ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ. (Οι γεωπολιτικές αναταράξεις από τις "Πράσινες" πολιτικές του Μπάιντεν, ο ρόλος του "τρίτου πόλου" των πετρελαιοπαραγωγών και ισλαμικών χωρών και η τοποθέτηση μας στον νέο χάρτη).

 

Δύσκολο να κατανοηθούν πολλά τρέχοντα διεθνή συμβάντα, όπως η σχεδόν εχθρική ψυχρότητα στις σχέσεις ΗΠΑ- Σαουδικής Αραβίας ή η ανέλπιστη χείρα "βοηθείας" στην καταρρέουσα Τουρκική οικονομία από τον ορισμένο εχθρό της, τα ΗΑΕ, ή με τις εξελίξεις που κυοφορούνται στην Συρία και τις χώρες του Μαγκρεμπ στο αμέσως επόμενο διάστημα. Και πόσο όλα αυτά μας επηρεάζουν.

 

Όλα δείχνουν, και συμφωνούν, εκ πρώτης όψεως, ότι οδηγούμαστε προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο με την μετατόπιση του στοχευμένου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ προς τα Ανατολικά, τον Ινδικό Ωκεανό και την Άπω Ανατολή. Ας μην ξαναγράψω σε αυτό το σεντόνι όσα αφορούν τον πόλεμο επί του ψηφιακού μετασχηματισμού των πάντων και την σημασία των νέων ψηφιακών μέσων συναλλαγών που θα κυριαρχήσουν πάνω σε τεχνολογίες αποκέντρωσης (decentralization) όπως οι blockchain. Όποιος ενδιαφέρεται γι αυτό, ας διαβάσει τι λέγαμε ΕΔΩ. 

 

Θα επικεντρώσω εδώ στις γεωπολιτικές αλλαγές και ανατροπές που δημιουργούνται ήδη στα μέτωπα του Πράσινου μετασχηματισμού προς την εποχή του υδρογόνου, που θα έχει κυριαρχήσει ως το επόμενο στρατηγικό καύσιμο του πλανήτη μέχρι το 2050-60. Το στοίχημα και στις δύο ζώνες που ήδη έχουν διαμορφωθεί είναι η ενεργειακή απεξάρτηση τους από τον OPEC και τους υδρογονάνθρακες με την παραγωγή τοπικά του "πράσινου υδρογόνου" από νερό και ηλεκτρισμό από ΑΠΕ.

 

Όμως για μερικές ακόμα δεκαετίες θα υπάρχουν μερικά ανυπέρβλητα προβλήματα άλυτα όπως:

 

- Τα στρατηγικά σπάνια μέταλλα που απαιτούν οι τεχνολογίες της λεγόμενης πράσινης ενέργειας. Δεν επαρκούν και τα στρατηγικά αποθέματα που δεν έχουν εξορυχθεί ακόμα βρίσκονται σχεδόν όλα πάνω στην πορεία του Δρόμου του Μεταξιού προς την Δύση ή την Αφρική, και ορισμένα στην Νότιο Αμερική.

 

- Το πραγματικό κόστος επενδύσεων και μετά αποσβέσεων των φαραωνικού μεγέθους κατασκευών που απαιτούνται είναι μη ρεαλιστικά διαχειρίσιμο. Μπορεί μεν να δείχνει αυτή η στρατηγική ως μονόδρομος για να συντηρηθεί, όσο γίνεται, το παλιό Τραπεζικό σύστημα και οι ελίτ που άνθισαν κατά την προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, αλλά όλοι ξέρουν (και ας μην το ομολογούν) ότι αυτή η πορεία έχει ημερομηνία λήξης. 

 

Και στο σημείο αυτό εμπλέκεται η άλλη μεγάλη στρατηγική, της ψηφιοποίησης των πάντων και της κυριαρχίας των BigTech πολυεθνικών ως εργαλείων επαναφοράς του μεταλλαγμένου νεοφιλελευθερισμού ver2.0

 

Τα μπαλαντέρ σε αυτό το παίγνιο είχαμε πει ότι είναι Ρωσία , Ινδία και Αφρική. Όμως έχουμε νέα εξέλιξη και νέο μπαλαντέρ τις αραβικές και άλλες ισλαμικές κυρίως χώρες του OPEC, που όσο παραμένουν ανοιχτές οι πιο πάνω αντιφάσεις της ενεργειακής μετάβασης, ευελπιστούν να συνεχίσουν να προμηθεύουν τις αγορές τους μέσω των σημερινών υποδομών με μείγματα μπλε υδρογόνου (παράγεται από φυσικό αέριο) και φυσικού αερίου ως ρεαλιστικού καυσίμου μετάβασης.

