορά και σε πολύ πιθανή απώλεια εθνικής κυριαρχίας και δικαιωμάτων περί το Καστελόριζο, όπως αυτά προδιαγράφονται στο συνολικό σχέδιο, γερμανικής έμπνευσης: στο "Σχέδιο Πισαριδη" και στις μυστικές συμφωνίες με τον Ερντογάν. Ενιαίο και συμπαγές το σχέδιο, δεν μπορείς να εφαρμόσεις ένα μέρος του αλά καρτ!  

 

Κάποιοι, ακόμα πιο καθυστερημένοι, όπως ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ ή ο Βοριδης, οραματίζονται ακόμα πιο παλιές συνταγές για να ξεμπερδεύουν με την Αριστερά. Εμφυλιοπολεμικό κλίμα και εσωστρέφεια, σε μια προσπάθεια να εγκλωβίσουν την παραπαίουσα μεσαία τάξη σε ακροδεξιά αδιέξοδα, έστω και με αφορμή τον αντιεμβολιασμο, μην τύχει και αυτή να αρχίσει να ριζοσπαστικοποιείται, μέσα στην νέα φτώχεια της προς τα αριστερά. Στους δημοσιογραφικούς και πολιτικούς κύκλους, μαθαίνω, ότι έχουν αρχίσει ήδη να πέφτουν τα στοιχήματα για τον λόγο που θα καταρρεύσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη (από τον Αύγουστο, τώρα πλέον έντονα). 

 

Λόγω του φιάσκου στην διαχείριση της κρίσης του κορονοιου ;;

Ή μήπως λόγω της πλήρους κατάρρευσης της αναιμικής μας οικονομίας, που συνεχίζει να είναι απόλυτα εξαρτημένη από τα κοινοτικά κονδύλια της Κομισιον (μη τα είδατε...) και της ΕΚΤ (μέσω των Τραπεζών, που κάνουν ανοσία αγέλης στην οικονομία υπέρ ελαχίστων της εγχώριας ελίτ)?

Ή μήπως από βίαιες γεωπολιτικές εξελίξεις στην γειτονιά μας με τον γείτονα, με το που ανέλαβε να υλοποιήσει, για δικούς του λόγους, ο νέος σερίφης στον Λευκό Οίκο;;

 

Δύσκολη η μαντεψιά. Το πιθανότερο είναι ότι θα πέσει επειδή αλλάζουν άρδην οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην γειτονιά μας εις βάρος των πολιτικών της Μερκελ που πιστά ακολουθεί .Η συγκολυτική ουσία των χορηγών της που κρατούν αυτή την κυβέρνηση ακόμα συμπαγή, την κάνουν να κωφεύει προκλητικά στα προβλήματα της κοινωνίας, όπως αυτά και να εκφραστούν. Με διαδηλώσεις η το γενικό κράξιμο που πέφτει στα κοινωνικά δίκτυα. Ανίσχυρη όμως αυτή η ουσία όταν οι διεθνείς παίκτες μας θέλουν φουνταριστους στην γειτονιά μας στην νέα παγκόσμιοποίηση που ξεκίνησε και όχι ακόλουθους της Μερκελ, που έπαιξε το αντίθετο.

 

Ακόμα όμως πιο δύσκολη είναι η ερώτηση "και μετά τι;;"

 

Βγάζει μάτι πλέον ότι ΟΛΟΙ οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί, όπως είναι δομημένοι, ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΕ ΘΈΣΗ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΟΥΝ ΈΝΑ ΙΚΑΝΌ ΑΦΉΓΗΜΑ για την επόμενη ημέρα! Απαιτείται ένα γενναίο ξανα-ανακάτεμμα της πολιτικής τράπουλας (αν θέλουμε να μην κοροιδευόμαστε μεταξύ μας πίσω από οπαδικες παρωπίδες).

 

Απόδειξη :

Η αποφυγή μέχρι πρότινος όποιας μετωπικής αντιπαράθεσης σε κεντρικά θέματα (με εξαίρεση τον πτωχευτικό νόμο). Ίσως να ξυπνήσουν τώρα αν αισθανθούν και τον Μέγα Θυμό που προκαλεί στην κοινωνία η παταγώδης διαχείριση της πανδημίας, τελειώνοντας με εκείνο το "βάζω πλάτη".

Και να βάλουν πλάτη για την προετοιμασία της επόμενης ημέρας.

Ισχυρίζομαι ότι για να "δούμε" αυτήν την επόμενη ημέρα θα απαιτηθεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, προς αντικατάσταση του προηγούμενου, που θα πρέπει να στοχεύει, κατ ελάχιστον σε κάτι σαν αυτά :

 

1 .Στην επούλωση των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων του προηγούμενου συμβολαίου και της επιτροπείας, της κρίσης του κορονοϊού αλλά και της νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που την πυροδότησε ο ιός. Με τρόπο που δεν θα μας βάζει σε νέα μνημόνια.

2. Στην ενδογενή και με οικολογικό πρόσημο παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας με στόχο των διπλασιασμό των σημερινών ποσοστών του πρωτογενή και δευτερογενή τομέα στην οικονομία με εξωστρεφή χαρακτηριστικά. ( Το ενδογενές εντός μεν της ζώνης του ευρώ αλλά και με την παράλληλη χρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους και της ανάπτυξης και με νέα εξωτραπεζικά μέσα συναλλαγών, και με αιχμή την μεταρρύθμιση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στο μισό, στην ίδια και πιο θαρραλέα κατεύθυνση που άνοιξε χθες και η Ισπανία. Χωρίς μειώσεις αποδοχών, λέω εγώ με τα λίγα που γνωρίζω, απουσία αντιπρότασης.)

2. Στην εμβάθυνση της δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους και την ποιοτική αναβάθμιση των θεσμών του, ολοκληρώνοντας επί τέλους τον αστικό εκσυγχρονισμό, εντός μιας ΕΕ που θα τείνει να έχει παρόμοια δημοκρατικά χαρακτηριστικά εντός των συνθηκών που δημιουργεί η κατάρρευση της προηγούμενης παγκοσμιοποιησης.  

 

Το άλλο που ισχυρίζομαι είναι ότι αυτό το νέο "συμβόλαιο" πρέπει να διαμορφωθεί "από τα κάτω", με μια ποιό ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών σε νέα πολιτικά κόμματα της μετα-μεταπολίτευσης, όπως αυτά θα διαμορφωθούν. Τα παλιά, η ΝΔ, το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ και το μουσειακό ΚΚΕ δεν έχουν πλέον απολύτως κανένα ρόλο πλέον.

Θα βρει αντιπάλους αυτή η πορεία. Όσους εμμονικά επιμένουν στην συντήρηση του προηγούμενου με τις νεοφιλελε συνταγές, τα κουκούνινγκ και αδιαφανή plexiglass κοινωνικού απομονωτισμού στο διηνεκές, τις συνταγές με Σημίτη, στρογγυλές λύσεις χωρίς ρήξεις με τα παλιά, τα κομματικά lockdown και με πρόσφυγες στις κάλπες, αραιά και που. Όλους αυτούς δηλαδή που θεωρούν την πολιτική ως την τέχνη του να κρατάς τους πολίτες μακριά από την λύση των προβλημάτων που τους απασχολούν.

Και ως γνωστόν, οι ισχυρισμοί αποδεικνύονται η ανταποδεικνυονται στην πράξη και υλοποιούνται από το τελευταίο άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος