ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μερος Β΄(8 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μερος Β΄(8 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1)   Η μαγεία είναι η μεταφυσική μορφή της τοκογλυφίας.  Δανείζει από μια φαντασιακή ουράνια τράπεζα με τα πιο υψηλά επιτόκια.  Καθόλου παράξενο που ο Χαλδαίος αρχιμάγος εγνώρισε τέτοια επαγγελματική, θρησκευτική επιτυχία.

2) Τέτοιας εκτάσεως πολιτικοκοθρησκευτική ανατροπή όπως η αβρααμική ποτέ έκτοτε στην ανθρώπινη ιστορία. Συμφέρει φαίνεται, είναι επικερδής πολύ.  Ο ανθρωποκτόνος μισόκαλλος προγραματισμός του Ακατονόμαστου. Ο Σήθ επί χριστιανικού όνου  καθήμενος,

3) Μέγας ήρως πάντως ο  νικήσας τον φόβο. Ο κατελθών στα λουτρά του Άδου και επανελθών. Αυτός και την αληθινή ζωή εγνώρισε. Αυτός και ο άριστος ηγαπημένος θεών και ανθρώπων .

4) Ένα ψέμα που ακούγεται χιλιάκις νικά σε πειθώ, κατ’ ανάγην,  μια αλήθεια που ακούγεται άπαξ.  Έτσι ένας τοις χιλίοις ξέρει  και λέει την αλήθεια που σώζει.  Αλλά σε πόσους αυτή φθάνει;

5) Ανεπαίσθητα και διαβρωτικά, το ψέμα, ο παρατεταμένος  πολιτικός και θρησκευτικός βιασμός των συνειδήσεων, ψευτίζει και αρρωσταίνει την ύπαρξί μας. Ώσπου καταντά η ζωή μας σαν ξένη ανούσια, φορτική έως ανυπόφορη.

6) Κι αυτό. Το αγία σοφία που ακούω να λένε. Μπορεί άραγε το έλασσον (άγιο) να κατηγοριοποιεί ποτέ το μείζον (σοφία-πνεύμα θεός;) Αλλά ο θεός δεν χωράει σε καμιά θρησκεία, σε κανένα όνομα θρησκευτικό όπως ένας κοινός θνητός. Τί να πω;

7) Παραίτησι, αυτοϋποτίμησι, αμαρτιοφοβία, θεοφοβία, αβουλία, εθελοδουλία.  Θες κι άλλο; νεκροθανατολαγνία, υποχονδρία, θαυματομανία, λογοφοβία, δεισιδαιμονία. Ιδού τα εκλεκτά εδέσματα ενός κολασμένου παραδείσου.  

8) Πού  οι αγώνες για ένα ανθρώπινο μέλλον;  Για την εξύψωσι του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου των λαών;

9) Πέταξε το πουλί, τυραννισμένοι πιστοί ενός αλύτρωτου τυραννισμένου θεού πιο ανυπεράσπιστου και από τους πιστούς του που υποτίθεται ότι σώζει.

10) Θεός και θρησκεία παρακμής, θρησκείαι των δούλων και των τυράννων. Θρησκείαι δουλεύουσαι και υποδουλούσαι.

11) Γι αυτό η καλύτερη πνευματική γυμναστική είναι η άνευ γυμναστού. Και το μη πιστεύειν πιο σωτήριον ενίοτε του πιστεύειν. Ειλικρινά.

12) Σ’ αυτά, τα απαράμιλλα αρχαιοελληνικά καλλιτεχνήματα των θεών του κάλλους - κοίτα ομορφιά -πάτησε κάποτε ο χριστιανισμός για να υψωθή προς το θείον. Ζαλίστηκε, σατανίστηκκε όμως από ένα ύψος που κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να κατακτήση και ξεπεράση ποτέ.

13) Νικημένος τελικά από τον φόβο, το  μίσος και τον φθόνο, τυφλωμένος από το πάθος για δύναμι και εξουσία πάση θυσία, τα κατεδάφισε πολύ άτσαλα, βίαια και καταστροφικά για να χτίση το αφήγημά του  μίσους και της αγάπης πάνω τους .

14) Αλλά η δύναμι που θέλει την απόλυτο εξουσία επί σωμάτων και ψυχών είναι κόρη του ερέβους, του τρόμου, του δόλου, του φόνου και της αρρώστιας. Επιβάλλει ψυχαναγκαστικά, το ψεύδος και το έγκλημά της ως αλήθεια και θρησκεία.  Αβυσσαλέα φρίκη.

15) Για να βλέπης όμως καθαρά την αλήθεια πρέπει να έχης αγνά, καθαρά μάτια, μάτια που δεν θολώνουν πολιτικά και θρησκευτικά πάθη, ιδεοληψία, πνευματικαί αγκυλώσεις.

16) Και το κυριότερο ν’ απέχεις από ¨εκκλησίας πονηρευομένων¨ τας πολιτικάς και θρησκευτικάς ομαδοποιήσεις (οργανώσεις) που κλέβουν τον ελεύθερο δημιουργικό χρόνο του ανθρώπου.

17) Ιερότατος  γαρ αυτός ο ελεύθερος χρόνος του ανθρώπου. Γιατί αυτός μόνο δια της φιλοσοφίας οδηγεί στην αυτογνωσία, ανθρωπογνωσία και θεογνωσία, την ολύμπια ευδαιμονία των θεών του ατρομήτου φωτός και των ανωτέρων συνειδήσεων.  Της οποίας πέραν μόνο αυτοκόλασις, ακατάσχετος θλίψις και φόβος.

18) Κι επειδή φεύγοντας από δω στα πολιτικά εκεί πάνω τελικά θα κριθώμεν.  Και όχι φυσικά για τα θρησκευτικά μας χόμπιτα, τον πνευματικό μας μηρυκαστικό πασατέμπο που μας ταίζουν εξ απαλών ονύχων και υποχρεωτικά αι εξουσίαι. Αλλά μόνο για τα έργα μας, την πολιτική μας συνείδησι και συμπεριφορά.   

19) Αποφάσισε λοιπόν τί τελικά θέλεις να γίνης. Άνθρωπος ή έμπορος;  Γιατί ο δεύτερος για το κέρδος δεν θα διστάσει κάποτε να ξεπουλά τον θεό, τον άνθρωπο και την θρησκεία. Νομίζζει δηλαδή. Αλλά πάντως την ανυπολόγιτη στον άνθρωπο ζημιά την κάνει.

20) Ηράκλειοι ήρωες πάντως και όσοι επίστευσαν και ηγωνίσθησαν για πραγματική εθνική ελευθερία και δημοκρατία. Και για περισσότερο ελληνικό φως. Γιατί αυτοί είδαν κατάματα το κακό, αντιστάθησαν πραγματικά  σ’ αυτό και πολέμησαν αυτό πραγματικά. Και ως άξιοι ουράνιοι αγωνισταί  αυτοί δικαιωθήσονται.