 

Γύρω από αυτά τα νέα δεδομένα εξελίχθηκε το προηγούμενο διάστημα ένας πόλεμος εξαγορών, που θα ενταθεί και άλλο. Η Κίνα ήδη, μέσω κοινοπραξίας φίλιων της εταιριών, εξαγόρασε ήδη το 49% του Σαουδαραβικου γίγαντα ΑRAMCO, με άμεσο έπαθλο την προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών που επηρεάζει με την Κίνα και δευτερευόντως με το Ιράν, που ήδη έχει υπογράψει 20ετη στρατηγική συνεργασία με το Πεκίνο. (Καταλάβατε τώρα γιατί διασώθηκε η οικονομία της Τουρκίας με τα 10 δις από τα ΗΑΕ ;;Και ότι η εντολή ήρθε από Κίνα μεριά;;)

 

Έτσι, όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την Μέση Ανατολή και τις ενδο-ισλαμικες διαμάχες, απότοκες του προηγούμενου ψυχρού πολέμου 1950-90, (πολύ καλή ανάλυση τους στο άρθρο ΕΔΩ) πρέπει να αναθεωρηθούν!

 

Πόσο μάλλον όταν φαίνεται να διαμορφώνεται ήδη μια άτυπη ακόμα τρίτη ζώνη, ανάμεσα στην Πράσινη και την Μπλε, που στηριγμένη και σε τοπικά ψηφιακά μέσα συναλλαγών, όπως το amber των ΗΑΕ, μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην έκβαση του νέου διπολικού Ψυχρού Πολέμου. Η γεωγραφική έκταση αυτής της ζώνης φιλοδοξεί να ξεκινάει από όλη την Αφρική, να επεκτείνεται μέχρι την Τουρκία, που δεν μπορεί πλέον να έχει πρώτο ρόλο ως επικεφαλής κάποιας νεο-Οθωμανικης αυτοκρατορίας, και ανατολικά μέχρι τα σύνορα του Πακιστάν με την Ινδία.

 

Αυτό το Παναραβικό όραμα, που εμπεριέχει και μη αραβικές χώρες, όπως το Ιράν ή το Πακιστάν,δείχνει πάλι επίκαιρο, όντας πλέον στηριγμένο και στην μεγάλη οικονομική διείσδυση αραβικών κεφαλαίων σε μεγάλες ή στρατηγικές εταιρίες και επενδύσεις στην ΕΕ και την Αφρική.

 

Οι κανόνες του πολέμου: Δεν υπάρχουν!

 

Η στρατηγική της Δύσης προς την εποχή του υδρογόνου (αλλά με κρυμμένα πολλά μυστικά και αλήθειες) ΕΔΩ .

Υ.Γ  Η φυσική αλλά και η λογική αποδέχεται ως καλύτερη επιλογή πηγής ενέργειας αυτήν που παράγει ο περιβάλλον χώρος είτε αυτό λέγεται ήλιος αιολος ακόμα και το υδρογόνο που είναι το ποιο άφθονο σε ποσότητα στοιχείο στο σύμπαν! Συμπέρασμα μια τεχνητή αλλά και ανθρώπινη νοημοσύνη δεν μπορεί να μην λάβει υπόψη της αυτές τις προτεραιότητες για επένδυση ! Όλες οι άλλες πηγές που στηρίζονται στην "μηχανική" έκρηξη έχουν σκοπό κυρίως την σταθεροποίηση του δικτύου. Όποτε η τρέχουσα στρατηγική της Δύσης είναι ελλιπής. Και ενέχει κινδύνους αποτυχίας και κατάρρευσης.και θα πρέπει να γίνει με αυτό που έθεσαν οι πρόγονοι μας ως προτεραιότητα στις αποφάσεις... ΤΟ ΜΕΤΡΟ! Ναι, χρειάζεται μέτρο. Πόσο;; Όσο αντέχει ο κοινός νους.

 

Υ.Γ 1 Η συλλογή ότι δείχνει άφθονο γύρω μας προϋποθέτει πολύ περισσότερη μηχανική για να μετατρέψει αυτή την άφθονη ενέργεια σε χρήσιμη, πολύ περισσότερη μηχανική απ' ότι η συλλογή όσης εγκλωβίστηκε ως χημική στα απομεινάρια πανάρχαιων οργανισμών. Αλλά επειδή και στα ενεργειακά συστήματα ισχύει πάντα ο αμείλικτος 2ος Νόμος της Θερμοδυναμικής (και με την μορφή της πολυπλοκότητας) κάθε λύση εμπεριέχει το στοιχείο της αύξησης της συστημικής εντροπίας. Αν το παρακάνουμε στο γρήγορο, μεγαλώνει εκθετικά ο κίνδυνος της συστημικής κατάρρευσης. Η φυσική και η λογική...