ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (100)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (100)

1)   Κουτρούμπας, Βερελής: Επωνύματα γνωστών πολιτικών. Πώς ετυμολογούνται;

2)  κλινική. Διεθνής λέξις. Τι κυριολεκτικά εννοεί.

3)  εσκεμμένον: Μτχ. παρακειμ. ουδ. γένους τίνος ρήματος;       

4) Συνάδει και απάδει; Η ετυμολογία των.

5) άμιλλα, απαράμιλλος  και όμιλος τι σχέσι έχουν;

6) μύλος, αμύγδαλο, μυελός, μυκτήρ (ο): Τι δηλώνει το κοινό των ¨μυ¨ και ¨λ¨ ;

7)   ρ. προκύπτω: η κυριολεκτική ερμηνεία του.

8) επιθ. ακριτόμυθος (ο, η). Η ετυμολογία και σημασία της λ. 

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (99) ΕΔΩ .

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του λεξιθήρος.

1)  Κουτρούμπας < κούτρα (πρβ. κούτελο) = (αλβ.) κεφάλι ( πρβ. Και ελλ. χύτρα (η)) + μπάλα = στρογγυλοκέφαλος, χοντροκέφαλος.  Βερελής < βαρελής, βαρέλας.

2)   κλινική < κλίνη + (καταλ.) –ική = το οίκημα που διαθέτει ιατρικάς κλίνας-κρεβάτια.

3)  εσκεμμένον (μτχ. Παρακ. του ρ. σκέπτομαι) = το κατόπιν σκέψεως, το προμελετημένο.

 4)  συνάδει < σύν+ δεί (= πρέπει, πρβ. δεόν(το), δεόντως, δεοντολογία) = αρμόζει, συνδυάζεται.  Απάδει < από + δει = δεν αρμόζει, δεν συνδυάζεται.

5) Άμιλλα < άλμιλα (αναγραμματισμός και επέκτασι του λάμδα) = κυριολεκτικά ο ανταγωνισμός του άλματος, του ποιος πηδά ψηλότερα, και μεταφορικά ο επί παντός ανταγωνισμός. Απαράμιλλος < α (στερ.) + προθ. παρά (=κοντά) + άμιλλ-α = ο ασυναγώνιστος. Όμιλος < ομού (=μαζί) +λαός = ομάς λαού.  

6) Το ¨μυ¨ δηλοί κοίλωμα και βάθος, Και το ¨λ¨ ρευστότητα, διάχυσι (πρβ. λιώμα, έλαιον, θάλασσα, γαλήνη κ.λ.π.) Μύλος < το αλέθον εις βάθος (παραδ. αλεύρα (τα)) (πρβ. μύ-θος (ο)= βαθεία σκέψις, μύχια (τα), μύστης, μυστικό, μυστήριο, μυελός- μεδούλι, μυχός, α-μυχή (η) = το μη βαθύ, επιδερμικό.)

7)   προκύπτω < προθ. προ (= μπροστά) + κύπτω (= σκύβω), μεταφορικώς = εξάγεται, συμπεραίνεται.          

8) ακριτόμυθος < α (στερ.) + κρίσις + μύθος (= ο από βάθους σκέψεως λόγος) = ο χαρακτηριζόμενος δια τον αυθόρμητο, προπετή, πρόχειρο και ανεξέλεγκτο λόγο του.