Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (80)
1) επιθ. παρείσακτος: Η ετυμολογία του.
2) επθ. ανιδιοτελής : η ετυμολογία και η σημασία του.
3) H διαφορά του επικροτώ και χειροκροτώ.
4) ουσ. τσιμουδιά (η): Τα ετυμολογικά συνθετικά του.
5) ουσ. πελεκάνος (ο); Η ετυμολογία του έχει σχέσι με το χρώμα του.
6) επιθ. θαμών (ο, η) = Πώς ετυμολογείται;
7) ουσ. ποινή (η); Προήλθε από ένα άλλο περίπου ομόηχο ουσιαστικό.
8) επιθ. τυμβωρύχος (ο): Η ετυμολογία και τα συνθετικά του.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (79) ΕΔΩ.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) παρείσακτος < παρά +εισ-άγ-ω = ο παρα(βατικά) εισαγόμενος.
2) ανιδιοτελής (ο, η) < αν-ευ + ίδιον + τέλος(=ωφέλεια) = ο μη έχων προσωπικόν όφελος.
3) επικροτώ < επί + κρού-ω (ουσ. η κρούσις) = δια θορύβου επιδοκιμάζω κάτι. Χειροκροτώ < χείρ + κρο-ύω, κρό-τος = εγκρίνω κάτι δια κρούσεως των χειρών, παλαμών.
4) τσιμουδιά: < (τ)σιμά + ουδ-είς = η εις ουδένα ανακοινώσιμος ομιλία.
5) πελεκάν(ος) < πέλι + καν(ών) (πρβ. πελι-δνός (=ωχρός), πελιάς, πλειάς, λατ. paloma= περιστερά , αγγλ. pale ) = το λευκόν καλαμόποδον πτηνόν.
6) θαμών (ας) < θα (πρβ. δα, ε-δώ, έ-δρα, δη, ( παρδ. δή(-μος,) γη<δη, ενταύ-θα) + μένω (πρβ. (παρα) μονή.) = εδώ μένω, διαμένω, συχνάζω επί τόπου τινός.
7) ποινή (η) < πόνος (ο) = η επιφέρουσα πόνο τιμωρία.
8) τυμβωρύχος < τύμβος + ορύσσω , όρυγμα (πρβ. ρύγχος, τ-ρύ-πα) = ο διατρυπών τύμβους, τάφους προς σύλησιν.
2 σχόλια:
1) ΠΑΡΆ (ΤΡΟΠΙΚΌ ΕΠΊΡΡΗΜΑ)+ είσοδος Ακάλεστος αυτός που κατσικώνεται σε παρέα που είναι ανεπιθύ,ητος
2) Α στερητικό + ίδιον (για προσωπκό όγελος) +τέλος (μ'αλλον ως σκοπός,στ'οχος,αποτέλεσμα
3) το 1ο είαι και λεκτικό, το 2ο μό παλαμάκια)
δεν ξέρω αν τι 6 έχει σχέση με τη λέξη "θέα", δηλ.αυτός που βλέπεις συχνά στο ίδιο μέρος
7 πείτε ότι είναι το "γυνή", γιατί χόπρτασα χυλόπιττες φέτος από τις άκαδες
8 τύμβος(=τούμπα,τάφος) + ορρύσω (δεν είμαι σίγουρος ούτε αν είναι έτσι το ρήμα ούτε αν το έγραψα σωστά),που σημαίνει "σκάβω" στην νεοελληνική απόδοση
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ
Μπράβο φίλε Ξενοδόχε....μας έβαλες τα γυαλιά.!! Άριστα θα σου βάλει ο Λεξίθηρ. Πρέπει να ήσουνα διαβαστερό παιδί μικρός.
Δημοσίευση σχολίου