Tα 13 χαμένα χρόνια της ΕΕ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Tα 13 χαμένα χρόνια της ΕΕ

(Ή γιατί και πόσο θα πληρώσει τώρα η Ευρώπη την καθυστέρηση του "βομβαρδισμού" της Γερμανίας κατά 27 χρόνια)

 

Μετά την χρηματοοικονομική κρίση του 08 με την Leman Brothers, η ΕΕ έχασε την μοναδική, ίσως, ευκαιρία που είχε για να γίνει μια σοβαρά υπολογίσιμη παγκόσμια δύναμη, μπαίνοντας σε μια δεκαετία εσωστρέφειας με:

 

Τις εμμονές των νεοφιλελέ του Βερολίνου να επιβάλουν με το ζόρι κάποιους αυθαίρετους κανόνες "δημοσιονομικής πειθαρχίας" στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (με αιχμή την Ελλάδα), που είχαν αρχίσει να αισθάνονται έντονα τις συνέπειες από την διατήρηση των (έξω από τους κανόνες) εμπορικών γερμανικών πλεονασμάτων σε βάρος τους.

 

Το ίδιο "χαζολόγημα" έγινε και με την ενεργειακή απεξάρτηση της Ένωσης από τον ασφυκτικό κλοιό που είχαν συμφωνήσει οι δυο πρώην μεγάλες υπερδυνάμεις του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου το 86 στις συνομιλίες Ρήγκαν-Γκορμπατσόφ στην Ζυρίχη. Σε αυτό συνέτεινε η "κρυφή επιδότηση" της γερμανικής "ανταγωνιστικότητας" με την μεγάλη εξάρτηση της γερμανικής μηχανής από το φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο (15-30% φτηνότερα στην Γερμανία απ ότι αγόραζε η υπόλοιπη Ευρώπη). 

 

Με αυτό μπόρεσε η Γερμανία να εξάγει σοβαρά, βιομηχανικά είδη στην ανερχόμενη αγορά της Κίνας και να γράψει αστρονομικά εμπορικά πλεονάσματα.

 

Ταυτόχρονα με αυτά, η μυωπική γερμανική πολιτική έκανε ότι μπορούσε να περάσει από το χέρι της στην Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, σε συνεργασία με τον Ερντογάν και με τις πλάτες του Πούτιν, για να αποκλειστούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας από τον νότο, όσο αυτές δεν μπορούσαν να υποθηκευτούν μέσω του πρώτου πιο πάνω  

Αυτό όμως το γεωπολιτικό παίγνιο, που δυστυχώς εγκλώβισε όλη την ΕΕ, ήρθε η ώρα για να γυρίσει μπούμερανγκ στις πολιτικές Μερκελ/Σοϊμπλε, που ήταν οι κυρίαρχες σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μόλις αισθάνθηκε ο θείος -Σαμ την απειλή απώλειας της παντοκρατορίας του δολαρίου ως του απόλυτου παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος από τους σχεδιασμούς των BRICS+/G8 υπό την Ρωσία και Κίνα, δεν δίστασε ούτε στιγμή: θυσιάζεται η ΕΕ και το (απειλητικό) ευρώ της, πριν προλάβει αυτό να κυκλοφορήσει σε ψηφιακή μορφή (πράγμα που δεν το θέλουν 5-6 μεγαλοτραπεζίτες περί την WallStreet).

 

Kαι έτσι φτάσαμε στην Ουκρανική κρίση, με την βοήθεια ενός πρόθυμου Ουκρανού ηλίθιου που προκάλεσε την Ρωσική εισβολή, υπό τις επευφημίες μιας 27δας εξ ίσου ηλίθιων, που ακόμα δεν έχουν κατανοήσει το μεγάλο παιχνίδι που παίζεται σε βάρος τους από το 86.

 

Το μεγαλύτερο θύμα αυτής της ηλιθιότητας είναι η Γερμανία. Το λες και δίκαιο, μιας και με δική της, κυρίως, ευθύνη φτάσαμε μέχρι εδώ.

 

Όμως ο "βομβαρδισμός κάθε 50 χρόνια της Γερμανίας", που λέγεται ότι είχε συστήσει ο Τσώρτσιλ, άργησε 27 ολόκληρα χρόνια! Και τώρα τα θραύσματα του δυστυχώς χτυπάνε όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που πολύ δύσκολα θα μπορέσει να βγάλει τον επόμενο χειμώνα ως συνεκτικό. Ήδη οι φυγόκεντρες τάσεις από τις αστείες πολιτικές του ιερατείου των Βρυξελλών άρχισαν από την Γαλλία (με την πολύ σωστή κρατικοποίηση της εκεί ΔΕΗ) και από την Γερμανία, που το γύρισε μονομερώς πάλι στο κάρβουνο (και ενδεχομένως και με την παραπομπή στις γερμανικές καλένδες του κλεισίματος όλων των πυρηνικών της εργοστασίων που είχε αποφασιστεί για το 28 με αφορμή το πυρηνικό ατύχημα στην Φουκουσίμα, και που επέβαλε το ρωσικό αέριο ως μέρος της δήθεν"πράσινης μετάβασης" της ως απαραίτητο).

 

Η όλη κατάσταση δεν είναι για να χαίρεσαι, παρ' ολο που δικαιώνει τις κεντρικές πολιτικές και της εδώ ελληνικής αντίστασης την προηγούμενη 20ετια, που εναντιώθηκε, όσο μπορούσε, (περισσότερο από ένστικτο και όχι τόσο από την ανάλυση της) στις επιλογές αυτές των Γερμανών νεοφιλελέ και των "πρόθυμων", μέχρι τώρα, συμμάχων τους στον "Βορρά". 

 

Τώρα χρειάζεται πάλι ένα σχέδιο για να ανοικοδομηθεί πάλι η Ευρώπη από τα οικονομικά συντρίμμια της. Μόνο που αυτή την φορά δεν μπορεί να στηρίζεται σε κάποιο "Σχέδιο Μάρσαλ", όπως πρίν 75 χρόνια.

 

Και αυτό πρέπει να έρθει γρήγορα και επί της πολιτικής της ανασυγκρότησης  ΚΑΙ της οικονομικής, ανασχεδιάζοντας το ευρώ από την αρχή και επί άλλης βάσης. Αυτής που θα ωθεί προς τα εμπρός την κοινωνική σύγκληση των Κοινοτήτων της.

 

Κάθε πρόσθετη καθυστέρηση, θα οδηγήσει σε άνοδο πάλι των ευρωπαϊκών απολυταρχικών καθεστώτων και του φασισμού με επιστροφή προς τα χαρακώματα, όπως του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το επίδικο τώρα, το ποιος θα πληρώσει*, και σε ποιο νόμισμα, τα 16,5τρισ$ που χρωστάει η ευρωζώνη στον υπόλοιπο πλανήτη, κυρίως σε δολάρια και γουάν, και άλλα 9,5τρις€ χρήμα-αερας που έχει εκδώσει η ΕκΤ χωρίς κανένα σοβαρό αντίκρισμα.

 

Εξωτερικό χρέος που θα μεγαλώνει τώρα πολύ γρήγορα λόγω:

 

Της αναιμικής ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου

Της αύξησης των επιτοκίων από την ΕκΤ, μπας και τιθασευτεί έτσι ο στασιμοπληθωρισμός

Των αυξημένων αναγκών εισαγωγής ενέργειας, που πληρώνονται σε δολάρια ή ρούβλια

Των πρόσθετων δανειακών αναγκών για επενδύσεις σε ΑΠΕ, που απαιτούν μέχρι το 2030 άλλο τόσο δημόσιο χρέος σε όλη την ΕΕ.

 

* Αν δεν το έχετε καταλάβει.. εκτός από τα χρωστούμενα... μας αναλογούν και άλλα 400 δισ χρέος.!!! Διότι περίπου τόσα είναι αν υπολογίσεις την συμμετοχή μας στο ΑΕΠ της ευρωζώνης και δεν υπολογίσεις τα αεράτα χρέη της ΕκΤ.