(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Πίσω απ’ τα θέματα κυκλοφορούν τα αιώνια ψέματα, φορτωμένα αίματα.
Η λέπρα του αντιπολιτισμού, ο άγιος δήμιος της υγείας. Η σπηλιά του ερημίτου στου θεού το περίπου.
Πώς καταπέσαμε έλεγε απ’ τον Όλυμπο σ’ ένα ψευδοκράτος, μια θρησκευτική αγέλη, χωρίς εθνική ποιότητα και προσωπικότητα!
Παλιά με Οθωμανό επιβήτορα και χριστιανό συγχωρήτορα. Τώρα διαπηδώσι μας άπαντες όλοι δημοκρατικά, σατανικά, μη ομοφοβικά.
Τίποτα όμως πιο ιερό από μια ελληνική ψυχή που δεν λύγισε ποτέ ακόμα κι όταν ξέχασε τον ουρανό.
Θεριναί εσπερίδες, ρομαντική διαλεκτική, πρωιναί περίπολοι αλιέων.
Δια το ακριβολογείν μας, τα σιγαρέτα δεν είναι θάνατος αλλά στοχευμένη ευθανασία.
Και στοχάσθητι. το αληθές θαύμα δεν χρειάζεται θρησκευτική παραγγελία.
Συγκεντρώθητι ακριβώς σ’ αυτό που είσαι και έχεις. Ουκ έστι απώλεια μεγαλυτέρα του υπάρχειν εκτός εαυτού.
Το περιθώριο, - ε και; - σου πάει, αρετή μας, περισσότερο. Το πιο μεγάλο χρέος και προδοσία του ανθρώπου είναι ως προς την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου