Έχω και τον φίλο μου τον Βρασίδα (άλλος Βρασίδας είναι αυτός). Πολύ καλό παιδί. Μου στέλνει ενίοτε και τίποτα δουλίτσες δεν λέω. Του χω στείλει και εγώ κάνα δυο πελάτες να τους προσέξει και να τους κάνει και καλή τιμή.
Θαφτάς στο επάγγελμα. Επαγγελματίας δεν λέω. Με προσοχή στην λεπτομέρεια. Καλλιτέχνης....Συνάδελφο με αποκαλεί επειδή κάνω και εγώ κάτι "κηδείες" και "τελετές" σε κάτι ρεμάλια ενίοτε. Αλλά άτυχος. Κανένας πελάτης του δεν ξανάρχεται. Μια δουλειά και τέρμα. Δεν τον ξαναβλέπει. Οι ατυχίες του επαγγέλματος.
Τον ρωτάω σήμερα που μιλήσαμε "Πως παν οι δουλειές;"
Η ζωή θα ήταν τραγωδία αν δεν είχε τόσο πλάκα.
Αυτοί οι
άνθρωποι ειδικά έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα του θανάτου και το πως
γλεντούν την ζωή δεν λέγεται .Εκτιμούν την ζωή . Έξω καρδιά και πλακταζήδες
όσο δεν πάει.Το τι του λέω ... να πέσετε κάτω από τα γέλια αλλά και το τι μου λέει και αυτός που πέφτω εγώ κάτω από τα γέλια.
Την προηγούμενη
φορά πέρναγα από το γραφείο του και σταμάτησα να τον δω. Κάποια στιγμή χτυπά το τηλέφωνο του " Γραφείο Τελετών ..." αφού το κλείνει του λέω. Τι τελετές
ρε του λέω τσαμπουνάς; Κηπουρική Ανθοκομία και διακόσμηση κάνεις. Έβαλε
κάτι γέλια .
Τα γραφεία
τελετών δεν κλείνουν την νύχτα όπως τα άλλα μαγαζιά και κερνάνε και
κονιάκ ,οπότε να το έχετε υπόψη για δύσκολες νύχτες ...αν κάνα βράδυ έχετε αϋπνίες άντε σε κανέναν μπείτε μέσα και ρωτήστε τον : Παρέα
θες κονιάκ κερνάς;; Αν έχεις και τίποτα κόλλυβα φρέσκα φερε μην το πιούμε
ξεροσφύρι. χα χα χα
3 σχόλια:
Χα, χα, καλόοοο! Είναι γαρ ένα επάγγελμα μοναδικό, το μόνο αληθώς δημοκρατικό, δεν εξαιρεί κανένα.
.........................
Ιο-διάλογοι.
- Πώς είστε, οικογένεια καλά;
- Καλά για την ώρα, δόξα τω θεώ.
Την άλλη μέρα και για πολλές μέρες η ίδια στερεότυπος ερώτησι και η ίδια απάντησι. Ώσπου μια μέρα:
- Όλοι καλά;
- Καλά όχι τόσο.
- Δηλαδή;
- Ένα ¨δόξα τω θεώ¨ λιγότερο...
Γειά σου καλέ μου φίλε Μμ...χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες. Πως πηγαίναμε παλιά μπαρότσαρκα;; Τώρα θα παίρνουμε σβάρνα τα Τελετάδικα με την σειρά και θα πίνουμε τα κονιάκ μας.! Και ξημερώματα θα γυρνάμε σπίτι πιωμένοι και φαγωμένοι.! χα χα χα
Αυτή είναι ζωή .!!
https://tinyurl.com/e8anb3vk
Τα έχει όλα, φίλτατε Λ., αυτή η ιερά παλιοζωή.
Από παλιά μου διαβάσματα. Μένης Κουμανταρέας: ¨Η μυρουδιά τους με κάνει και κλαίω.¨ (Μυθιστόρημα. Σήμερα εξηντλημένο και δυσεύρετο.)
Περιγράφει συν τοις άλλοις, αν δεν απατώμαι, και τέτοια σπαρταριστά στιγμιότυπα από ένα γραφείο κηδειών, ¨περιθωριακόν¨ το επάγγελμα, όπου εσύχναζε μάλλον και ο ίδιος ως ιδιαιτέρων ευαισθησιών περιθωριακός ερωτικά τύπος, εξ ού και το ανάλογον δυστυχώς Σεργιανοπουλικόν του τέλος...
Δημοσίευση σχολίου