ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
(Χρονογράφημα, κατά τα ειωθότα τoυ ιστολογίου, και κάτι φάπες σταθεροποίησης της εικόνας)
Εκείνη την ηρωική εποχή που ο Κοσκωτάς έδινε 2-3% πανωτόκια (και άλλα τόσα μαύρα στους παροικούντες στις Ιερουσαλήμ), κανένας έγκυρος δημοσιογράφος δεν τόλμησε να ρωτήσει "πόθεν βγαίνουν τα κέρδη και είναι ο τύπος τόσο large" και χρηματοδοτούσε την "ανάπτυξη". Αυτήν της Εκάλης κυρίως, αυτήν την παρακμασμένη, που τα έχει βγει τώρα σχεδόν όλα τζάμπα στο spitogatos.gr.
Μερικές δεκαετίες αργότερα, που το έψαξα κατά το βίτσιο μου να ψάχνω τα πάντα, βρήκα ίχνη για μαζική παραγωγή της ΠΥΡΚΑΛ εκείνης της εποχής που δεν προλάβαινε να παράγει οβίδες πυροβολικού και για το Ιράν και για το Ιράκ, που τότε είχαν 10ετη πόλεμο. Μέχρι που η ζήτηση ανάγκασε τους τότε προύχοντες να βάλουν χέρι και στα πολεμικά αποθέματα του Στρατού. Καθόλου τυχαία και εκείνη η φωτιά στην Μαλακάσα, εκείνη που έκαιγε με εκρήξεις δυο μέρες, αν ενθυμείστε οι παλαιότεροι. Έσκασαν καμιά δεκαριά, δικαιολογήθηκαν αρκετές χιλιάδες βλήματα απο το έλλειμμα, όλα καλά, το σώσαμε.. .
Και ο Κοσκωτας τι ρόλο έπαιζε;;
Μα τον frontman του τότε διοικητή της Εθνικής, του exman της Στάη, του Στέλιου του Παναγόπουλου, με το όνομα, πρώην πωλητή εγκυκλοπαιδειών, μετά εφοπλιστή, σύμβουλου του Αντρέα (έναντι διάθεσης της συζύγου του για ιερό σκοπό) , που είχε οργανώσει τα deals και το financing του κόλπου με τις οβίδες. Ίσως και αρβύλες, το ψάχνω...
Και που για να γλυτώσει ο καψερός, μετά που αποφάσισαν τα Αμερικανά να σταματήσει η μπίζνα και δώσανε τον Κοσκωτά , πήγε και παντρεύτηκε άρον άρον και αυτός την κόρη του σύμβουλου του Καραμανλή, την Λώρα την Μολυβιάτη και βγήκε λευκός από το πλυντηρεξ. Τυπική ιστορία της Εκάλης αυτή, έπαιξε μετά και με άλλους πρωταγωνιστές ίδια και απαράλλακτη, και αν δεν με πιστεύεις αγόρασε κανένα Ciao, έτσι για Αλλαγή.
Θα μου πεις βέβαια ότι είχε μια κάποια άλλη γοητεία η εποχή εκείνη που η Τρεμη δεν ήταν ΚΚΕ για να λέει τις ειδήσεις, η Λιάνα που ήταν Καραμανλικιά, ο Θεοδωρικάκος γραμματέας της ΚΝΕ, ένας Κοσκωτάς να δίνει ολουθε πανωτόκια, στον Πειραιά εκστασιαζονταν με κάποιον Ντέταρι αντί για εναν Μαρσέλο, και η Κάραλη που έκραζε τον Ταπερμαν βλέποντας προφητικά τα επερχόμενα της σημερινής του συγκυβέρνησης με χουντικούς μέσα σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και εγώ που τότε πιτσιρίκος βαρούσα φάπες στην τηλεόραση μόνο για να μην ανεβοκατεβαίνει η εικόνα της.
Τότε ίσα που μόλις μπαίναμε στην Παγκοσμιοποίηση, τώρα ίσα που βγαίνουμε για να μπούμε στην επόμενη, την διασπασμένη σε ζώνες και με τον νεοφιλελευθερισμό της προηγούμενης τα ανάσκελα.Δεν μπορείς να περιμένεις το ίδιο και το αυτό Κοινωνικό Συμβόλαιο μιας 3ης Σεπτέμβρη να λύνει τα νέα προβλήματα στα επερχόμενα, ότι μνημόσυνο να θες και να του κάνεις. Χρειαζόμαστε άλλο!
Αν αποφασίσουμε ότι δεν θα πάμε πάλι έτσι για τέτοια "ανάπτυξη" καλοφάγωτη και οι δημοσιογράφοι να κάνουν την δουλειά τους κάνοντας τις ερωτήσεις που δεν θέλει ο άλλος να απαντήσει, βρώμικο 89 δεν θα ξανά έχουμε για να δικαιολογούνται οι αστοχίες ενός κοινωνικού συμβολαίου μιας 3ης Σεπτεμβρη! Εκτός αν συνεχίσουμε να έχουμε μπούκωματα με λίστες Πέτσα, χορηγίες από εφοπλιστές για πολιτικές επικίνδυνες και στα εθνικά και την οικονομία και μνημονια εσωτερικού ή εξωτερικού για να την ορίζει, και την ΕΥΠ ως δίκης οφθαλμό ων τα πανθ' ορά uber alles όλων αυτών.
( Ένας είναι ο νεοφιλελευθερισμός, θα έλεγε σήμερα πεισματικά ο Χαρίλαος, αν ζούσε. Και θα είχε εν μέρει δίκαιο. Μια version του κυκλοφορεί πάντα για να μπουκωνει με σανό τα μυαλά όσων δεν σκέφτονται. Τώρα πάμε για την δεύτερη.)
Δεν αρκούν όμως σήμερα μόνο και οι διακηρύξεις, όσο καλά διατυπωμένες και εμψυχωτικές και να είναι, όταν στο τέλος αναθέτεις εργολαβικά και χωρίς συνεχή έλεγχο "από τα κάτω" στον οποιονδήποτε για να την υλοποιήσει. Αυτό ίσως να το έλεγε και ο Ανδρέας αν ζούσε σήμερα Και θα είχε τότε και αυτός δίκαιο για τον πατερναλιστικό καπιταλισμό, αυτόν που ντύθηκε τώρα "Πράσινη" Ανάπτυξη για να ψηφιοποιήσει τα πάντα. Για να τα ελέγχει και να μας χειραγωγεί μέσω κάποιων δωρεάν Big Data. Ως Βig Daddy του νεοφιλελευθερισμού ver2.0, τρομάρα του.
Μου έχει μείνει από τότε η συνήθεια να δίνω φάπες στον δέκτη μέχρι να σταθεροποιηθεί η εικόνα. Σ'χωράτε με γι αυτό όσοι μένουν ακόμα προσκολλημένοι στο παλιό, λες και δεν άλλαξε απολύτως τίποτα από τότε. Μνημόσυνα όμως εγώ δεν κάνω!
Καλό μεσημέρι και στους "τρεις του Σεπτέμβρη να κερνάς", λέει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου