ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (44)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
ο τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος)

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (44)

1) αδυσώπητος  (ο): Τι σημαίνει κυριολεκτικά.

2)  Γιατί ο ενδιαφέρ- ω- ν  άνθρωπος  θέλει ωμέγα, το δε ενδιαφέρ-ο-ν  πράγμα όμικρον;

3)  Θριάσιον πεδίον. Πώς ετυμολογείται;

4) Τί σχέσι έχει ο ¨ακέραιος¨ με τον κουρεμένο (κεκαρμένον;)

5)  πορεία (η): Γιατί συγγενεύει γλωσσικώς με τον Πειραιά;

6) ελευθερία: Γιατί έρχεται από τον ήλιο;  

7)  ακραιφνής (ο):  Ανυπόκριτος  είναι αυτός.  Γιατί;

8)  σπουδαίος και οπαδός μήπως έχουν κοινή ετυμολογική ρίζα;  

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (43) EΔΩ.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.  

1)  αδυσώπητος: α (προσθετικόν) + δυσ(αντιθ.  του ¨ευ¨ )+ ωπ (πρβ οπ-σις) = ο λίαν εχθρικός, αποκρουστικός, τρομακτικός την όψιν.

2) Γιατί η τριτοκλισεοκτόνος ¨δημοτικιά,¨ και εις τα πλαίσια της μεταπολιτευτικής εθνικής κατεδαφίσεως , τα έκανε  γλωσσικώς ¨θάλασσα¨ αγραμματσύνης.  ώστε επιβάλλεται τάχιστα εκπαιδευτική επιστροφή στην απλή και έως αρχαϊζουσα καθαρεύουσα όπως επιβάλλει η αυτοκρατορική ελληνική πολιτισμική παράδοσις ενός σοβαρού και τοιαύτης ιστορικής και πολιτισμικής  παραδόσεως κράτους.  ¨Ο ενδιαφέρων¨, αρσ. μτχ. ενεστ.,  του ρ. ενδιαφέρω¨, το  ¨ενδιαφέρον¨ είναι το επιθετικοποιημένο ουδέτερο της μτχ. Του.

 3)  Θριάσιον: Θρ < τρ (πρβ. τρ-αύμα) + ίασ (πρβ. ίασ-ις, ίαμ-α, ια-τα-ρός) =  το των  τραυμάτων ιαματικόν πεδίον.  Θεραπευτική-ιαματική τις μέθοδος δια των θριών ( θρίον = φύλλον συκής ) δεν αποκλείεται ως και  το ενδεχόμενο ευδοκιμήσεως, κατά την αρχαιότητα στο εν λόγω  πεδίον, της συκής.

4) ακέραιος = α (στερητικόν) + κερ  (ρ. κείρ-ω= κουρεύω) = κυριολεκτικώς ο μη έχων απώλειαν τριχός εκ της κεφαλής του, μεταφορικώς ο πλήρης, ο μη έχων το παραμικρόν ελάττωμα, ο άψογος,  ο τέλειος.      

5) πορεία (η) = η εις πέρ(ας)  – ία (ρ. ίω= κ-ι-νούμαι, προχωρώ,  πρβ.  ίτε-εμπρός,  παίδες Ελλήνων, αν-ιόντα  = τα άνω και κατιόντα τα κάτω ερχόμενα-κινούμενα.)  Πειραιεύς  (ο) =  πέρας + ευ= το ευ-τυχές λιμενικόν πέρας της πορείας.  

6) ελευθερία = ελ(ηλ- ίου) + ευθε(ευθε-ία ήτοι ανεμπόδιστος)+ρ-ία (ροή).  Βλ. και απάντησις πιθοβίου κυνικού  φιλοσόφου Διογένους προς Αλέξανδρον:  ¨Μη μου κρύβεις τον ήλιον¨ τουτέστιν  ¨μη μου στερείς την φυσικήν εξ ηλίου ελευθερίαν μου.¨

7) ακραιφνής < ακεραιοφανής < ακέραιος + φαίνομαι = ο ολοφάνερος, απροκάλυπτος.

8) σπουδ- αίος και σπουδ-άζω = προσκολλώμαι, γίνομαι ο-σπ-αδός> οπαδός σε κάτι και άρα το μελετώ εκ του πλησίον ως σπουδαστής.