ΤΟ ΣΕΝΤΌΝΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ. Το Great Reset (η μεγάλη επανεκκίνηση)- Και ένας κρυμμένος ελέφαντας (όχι από την Μποτσουάνα ) στο δωμάτιο.
Εδώ λίγο μας έχει απασχολήσει ένα από τα κεντρικά θέματα που οδήγησαν στην πολιτική πόλωση των εκλογών στις ΗΠΑ: Το Great Reset.
Ξεκίνησε από μια πρωτοβουλία του World Economic Forum (WEF), ένα ανοιχτό think tank, κυρίως προοδευτικών οικονομολόγων που τώρα βάζουν και την ατζέντα στο Νταβός, που ξεκίνησε για πειραματισμό με νέες ιδέες πάνω σε παλιά μεγάλα προβλήματα. Αφορά κυρίως δύο μεγάλα ζητήματα των καιρών.
Το ένα είναι η δήθεν Κλιματική Αλλαγή με την στενή αμερικανική ερμηνεία του. Αυτήν που θεωρεί το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο ως αποτέλεσμα της αλόγιστης χρήσης των ενώσεων του άνθρακα στην παραγωγή ενέργειας ως μοναδική αιτία. Και όχι την Κλιματική Αλλαγή ως δείκτη της αλόγιστης χρήσης των πόρων του πλανήτη γενικά , που φαίνεται να είναι η οικολογικά ορθότερη ερμηνεία.
Και προτείνει το Great Reset την γρήγορη υιοθέτηση "πράσινων τεχνολογιών" παραγωγής και εξοικονόμησης ενέργειας με στόχο όσα συμφωνήθηκαν στην Σύνοδο του Παρισιού για το κλίμα. Κωδικοποιήθηκε ήδη ως "Πράσινη Ανάπτυξη" και στην ΕΕ (μοιραία και στην ρητορική των ελληνικών πολιτικών κομμάτων), χωρίς όμως να διασφαλίζεται ούτε το Πράσινο ούτε η Ανάπτυξη με όσα διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Δεν είναι δυνατή καμία πράσινη ανάπτυξη και χωρίς γενναίες επενδύσεις αλλά, κυρίως, χωρίς την συμμετοχή των κοινωνιών και των κοινοτήτων στην παραγωγή και διάθεση της ενέργειας.
Στις ΗΠΑ αυτό το θέμα έπαιξε κεντρικά ως σημείο τριβής των δημοκρατικών με τις πολιτικές του Τραμπ (Αμερική Uber alles-first, σε βιομηχανικό εθνοαπομονωτισμό και ενεργειακή επάρκεια από το φυσικό αέριο των βρώμικων σχιστολιθικων του Τέξας). Αφού ασχολήθηκε πρώτα ο Μπάιντεν, μετά το συμμάζεμα του μπάχαλου στην διαχείριση της πανδημίας και πριν ότι άλλο, που παρ ολίγον να οδηγήσει τις διχασμένες ΗΠΑ σε εμφύλιο, τώρα μαζεύει και τον αμάζευτο που αφήνει πίσω του αυτή η στρατηγική Τραμπ. Αυτή που έδωσε χώρο και χρόνο στην Κίνα να αναπτυχθεί ως η άλλη υπερδύναμη της νέας παγκοσμιοποίησης.
Προφανώς ένα σημείο πίεσης των ΗΠΑ, για να κερδίσει κάπως το χαμένο έδαφος και ισχύ, θα είναι η πίεση προς την Κίνα για να αυξήσει το κόστος παραγωγής της, υιοθετώντας (επιτέλους και αυτή) κάποια σοβαρά φιλοπεριβαλλοντικά μέτρα. Που αυτό είναι καλό. Πληρώνοντας όμως και οι ΗΠΑ το ίδιο αντίτιμο, μιας και η κατάσταση σε ότι αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση, την διαχείριση των υδάτων της ή την αποσάθρωση των γόνιμων εδαφών σε πολλές της πολιτείες να παραμένει και εκεί στο ίδιο περίπου κόκκινο με της Κίνας, ίσως και χειρότερα. Που κι αυτό ακούγεται καλό στα μάτια οποιουδήποτε Ευρωπαίου.
Όμως τώρα, λόγω αυτής της νέας παγκόσμιας πολιτικής, θα πρέπει να βρεθούν και λύσεις σε νέα προβλήματα.
- Που θα βρεθούν πχ οι ποσότητες σε λιθιο, κάδμιο, βολφράμιο, χαλκό ή σπάνιες γαίες, που απαιτούν οι σημερινές τεχνολογίες παραγωγής ΑΠΕ;; (Που αυτό δεν ακούγεται και τόσο καλό, ουπς).
- Και πως θα σταθεροποιηθούν τα δίκτυα μόνο με ΑΠΕ;; Δύσκολη ακόμα η καθολική χρήση του πρασίνου υδρογόνου ως στρατηγικού καυσίμου ως ενέργεια βάσης. Οπότε θα συνεχιστεί η διελκυστίνδα προστριβών για τον έλεγχο της ροής του φυσικού αερίου για 30-40 χρόνια ακόμα για να ολοκληρωθεί, ίσως τότε, το Great Reset ως προς το ενεργειακό του σκέλος και ας μην υπάρχουν αυταπάτες γύρω από αυτό.
Το δεύτερο θέμα της ατζέντας του Great Reset, που δεν ανέβηκε σχεδόν καθόλου ως θέμα oύτε στα αμερικανικά στο debate, είναι η ΕΠΑΝΕΚΚΊΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ δια του ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ της αξίας των κλασικών νομισμάτων που κυκλοφορούν σήμερα! (ξέρετε, αυτά που από το 71 και μετά παράγονται μόνο από δάνεια).
Προγραμματισμένη, με κάποιο σχέδιο, για να μην γίνει αυτό ανεξέλεγκτα και απρόοπτα με αφορμή μια κατάρρευση, οπουδήποτε, που θα προκαλέσει πάλι ντόμινο. Αυτή η δεύτερη "Μεγάλη ιδέα' εμπεριέχεται στον στόχο του ψηφιακού μετασχηματισμού των πάντων.
Ο λόγος:
Έχει ήδη πνιγεί όλος ο πλανήτης στα χρέη, πολύ πριν την εμφάνιση του Covid19. Στο 326% του παγκόσμιου ΑΕΠ σήμερα είναι τα χρέη. Χρέη κυρίως ιδιωτικά, με τα κρατικά όμως να ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ και στις ΗΠΑ, και στην ΕΕ, και στην Ιαπωνία κλπ (εδώ φτάσαμε στο 216%, παγκόσμιοι πρωταθλητές... ). Προσθέστε σε αυτά και πόσα θα πρέπει να χρεωθούμε ακόμα όλοι στον επόμενο κύκλο υπερδανεισμού για να κάνουμε "Πράσινη Ανάπτυξη" και θα δείτε ότι ο ελέφαντας πλέον δεν θα χωράει στο δωμάτιο, όπως και να τον βάψεις.
Αλλά δεν είναι τα χρέη αυτά καθεαυτά που φοβίζουν όσο το καλά κρυμμένο μυστικό των απανταχού δημοσιονομικών και των Τραπεζών:
Το ύψος των τοξικών παραγώγων των δανείων που γεννούν το χρήμα, έχει φτάσει σήμερα τα 1500τρις$! Δηλαδή 21-22 φορές το ΑΕΠ όλου του πλανήτη. Και μάλιστα στα χέρια πολύ λίγων για να τζογάρουν πλέον μόνο σε αυτά τα αέρα σκέτο τοξικά. Tα κέρδη καλύτερα σε αυτά, λέει. Άρα ας "καούν" παραγωγικές μονάδες με τα lockdown, λίγα βγάζουν, δεν πειράζει, λίγο το κακό μπροστά στα άμεσα κέρδη που φέρνει ο τζόγος στα τοξικά.
Αυτός ο μεγάλος κρυμμένος ελέφαντας στο δωμάτιο, είναι και ο κύριος λόγος που εμφανίστηκε η κρίση και προσφοράς και ζήτησης πριν τον Covid19. Και χειροτερεύει τώρα μέρα με την μέρα, παρά τα πακέτα διάσωσης, "λόγω κορονοϊού" (ξαναλέει) και με τέσσερις ακόμα σε εξέλιξη κρίσεις να ελλοχεύουν. Στα δίκτυα των logistics, στην παραγωγή, την ενέργεια και την πραγματική οικονομία, με την φτώχεια και τις ανισότητες να συνεχίζουν να διευρύνονται επικίνδυνα. Απειλείται πλέον με εξαφάνιση η μεσαία τάξη σχεδόν από παντού, πολύ πιο έντονα στις χώρες τις περιφέρειας όπως εμείς.
Σαν την λευκή τίγρη των Ιμαλαίων και τον δαίμονα της Τανζανίας ένα πράγμα οι άλλοτε πολυπληθείς μεσαιοταξίτες. Οι δημοκρατικοί των ΗΠΑ αντιλαμβάνονται όμως ότι αυτό, η εξαφάνιση της υπερχρεωμενης επίσης μεσαίας τάξης, είναι μέγας κίνδυνος για τις δυτικές δημοκρατίες (ας είναι καλά ο Σαντερς γι αυτό το επίτευγμα μετάλλαξης των δημοκρατικών... ) Δεν δίστασαν να αυξήσουν την φορολογία των πολυεθνικών τους, να επιβάλλουν και παγκόσμιο φόρο 15% για να μην κρύβουν κέρδη σε φορολογικούς παράδεισους και να διπλασιάσουν τον κατώτατο μισθό στις ΗΠΑ.
Φρίκη για το νεοφιλελε διευθυντήριο στην ΕΕ, που για γεωπολιτικούς λόγους θα πρέπει, θέλει δεν θέλει, να ακολουθήσει και αυτό το πρώτο βήμα προς το οικονομικό αναπόφευκτο Reset, άσχετα του τι θα ήθελε ο αλά-Τζημερος νέος Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Μηδενίζοντας όμως το κοντέρ των χρεών, μηδενίζεται και η αξία όλων των νομισμάτων, μαζί και η φούσκα των τοξικών! Αυτό είναι χοντρικά στην ατζέντα του Great Reset!
Kαι με τι θα συναλλασσόμαστε μετά, ορέ κλεφτόπουλα;;
Με νέα ηλεκτρονικά μέσα συναλλαγών που θα αντιστοιχούν σε πάγια ή εμπορεύματα, λέει (kwh από ΑΠΕ, σιτάρι, λιθιο, χαλκός, άντε και χρυσό για συναισθηματικούς λόγους, τέτοια) .
Κρυπτονομισματα τα λέγαν αυτά από το 09 που εμφανίστηκαν μετά την κρίση του 08 (τότε τα φτιάχναμε με εξόρυξη, mining, παλιά ήδη τεχνική) και δεν είναι καθόλου κρυφά. Κρυπτογραφημένα και ηλεκτρονικά είναι για να μην παραχαράσσονται. Κρυφά παραμένουν για την ελληνική πολιτική σκηνή που κάνει ό,τι δεν βλέπει τι έρχεται και ότι η μεγάλη επανακινηση δεν μας αφορά. Εμείς, λέει, έχουμε το ευρώ και άλλες σκοτούρες να ασχοληθούμε. Τον Κουλη και τα κουλά του, κάτι τάσεις, οι αερολογίες του Άδωνι , ή την πρεμούρα του Στουρναρα να φτιάξει μια bad bank, κάτι λινάτσες στην μόδα , αρχαιπλογικο λάδι και άλλα τέτοια "σοβαρά". Τι θες τώρα;;
Σε αυτόν όμως τομέα, των νέων ψηφιακών μέσων συναλλαγών, προηγείται ήδη η Κίνα τεχνολογικά και οργανωτικά και όλοι κοπιάρουν τα λάθη της. Οπότε το μεγάλο παζάρι για το Great Reset ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα και για τα δύο αυτά θέματα, κλίμα και χρέη/νομίσματα, προβλέπεται πολύ σκληρό. Και πολύπλοκο γιατί στο δεύτερο θέμα, των νέων μέσων συναλλαγών, αναδεικνύονται και άλλοι παίκτες, πλην των κρατών και των Τραπεζών, με απροσδιόριστη την επίδραση τους στα γεωστρατηγικά παίγνια. Facebook, Amazon, Google, κλπ ετοιμάζονται να μπουν δυναμικά για να ολοκληρώσουν έτσι την κυριαρχία τους στον έλεγχο των data με ένα διαφαινόμενο τεχνολογικό ολοκληρωτισμό. Όπως αυτόν την Κίνας, αλλά στο πιο άγριο!
Eίναι και κάτι λίγοι ρομαντικοί που επιμένουν και αυτοί για μέσα συναλλαγών "από τα κάτω", από τους παραγωγούς. Καθόλου ευκαταφρόνητη δύναμη αφού το κρίσιμο πλέον δεν θα είναι ποιος έχει το χρήμα αλλά ποιος θα έχει μαζί του τους περισσότερους και ποιος δρα πιο γρήγορα. Νάτο το reset! (από την οπτική του λαού, λέω)...
Ελπίζω όλα αυτά να καταλήξουν κάπου, σε μια νέα ισορροπία, χωρίς αίματα ή σε μεγάλες εκπτώσεις στην δημοκρατία.
Το πιθανότερο πρώτο θύμα, όμως μάλλον θα είναι η ΕΕ και η Ευρώπη γενικότερα, λόγω και της ενεργειακής της εξάρτησης αλλά και λόγω των μυωπικών πολιτικών των κυρίαρχων, ακόμα, νεοφιλελε των επιλογών και εμμονών. Με κύρια ευθύνη της, τραγικής πλέον, Γερμανίας που ίσως θα συνεχίσει να επιμένει σε κανόνες που σχεδιάστηκαν το 96 και συμφωνήθηκαν στην Λισσαβόνα το 08. Πκ/πκ!(προ κρίσεων και προ κορονοϊού) κάνοντας κατ ιδίαν ντιλάκια με την Κίνα, τα περισσότερα εις βάρος των άλλων "εταίρων" (το ίδιο θέλει να κάνει τώρα και ο Ντραγκι (θα λογαριαστούμε και με αυτόν τον Δράκοντα εν καιρώ) αλλά φοβάται περισσότερο την αντίδραση του Αμερικανικού παράγοντα).
Εντός αυτού του νέου σκηνικού, ως εκ τούτου οι εκθέσεις τύπου Πισαριδη έχουν αξία όση ένα παπιέ ντε κωλ. Και πολλά λέω, ο νομπελίστας των νεοφιλελε δείχνει, εκτός από εμμονικός στα ίδια και βαθύτατα νυχτωμένος στα γεωπολιτικά. Χειρότερος και από τον Γιανη με το ένα νι ένα πράγμα!
Άρα αναζητείται ολοκληρωμένη και πειστική λύση έγκαιρα που θα μας τοποθετεί κάπου αξιοπρεπώς και μετά το επερχόμενο reboot. Μην την ψάχνετε στα ακαδημαϊκά manuals και σε παλιές αναλύσεις για αλλά προβλήματα του προηγούμενου πΚ αιώνα. Δεν υπάρχουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου