(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Ο Αίας εκείνος όταν τον τρέλαιναν αι βροχαί της Τροίας. Ιππεύοντας το αβέβαιο, σημαδεύοντας το άγνωστο.
Αφήνοντας κάποιες ιαχές, ασεβείς παραγγελίες στον βωμό του απείρου.
Η θαυμάσια στολή της ελευθερίας, η πανάρχαια ψυχή της πατρίδος.
Κι εκείνος ο ίλιγγος της μεγάλης κατηφόρας. Με σιωπηλά φώτα.
Εδώ ήταν κάποτε η πρωτεύουσα των χιλίων και ενός θεών. Όπου τώρα σαπίζει ο πέτρινος ίσκιος της.
Ο σφυγμός του ουρανού, η ρίζα της γης. Ειρήνη και φιλόξενο απέραντο φως.
Αιωρείται ή φλέγεται αυτή η τρομερή πύλη που φρουρεί το μέλλον;
Η συνήθεια όμως σκοτώνει έως και αυτό το αιώνιον.
1 σχόλιο:
"Ο Αίας εκείνος όταν τον τρέλαιναν αι βροχαί της Τροίας. "
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τον "τρέλαναν" οι βροχές στην Τροία. Αλλά ότι ο Οδυσσέας του άρπαξε την πανοπλία και τα όπλα του Αχιλλέα με δόλιο τρόπο. Πίστευε ότι επειδή ήταν συγγενής εξ αίματος με τον Αχιλλέα δικαιούνταν αυτό τα όπλα του (και έτσι ήταν τα σωστό και δίκαιο) αλλά ο κοντός διπρόσωπος Ιθακιώτης του την έφερε ΚΑΙ αυτουνού.
Εκεί έγινε ένας μεγάλος καυγάς ανάμεσα τους και ειπώθηκαν βαριές κουβέντες, μέχρι που ο Αίας του πέταξε κατάμουτρα ότι αν δεν "έτρωγαν" και δεν έβγαζαν από την μέση τον Αχιλλέα με ύπουλο τρόπο ...τότε ίσως αυτός (ο Οδυσσέας) όχι μόνο δεν θα δικαιούνταν να πάρει τα όπλα του, αλλά δεν θα τολμούσε ούτε να τον αντικρίσει.
Μετά από αυτόν τον καυγά μεταξύ Οδυσσέα και Αίαντα...ήταν επόμενο ότι θα τον "τρέλαιναν" και θα τον έβγαζαν και αυτόν από την μέση. Ένας σάπιος ιστός διαπλοκής , δόλου και εξαπάτησης υπήρχε τότε όπως και τώρα στο στρατόπεδο των Αχαιών.
Δημοσίευση σχολίου