ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Β΄(18 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Β΄(18) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1)  Ο χρόνος, αγάλματα από σιωπή, τείχη από αέρα , σημαίες από όνειρα. Όλος χτισμένος από προσμονές και στολισμένος από μύθους. 

2)  Κάθε ζωή, μια οδύσσεια μνήμης, μια ανακυκλωτική επιστροφή της τύχης στην πρώτη αρχή.

3) Πέρα απ’ τους πύργους της αιωνιότητος κινείται η επωδός των μυστηρίων, περιπολεί η ακροβασία της επικινδυνότητος.  

4)  Το φύλο μας είναι η Ανατολή που προδώσαμε και είναι η Δύσις που δεν γνωρίσαμε. Πατώντας πάνω σε ραγισμένες λέξεις και διάσπαρτα νοήματα.

5) Ακόμα μαθαίνομε τί δεν είμαστε. Άλλοι θα μιλήσουν στο τέλος για μας. Η κατάρα του σταυρού και η γιορτή του μύθου.

6) Την αξία και διαγωγή της ψυχής του ανθρώπου με τι κριτήρια να κρίνει άραγε και βαθμολογεί η θεία δικαιοσύνη; Πάντως  όχι με θρησκευτικά, αυτά βρίσκονται στα χέρια της ανάγκης κι όχι του πολιτικά ελεύθερου και υπεύθυνου πολίτη.   

7) Κοιμόσουν εσύ όταν γεννιόταν η πλάσι. Όταν τέχνη και σοφία κανόνιζαν τας συντεταγμένας του χάους.  Και τώρα στο ίδιο έργο ημίυπνοι.

8) Χαράματα θα μας αποχαιρετίσουν τα όνειρα και νέοι ουράνιοι χάρται θαυμάτων θα μας συγκινήσουν. Σε λυρικές αμμουδιές θα ξαποστάσουν τα στρατόπεδα της φιλοδοξίας.

9) Στολίδια του ανέμου, πλειστηριασμοί του απείρου, εορταί των υδάτων.

10) Ήρθε φορτωμένος τον ουρανό γι αυτό τον έπνιγε η γη σ’ ένα ανήφορο χωρίς τέλος.

11) Δεν έχεις φίλους, δεν έχεις εχθρούς, σ’ αυτή την ακατάσχετο πλημμυρίδα της ανεξάντλητης δημιουργίας.

12) Έφυγε προς την φωτεινή πλευρά των πραγμάτων. Εκείνη απέμεινε στους ναούς της αγωνίας.  Μπροστά το μυστήριο και πίσω αυτή. Και κύκλω αγάλματα της μέλανος σιωπής.

13)  Έρχονται από ένα παράξενο, απρόοπτο, ιερό μέλλον αι ημέραι που θα μας ρωτήσουν. Αι σκέψεις που θα μας συναντήσουν.

14)  Η ευσεβής απληστία του ουρανίου κέρδους σε πόσα μεταφυσικά ναυάγια μεταφράζονται;

15) Και δεν είναι πόνος ντροπής αλλά μεγαλείου όσων έσφαλαν σαν άνθρωποι και πληρώνουν γενναιόδωρα, μεγαλόψυχα σαν θεοί.   Η απώλεια που νικά όλες τις απώλειες.

16) Εκδρομές μόνο της φαντασίας και των μύθων, αντίδοτα παυσίλυπα για όλα τα αδιέξοδα της μνήμης και τους ανόσιους βιασμούς των συνειδήσεων.

17)   Ω μάταιο γένος από σίδηρο και βαρύτητα. Χρυσοθήρες του πάθους, μεγαλοφυείς εφευρέται της αποτυχίας.  Νόμους, πατρίδες, θρησκείες ημέρας, και μετά νυκτός φυλακαί.

18) Γευσιγνώσται της αθανασίας. Από θεό, αγάπη, ομορφιά και ηδονή είναι φτιαγμένα τα ισχυρότερα δολώματα του κακού.

19)   Ελπίδα και πίστι που κλέβουν, καιρό τώρα, διπλάσια δύναμι απ’ αυτή που δίνουν. Γι αυτούς που ζουν πραγματικά ελπίς, φόβος, πίστι ίσως είναι πράγματα περιττά έως πλανερά.

20) Οι δειλοί βαυκαλίζονται με τους αμνούς. Τις βεβαιότητες. Ημίθεοι και ήρωες παλεύουν με τους ταύρους. Τις πραγματικότητες.