30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ:ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ;;
Σήμερα αν ψάξει κανείς θα βρει μια καλή συλλογή άρθρων, που διερευνούν τις αιτίες μιας κατάρρευσης πριν 30 χρόνια, της ΕΣΣΔ.
Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν αναφέρομαι εδώ στο να αλλάξουν κάπου κυβέρνηση αλλά για Κατάρρευση με κρότο και το Κ κεφαλαίο. Όπως έγινε με την Ρωμαϊκή, την Βυζαντινή, την Οθωμανική ή την Βρετανική παλιότερα. Ή όπως με την Σοβιετία πιο πρόσφατα.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί και να διαφωτίσει κάπως και στο πόσο κοντά είμαστε σε μια επόμενη κατάρρευση, πχ αυτή των ΗΠΑ. Μαζί ή λόγω της τρέχουσας (7η ή 8η στην καταγεγραμμένη ιστορία, έχω χάσει το μέτρημα) κατάρρευσης της παγκοσμιοποίησης, αυτής που άνθισε τα τελευταία 40 χρόνια, κάτω από την μέχρι πρότινος κυρίαρχη ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, που ήδη αποσύρεται ως είχε για ... γενικό ρεκτιφιέ.
Δύσκολη η κάθε πρόβλεψη αν δεν έχει προηγηθεί, με κάποιο τρόπο και μεθοδολογία, η αντίστοιχη ανάγνωση και διάγνωση της ιστορίας και της δυναμικής παρόμοιων αντίστοιχων καταρρεύσεων στο παρελθόν. Που σχεδόν όλες κατέρρευσαν από κάποια μικρή αιτία . Μια Κερκόπορτα ή τώρα ίσως κάτι ακόμα μικρότερο, μερικών χιλιοστών του χιλιοστού, όσο ένας ιός.
Σχεδόν όλες οι μέχρι τώρα αντίστοιχες καταρρεύσεις, σχετίζονται με κάποια επερχόμενη ριζική αλλαγή στο κυρίαρχο καύσιμο/ενέργεια, αυτό που τις απογείωσε (οι σκλάβοι, τα ξύλα το κάρβουνο, το πετρέλαιο κλπ). Τώρα γίνεται πάλι κάτι αντίστοιχο. Έχει σειρά η ενδιάμεση εποχή του φυσικού αερίου.
Παρακολουθώ από το 08 την δουλειά, σχετικά με αυτό το θέμα, του Peter Touchin (όποιος/α ενδιαφέρεται για τέτοια θέματα, ας διαβάσει ΕΔΩ, (Kλειο, η μούσα της Ιστοριας Κλειοδυναμικη η εξέλιξη της). Του εισηγητή του όρου "Κλειοδυναμική" στην διεπιστημονική προσπάθεια ερμηνείας των φαινομένων της Ιστορίας, με μεθόδους δανεισμένες και από τις Φυσικές Επιστήμες. Το δικό μου ενδιαφέρον, ως άτομο που τον ενδιαφέρουν τα πολύπλοκά εγγύς/εκτός ισορροπίας συστήματα, αυτά που με δυο λόγια έχουμε συνηθίσει να τα λέμε "μαθηματικά του χάους" . Είπαμε οι Έλληνες είμαστε κατ' εξοχήν παιδιά του Χάους.
Και ως παρατηρητής της βιβλιογραφίας και των δεδομένων, ανυπομονώ πλέον για την συνέχεια σε μια διαδικασία που ήδη πυροδοτήθηκε: Η παγκοσμιοποίηση που επινόησαν οι νεοφιλελε με ηγέτη τις ΗΠΑ πριν 40 χρόνια φαίνεται ότι τα έφαγε τα ψωμιά της. Την έφαγε, μάλλον, η πολυπλοκότητα των τοξικών χρηματοπιστωτικων προϊόντων που άφησε να αναπτυχθούν, για να χρηματοδοτήσουν ένα τρόπο ζωής που συντηρείται από μεγάλες κοινωνικές ανισότητες έναντι άφθονου τοξικού χρήματος στην διάθεση των ελίτ για να το επενδύσουν. Λόγω του κύριου δηλαδή λόγου της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, που δεν μπόρεσε να αντιδράσει ή να προσαρμοστεί έγκαιρα στην αλλαγή του συστήματος παραγωγής χρήματος που επέβαλε ο Νιξον το 71!
Όπως και όλες τις άλλες αυτοκρατορίες που κατέρρευσαν, φτάνουμε μάλλον τώρα στο "Τέλος του Τέλους της Ιστορίας". Τώρα απλώς παρακολουθούμε όλα τα φαινόμενα που μπορούν να οδηγήσουν στην παρακμή του ηγέτη της, των ΗΠΑ, που πάντα συνοδεύονται και με αύξηση του αυταρχισμού (καλή ώρα όπως εδώ) και των περιφερειακών συγκρούσεων δευτεροκλασάτων δυνάμεων, μόνιμο φαινόμενο πριν από κάθε τέτοια κατάρρευση.
Με πιο ενδιαφέρον το ερώτημα:
Και μετά τι;; Που θα κάτσει η μπίλια μάστορα στην νέα ισορροπία που θα αναδυθεί μετά από μια τέτοια πάρα πολύ πιθανή κατάρρευση, που μπορεί να παρασύρει και άλλες συνδεδεμένες δυνάμεις;;
Θέμα ανοιχτό για συζήτηση. Μια προσέγγιση της Δελιβάνη, ΕΔΩ που ακολουθεί άλλη μεθοδολογία, λιγότερο ποσοτική, καταλήγει σε κάποιες ενδείξεις-σχεδόν βεβαιότητες .
Εγώ δεν έχω όλες τις απαντήσεις, και οι προφανείς (η Κίνα θα πουν οι περισσότεροι, όπως και η Δελιβάνη, θα είναι ο νέος πλανητάρχης ) δεν είναι καθόλου μα καθόλου σίγουρες ως μια απλή διαδικασία εναλλαγής ρόλου επί του ίδιου μοντέλου παγκόσμιοποίησης. Γιατι αυτό το μοντέλο παγκοσμιοποίησης τελείωσε ήδη!
Φαίνεται ότι για τα επόμενα 30-40 χρόνια που χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε πάλι καύσιμο (προς το υδρογόνο τότε) θα πρέπει να πορευτούμε με ισορροπίες ενός κόσμου πολλών, περισσότερους του ενός, πόλων επιρροής μέσω κάποιου νομίσματος.
Το ενδιαφέρον (ιστορικά) στοιχείο είναι ότι και ως προς αυτήν την παράμετρο έχουμε πάλι μια αλλαγή στον τρόπο που θα παράγεται το χρήμα, που όλα δείχνουν ότι θα είναι ψηφιακό. Σε μια ζώνη, περί την Κίνα που ήδη προηγείται, φαίνεται ότι θα συνεχίσει να κυριαρχει η έκδοση ψηφιακού χρήματος από τις Κεντρικές Τράπεζες. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο πλέον για το αν θα ισχύσει και στην άλλη ζώνη, αυτή υπό τις ΗΠΑ, που έχει καθυστερήσει 4-5 χρόνια ως προς τον ανταγωνισμό της.
- Έτσι τα πάντα εξαρτώνται από την συνέχιση ή όχι του ίδιου συστήματος παραγωγής χρήματος στην Δύση, μέσω ενος κολοσσιαίων διαστάσεων τραπεζικού δανεισμού για να επιταχυνθεί η "Πράσινη Ανάπτυξη" των ΑΠΕ προς την εποχή του υδρογόνου. Θα αντέξει το παλιό σύστημα ή όχι όταν ο στόχος είναι γεμάτος αντιφάσεις και γεωπολιτικές ανατροπές λόγω της αύξησης ζήτησης σπάνιων μετάλλων που δεν αρκούν;;
- Και από τον βαθμό ελέγχου των πολυεθνικών του διαδικτύου, που ήδη αποτελούν ορατό κίνδυνο και για την λειτουργία της δημοκρατίας αλλά και για την συνέχιση λειτουργίας των κρατικών δομών εντός των συνόρων τους.
Η ΕΕ δεν φαίνεται να μπορεί να είναι ένας άλλος τέτοιος κυρίαρχος πόλος και λόγω της ενεργειακής της εξάρτησης, που δεν θα μειωθεί πολύ μέχρι το 30-40, αλλά και όσο κυριαρχούν ακόμα οι πολιτικά και οικονομικά καθυστερημένες ιδέες της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης. Και κάτι νάνοι - ηγέτες που προσπαθούν ακόμα να τις επιβάλουν έστω και με την βία, κουνώντας το δάχτυλο, με αφορμή ένα κορονοιό που απέτυχαν να σταματήσουν. Και ως ουραγός πλέον και χωρίς κανένα δικό της προωθητικό όραμα, ακολουθεί τις ΗΠΑ στην δυτική ζώνη, με ισχυρές όμως δυνάμεις της, όπως η Γερμανία, να ερωτοτροπούν με την Κίνα. Έτσι, το ίδιο το ευρωπαϊκό μόρφωμα είναι και αυτό σε θέση να πυροδοτήσει κάποια ευρύτερη ή ακόμα και παγκόσμια κατάρρευση, δια την κατάρρευσης του λόγω των φυγόκεντρων ακροδεξιών και εθνοαπομονωτικών τάσεων, που ενισχύονται, με αναμενόμενα αποτελέσματα.
Όλα αυτά είναι μετρήσιμα και "μοντελοποιούνται" και με τα εργαλεία του Touchin ή άλλα παρόμοια, για να "δούμε" την πιθανή έκβαση αυτού του πολύπλοκου πολυπαραγοντικού ανταγωνιστικού παιγνίου, που εκτυλίσσεται γύρω από αυτές τις δύο βασικές παραμέτρους: τον έλεγχο της ροής της ενέργεια και των μηχανισμών παραγωγής χρήματος.
Τι προβλέπεται;;
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει (με την αυστηρή μαθηματική έννοια) καμία ένδειξη στο που θα ισορροπήσει η νέα δυναμική ακριβώς, είτε καταρρεύσει ένα μέρος του είτε όχι! Το συνολικό σύστημα είναι ήδη κοντά στα σημεία κατάρρευσης του, οπότε γίνεται "χαοτικό", μη γραμμικό με πέντε ταυτόχρονες κρίσεις να συγκλίνουν: ενεργειακή, οικονομική, logistics, παραγωγής και υγειονομική και την συνεπακόλουθη επισιτιστική πλέον πολύ πιθανή!
Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενη η οδηγία που εκδόθηκε στην Κίνα, τον νικητή της έκβασης του νέου ψυχρού πολέμου, κατά την Δελιβάνη, να αποθηκεύσουν οι πολίτες της ... τρόφιμα.
Έτσι μόνο η διαίσθησή κάτι μου λέει εμένα για το τι μπορεί να είναι αυτό το "μετά" και πως πρέπει να πράξουμε σε αυτή την πινέζα του χάρτη "glocaly". Αυτό που συνάγεται από μια προηγούμενη παράγραφος, αυτή που με κάνει να θλίβονται και ως Ευρωπαίο και κάνα δυο ιδέες έξω από το κουτί των ακαδημαϊκών εγχειρίδιων ...τις οποίες ιδέες θα τις γράψουμε σε ξεχωριστό άρθρο. Μπας και έτσι καταφέρουμε να συνθέσουμε λύσεις επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου