(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Κάθε στιγμή ανεμετράτο με το χάος και τας τρικλοποδιάς των σοφιστών. Γι αυτό έλαμπε.
Στερήσεως επίγονοι πόνος, πνεύμα και πενία. Και στο βάθος ουσία;
Βία, ψεύδος και λήθη πολλά και αντίθεα δύνανται. Όπως, για παράδειγμα, εν όρος ανόσιον ανακηρύσσειν και αποκαλείν όσιον.
Γυφτοειδείς σκηνίται και ερημίται στον αστ(ρ)ικό θρόνο της ενδόξου Μεγαλειότητος.
Βαρύς χειμών επέρχεται όταν η ανάγκη κρούει την θύραν. Και ολοκαυτώματα εμψύχων χαρτονομισμάτων.
Έσχατοι καιροί του απόλυτου κακού. Ψηφίσωμεν άρα αντισύστημα που έχει σύστημα;
Απόκαμαν από νοσταλγία κυνηγώντας τους ορίζοντας των αιώνων. Καλομαθημένης αγάπης συγχωρηθησόμενα παραπτώματα.
Παλαίμαχοι των φαινομένων, μεγαλομέτοχοι αϋλων αναστάσεων.
Τοίχος ακούει και τοίχος αποκρίνεται τοις ασυνεννοήτοις.
Ο μη φροντίζων για το μέλλον ζη όντως χωρίς κανένα μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου