Τού έταξαν μα ψεύτικη πολυτέλεια ψυχής, ένα ουρανό απέραντης μακαριότητος. Αλλά ο ταγός είχε ερπετικό βλέμμα.
Η ανατολή ενός θεού που μισεί τους θεούς. Του βιβλίου που μισεί τα βιβλία. Το αφήγημα μιας νοσηράς, θηριώδους και θανατηφόρου αγάπης.
Εγκληματικά εθνομηδενιστικά ερυθροστοιχεία σε δημοκρατκιά πανεπιστήμια; Κι εγώ που νόμιζα ότι ενδημούν μόνο σε φυλακάς μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τους χρυσούς εθνομαστρωπούς!...
Ένα ποτήρι νερό παρακαλώ. Άντε να σ’ έχει καλά ο καλός θεός που μπορεί και να μην το ξέρεις.
Ο Τζεκισχάνος καβάλα στον φόνο. Μια προγραμματισμένη σφαγομηχανή. Θεός δήμιος. Κι ένα Τούρκο στον βούρκο.
Αφροδίτη της Μήλου. Ήταν να της φορέσουν χριστιανικά χέρια αλλά δεν ταίριαζε με το σύνολο. Έτσι το θαύμα έμεινε στην μέση.
Κανίβαλοι δεν λέω, αλλά χαίρεσαι πραγματικό τελικό. Στο τέλος τρώνε τον προπονητή.
Η λυκανθρωπική μετάλλαξις εμφανίζεται πρώτα στα δόντια έλεγε. Κοίτα τον Μίχο. Αν φθάναμε βιολογικά τα διακόσια όπως τους καιρούς του Διός, αυτή θα φαινόταν ολόσωμος.
Εκεί σε είδα όταν ο ουρανός άλλαζε σελίδα. Όταν η μαγεία τελειώνει κι αφήνει πίσω της την μακρά χαίτη της ομηρικής Άτης.
Σε ακραία βουνά ορεσίβιοι θεότρελοι. Και το τρελό χρήμα. Τσιρκοτουριστικόν θαύμα με μπόλικο βυζαντινό σκύψιμο.
Αρχαίος πάπυρος που ταξίδεψε λαθρόβιος, για χιλιάδες χρόνια, μέσα στην ιστορική ανακατωσούρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου