(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Δεξιογενίτσαροι εθνοκάπηλοι, αριστερογενίτσαροι εθνομάχοι. Το καράβι πού ερωτεύθη τους βράχους.
Το μόνο τελικά που αποβαίνει αποκλειστικά δικό μας είναι η Πηνελόπεια μοναξιά και ο τραγικός ιστός της.
Μας προέκυψαν βάσανα. Και μια ποσειδώνια λαχτάρα μεσοπέλαγα. Ένα άστρο έγινε άγκυρα τότε ευτυχώς και μας έσωσε.
Αν και η τεμεπελιά, κάποιες φορές, μοιάζει σαν κραυγή ανεξαρτησίας.
Το μεγαλύτερο νεκροταφείο είναι αυτό των ανιαρών ωρών. Αμέτρητοι οι ζώντες νεκροί.
Το ξένο αίμα φεύγει και μεταναστεύει δια ποικίλους λόγους, το ξενιτεμένο αρχαίο αίμα επιστρέφει μοιραίως και πάλι στην προγονική γη.
Άλλο αυτοκριτική και μετάνοια, μάθε, κι άλλο αυτοτιμωρητική αυτομαστίγωσις.
Και οι νεκροί ψηφίζουν και οι θεοί δακρύζουν όταν οι αδούλωτοι Έλληνες αποφασίζουν.
Και αι πιο ιεραί λέξεις γίνονται ανίερες όταν εκπέμπονται από ακάθαρτα στόματα.
Την κηδείαν των υπέρ πατρίδος ηρωικώς πεσόντων κηδείαν ατίμασε δια της παρουσίας της σύμπασα η πολιτική ηγεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου