(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Ολίγοι οι ποιηταί, πολλοί οι προσποιηταί. Και τα ορφανεμένα ερωτήματα.
Η ανατολή των ασημάντων. Το θείον βρέφος των ανικάνων.
Δεν εύρισκε την ψυχή του πουθενά, μόνο απατημένα πεζοδρόμια.
Οϋτε ένα βήμα οπίσω, ούτε μια στιγμή ολιγοψυχίας.
Ό,τι σε κάνει καλύτερο έρχεται χωρίς δηλώσεις, διατυπώσεις, πρωτόκολλα.
Η αγορά έβραζε σε χύτραις πληθωριστικής ταχύτητος.
Φταίνε έλεγε οι ανεξάντλητοι τόκοι των τραπεζών, τα ισχνά δάνεια των θεών.
Ανεζήτει διακαώς χάπια με χαρακτήρα. Τα μυθικά ναύλα της οδύσσειας.
Κάπου εκεί ανθίζει και το ξανθό νερό της αθανασίας.
Απεχώρησεν εγκαίρως πριν στραγγαλίσωσι αυτόν οι δίσεκτοι αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου