Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (143)
1) επιρ. αδιαλείπτως και ουσ. διάλειμμα (το): τί σχέσι έχουν;
2) ουσ. ανοσιούργημα (το): τα συνθετικά του.
3) επιθ. ακάθεκτος (ο, η): Η ετυμολογία του.
4) ουσ. κράσις (η), κρασί (το) και συγκρότημα (το) από ποιο ρήμα προέρχονται;
5) επιθ. αδιόρατος (ο,η): τα συνθετικά και η σημασία του.
6) επιθ. χαριτόβρυτος (ο, η): Η ετυμολογία του.
7) Τι σχέσι έχουν το επιθ. δειλός (ο) και τα ουσ. δέλεαρ και δειλινό (το);
8) επιθ. αντίπαλος (ο,η) ασυναγώνιστος (ο, η): τα συνθετικά των.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (142) ΕΔΩ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του λεξιθήρος.
1) αδιαλείπτως < ά(νευ) + διαλείπω + επιρ. καταλήξ. –τως = άνευ διαλείμματος.
2) ανοσιούργημα (πρβ. κακούργημα, δημιούργημα) < άνευ + όσιον (πρβ. ίσον) + έργον = το ανόσιον, άδικον έργο.
3) ακάθεκτος < α(νευ) + κατά + έχειν = ο άνευ καταστολής, ανασχέσεως.
4) κράσις, κρασί (πρβ. αρχ. κράσος), < αρχ. ρ. κεράσουνε (ουσ. κράμα), κράσις = ιδιοσυγκρασία, κρασί = ο αναμεμειγμένος με ύδωρ οίνος. συγκρότημα < ρ. συγκροτώ = το συναποτελούμενο από μέλη.
5) αδιόρατος < ά(νευ) + δια + ορώ = ο μη εμφανιζόμενος, ο αδιευκρίνιστος, ο μη ορατός.
6) χαριτόβρυτος < χάρις + βρίθω. = ο βρίθων (γεμάτος) χάριτας (χάρες).
7) δειλός, δέλερ, δείλι, δειλινό έχουν ρίζα δε- (πρβ. δέ-ος) που σημαίνει έλλειψι και φόβο από την συναίσθησι αυτής της ελλείψεως.
8) αντίπαλος < αντί + παλαίω (ουσ. πάλη) = εχθρός, ασυναγώνιστος < α(νευ) + συν + ρ. αγωνίζομαι = ο άνευ συναγωνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου