Ο θυμός/μήνις του Αχιλλέα, αποτελεί το κύριο θέμα του έπους του Ομήρου, Ιλιάδα. Ολόκληρο το έπος της Ιλιάδας στηρίζεται στον θυμό....άρα είναι κάτι το πολύ σημαντικό, και φυσικά δεν έχει σχέση με τις εσωτερικές μπουρδολογίες περί λάθους και ότι είναι κάτι που μας κάνει κακό. Το αντίθετο μάλιστα...ο θυμός είναι πολύ χρήσιμος.!! Ο θύμος αδένας είναι εξειδικευμένο όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος. Στο θύμο ωριμάζουν τα Τ-λεμφοκύτταρα. Συγκεκριμένα ο θύμος αδένας παρέχει ένα επαγωγικό περιβάλλον για την ανάπτυξη των Τ-λεμφοκυττάρων από τα προγονικά αιμοποιητικά κύτταρα. Ο θύμος αδένας ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες, και το όνομά του προέρχεται από τη λέξη «θυμός» (η οποία σημαίνει: οργή, καρδιά, ψυχή, επιθυμία, ζωή) ενδεχομένως λόγω της θέσης του στο στήθος, κοντά στο σημείο όπου υποκειμενικά νιώθουμε τα συναισθήματα...στην ΚΑΡ-ΔΙΑ.
Ο θυμός είναι ένας δαίμονας που ψαλιδίζει τους αρμούς της λήθης και απελευθερώνει μορφές της μνήμης. Όταν μέσω του θυμού, απελευθερωθεί η μνήμη, τότε είναι στην κρίση του καθένα (α ρε Κανένα!) με ποιο τρόπο, σε ποιο χωροχρόνο και τόπο θα την χρησιμοποιήσει.!
6 σχόλια:
Χαίρε Λύκαστρε, στην Οδύσσεια ραψωδία Λ 485-491, ο Οδυσσέας συναντά τον Αχιλλέα στον Άδη , ο Αχιλλέας ”φαίνεται” να μετανοεί για το “θυμοειδές” κατά κάποιο τρόπο με την φράση:
«μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ. βουλοίμην κ᾽ ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ,
ἀνδρὶ παρ᾽ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη, ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν.»
Αναπολεί λοιπόν την επί της χθονός ζωή στο σημείο αυτό ο Αχιλλέας ή κάτι άλλο μας λέει ο ¨Όμηρος, θα ήθελα την άποψή σου, ευχαριστώ
@ 14 Μαΐου 2020 - 12:31 μ.μ
Aνώνυμε λίγο πιο πάνω όμως στο ίδιο κομμάτι της Ραψωδίας ο "Αχιλλέας" λέει στον Οδυσσέα....." « ‘διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν᾿ Ὀδυσσεῦ,σχέτλιε, τίπτ᾿ ἔτι μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μήσεαι ἔργον; πῶς ἔτλης Ἄϊδόσδε κατελθέμεν, ἔνθα τε νεκροὶ
ἀφραδέες ναίουσι, βροτῶν ΕΙΔΩΛΑ καμόντων;»
Αυτό που συνάντησε ο Οδυσσέας δεν ήταν ο πραγματικός Αχιλλέας , αλλά ένα από τα ΕΙΔΩΛΑ του. Είναι λίγο περίεργο..ένας ΗΜΙΘΕΟΣ να προτιμά να είναι ένας εργάτης γης με ροζιασμένα χέρια, και να ξενοδουλεύει σε ξένο αφεντικό αλλά να είναι ζωντανός στην γη....παρά να είναι στον Άδη. Δεν νομίζω ένας πολεμιστής σαν τον Αχιλλέα και με την δική του καταγωγή να προτιμούσε να ήταν ένας μούλος.!!Το έχουμε ξαναγράψει ο Άδης είναι συγκεκριμένη περιοχή στο ηλιακό μας σύστημα....και εκεί οι νεκροί ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΚΙΕΣ. Βέβαια υπάρχει και ο υποχθόνιος Άδης, αλλά δεν νομίζω ο Όμηρος να εννοούσε αυτόν τον Άδη,
" Αναπολεί λοιπόν την επί της χθονός ζωή στο σημείο αυτό ο Αχιλλέας ή κάτι άλλο μας λέει ο ¨Όμηρος, θα ήθελα την άποψή σου, ευχαριστώ"
Ο Όμηρος σας εγγονός του Οδυσσέα έκρυψε πολλά, ειδικά για την μουσίτσα τον Οδυσσέα που ήταν μέσα σε όλες τις ραδιουργίες, και πήρε μέρος στον σχεδιασμό και εκτέλεση της δολοφονίας του Παλαμήδη...κολλητού φίλου του Αχιλλέα, αλλά και στην δολοφονία του ίδιου του Αχιλλέα. Μαζί με τον Αγαμέμνονα και τους Τρώες σχεδίασαν την δολοφονία του Αχιλλέα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ο Αχιλλέας να του έλεγε αυτά τα λόγια...που λέει ο εγγονός του Οδυσσέα .
Ο Αχιλλέας ήταν ανδρείος πολεμιστής και περήφανος για την καταγωγή του...πολεμούσε με ανδρεία τους εχθρούς του και όχι με ΔΟΛΟ και ΠΟΝΗΡΙΑ...ΥΠΟΥΛΑ. Ο Ευριπίδης που γνώριζε πολλά...στο έργο του "Τρωάδες" δια στόματος Εκάβης αποκαλεί τον Οδυσσέα.." ΦΡΙΧΤΟ ΠΑΝΟΥΡΓΟ...ΜΕ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ".!!!
Είναι ο ΜΟΝΟΣ από τους Αχαιούς που πετά ένα βρέφος (Αστυάνακτα) από τα τείχη της Τροίας για να το σκοτώσει.!! Ενώ όλοι οι υπόλοιποι φρίττουν ακόμα και με την ιδέα...αυτός αρπάζει το μωρό και το πετά από τα τείχη.!!
Όσο ζούσε ο Αχιλλέας ήταν συνέχεια σε κόντρα και καυγάδες με τον Οδυσσέα για τις δολοπλοκίες και τα πισωμαχαιρώματα σε γνωστούς και φίλους . Όλο τα στρατόπεδο των Αχαιών το γνώριζε αυτό...γιατί πολλές φορές οι καυγάδες ήταν ΔΗΜΟΣΙΟΙ και παρουσία πολλών ατόμων. Ο Αχιλλέας τον έφτυνε και δεν τον είχε σε καμμία υπόληψη...υπήρχε ποτέ περίπτωση να εμφανιστεί ο νεκρός Αχιλλέας στον Οδυσσέα και μάλιστα να του πει ότι προτιμά να είναι εν ζωή και ας είναι και δούλος;;;
Αυτά μόνο η φαντασία και ένας σάπιος εγκέφαλος σαν του Οδυσσέα μπορούσε να τα σκαρφιστεί.!!Αν ο Όμηρος δεν ήταν εγγονός του Οδυσσέα θα ξέραμε περισσότερα και για τον τρόπο θανάτου/δολοφονίας του Αχιλλέα...αλλά δυστυχώς τα έγραψε όπως του τα είπε ο παππούς του και κατά πως συνέφερε την μια μόνο πλευρά.
Για να σκεφτεί κανείς...αν δεν έβγαζαν τον Αχιλλέα από την μέση...τι έκβαση θα είχε ο πόλεμος της Τροίας....και ποια θα ήταν η κατάληξη του Οδυσσέα;; Ο οποίος έφτασε στον σημείο να συμμαχήσει μέχρι και με έναν εχθρό τον...Αινεία.!!
ο Αχιλλέας δεν τιμήθηκε όπως θα έπρεπε.
ακόμη και σήμερα δεν τιμάται όπως του αξίζει.
όλοι μένουν στον θυμό του.
η διερεύνηση του παρασκηνίου του Τρωικού ίσως μας
σώσει σήμερα..μπορεί και να δούμε τον εχθρό
έτσι όπως πραγματικά είναι.
Η αρπαγή της ωραίας Ελένης ήτο μια καθαρά απάτη του της εποχής εκείνης Αργείου ΝΑΤΟ προκειμένου του συσπειρώσαι όλους τους Έλληνας υπό την αρχιστρατηγίαν και υποστρατηγίαν του Αγαμέμνονος και του αδελφού αυτού Μενελάου εις τον εκστρατευτικόν των σκοπόν. Ο Όμηρος ιδανικός εκπρόσωπος του τότε Χόλυγουντ εν είδει Τζ. Λούκας (Stars war) ή Κιούμπρικ εσκηνοθέτησε αριστοτεχνικά και εκ των υστέρων το fake order εκείνο τρωικόν έπος, η δε τύχη και η σκοπιμότης διέσωσαν αυτό έως σήμερον κατά το μη χείρον βέλτιστον. (το βέλτιστον αγνοείται ή υποκρύπτεται ως συνήθως.) .
Ο Ηρόδοτος μεταφέρων την άποψιν των Αιγυπτίων ιερέων αναφέρει ότι μετά την απόβασιν του αργείου στρατού εις Τροίαν εστάλη ο Μενέλαος εις το τρωικόν ανάκτορον όπου τού ωρκίσθησαν την Ελένην δεν είναι εκεί ούτε τα ¨χρήματα¨ αλλά εις τον Πρωτέα της Αιγύπτου. Ηλώθη η Τροία εν τω εταξύ, η Ελένη δεν ευρέθη (;) και κατόπιν βρεγμένη γάτα ο Μενέλαος πάλι εστάλη ες την Μέμφιδα της Αιγύπτου όπου φιλοξενηθείς βασιλικώς παρέλαβε το άπιστο βασιλικό γύναιο και την μυστηρώδη ¨προίκα¨ της εις το ακέραιον. Αλλά έχει και ενδιαφέρουσαν συνέχειαν το πράγμα.
=====================================================================
… τυχών μέντοι τούτων εγένετο Μενέλαος ανήρ άδικος ες Αιγυπτίους. αποπλέειν ορμημένον αυτόν ίσχον (ανάσχεσις) ά π λ ο ι α ι. επειδή δε τούτο επί πολλόν τοιούτο ήν,
ε π ι τ ε χ ν ά τ α ι πράγμα ο υ κ ό σ ι ο ν. Λαβών γαρ δ ύ ο π α ι δ ί α ανδρών επιχωρίων
έ ν τ ο μ α σφεα ε π ο ί η σ ε (ετεμάχισε, ανθρωποθυσία) .
Μετά δε ως επάιστος (απόβλητος) εγένετο τούτο εργασμένος, μ ι σ η θ ε ί ς και δ ι ω κ ό μ ε ν ο ς οίχετο φεύγων τήσι νηυσί επί Λιβύης. Το ε ν θ ε ύ τ ε ν δ ε ό κ ο υ έ τ ρ έ π ε τ ο, ουκ είχον ειπείν Αιγύπτιοι….
(Ηρ.Ιστορίαι΅ ΙΙ, 118,119)
=========================================================================
Βρε, τον Μενέλαο;
Ο Όμηρος πάντως τον έστειλε εις τας νήσους των μακάρων ως αθάνατον και ηγαπημένον του Διός! Μα εδώ έφερε την Ελένη από Αίγυπτον εις Τροίαν ο θείος Όμηρος, (εντάξει, ένα τσιγάρο απόστασις) εδώ θα κόλωνε; Αρχαιοελληνικά μυστήρια. Από σατανισμό και ανθρωποθυσία πάντως καλά πάμε. Ο Αγαμέμνων την κόρη του Ιφιγένεια, ο Μενέλαος δυο παιδάρια και για τον ίδιο λόγο, την ανάσχεσι της άπνοιας-άπλοιας και την πρόκλησι ανέμων . Τί διάολο τεχνολογία είναι αυτή που ζητά απαραιτήτως ανθρώπινο αιματάκι, μού λέτε;
Και ο Αβραάμ, ¨εκλεκτικαί συγγένειαι¨ γαρ, το μοναχογιό του, και ο Γιαχβέ, χμ!, τον μονογενή του, αλλά αυτός για το καλό μας εννοείται, για φιλανθρωπικό σκοπό. Εντάξει, εντάξει το πιστέψαμε. Όλοι στο κόλπο.
Κι εσύ άνθρωπε, ¨Πορεύου και ποίει ομοίως.¨ Οι θεοί διψούν. Ίδια γεύσις. Πάντα…
Οι ήρωες πάντως ώσπερ Αχιλλλεύς Αίας, Πολυδάμας ουδεμία σχέσις. Ούτοι γαρ εισίν οι μόνοι την προβατώδη ανθρωποθυσίαν της μάζης εν ζωή αποφεύγοντες, λαγχάνοντες και αιρούμενοι την αυτοθυσίαν ή την αυτοκτονίαν ή την δολοφονίαν, την έντιμον μοίραν των ηρώων και πραγματικών θεοειδών ανθρώπων...
Υ.Γ.
¨και ο Γιαχβέ τον μονογενή του, αλλά αυτός για το καλό μας εννοείται, για φιλανθρωπικό σκοπό.¨
Και δια την οποίαν αυτοθυσίαν (συγκεκαλυμμένην ανθρωποθυσίαν) του υιού του η συμπεριφορά του Γιαχβέ ενθυμίζει αρχηγόν εγκληματικής οργσνώσεως όστις απαιτεί άπαντα τα μέλη της συμμορίας συμμετέχειν εις το διαταχθέν υπ’ αυτού έγκλημα. Και αυτό τόσον δια την αποφυγήν προδοσίας παρά τινος όσον και την λόγω συλλογικής ευθύνης ηθικήν απενοχοποίησιν (μαύρη μαγεία) του πρώτου υπαιτίου -αρχηγού. (όρα και συλλογικόν υποχρεωτικόν λιθοβολισμόν της καταδικασθείσης μοιχού εις την πεφωτισμένην ανατολήν…)
Ούτω και εδώ απαιτείται παρά των λάτρεων του υιού κοινωνείν,
συμβολικώς πλην και μυστηριακώς-ουσιαστικώς, του αίματος του θύματος
ίνα προφανώς υπάρχη αποδοχή και έγκρισις άρα και συνυπευθυνότης-συνενοχή του λάτρεως εις το έμμεσο έγκλημα τούτο. Σατανικόν ή ού;
Δύο γαρ, αρχαιόθεν και μετατλαντικώς, σεληνιακοί αντιμαχόμενοι Οίκοι, κρυπτοσατανικοί και σατανικοί, ανταγωνιζόμενοι δια την πλανητικήν κυριαρχίαν και τον θρησκευτικόν έλεγχον της ανθρωπίνης αγέλης.
Και ο νοών ενόησεν.
Δημοσίευση σχολίου