Πως γίνεται να μην γράψεις τώρα και κανένα:
Απάνω μου έχω πάντοτε
στο σώμα μου κρυμμένο
Ένα μικρούλι άγαλμα
Όπως αυτά που συνηθούν και κάνουνε βουντού
κάθε λαμόγιο δεξιό με μένος στον Παυλάρα
μην τύχει και ξανάβγουνε τίποτα κουζουλοί
Και κόψουνε την μάσα τους,
αυτή που βγάζει Μάτι.
Ο Δον Κυριάκος φόβιζε μ αυτό την Ντόνα Τζούλια
(εκείνη που εγύριζε τις τσόντες του Φουρθιώτη)
Και ο Χουάν Στουρνάρας εκείνονε
τον άβουλο μικρό
τον Ανδρουλάκη στο όνομα, παρά τα παντελόνια
Πιο του χεριού τους γίνανε αυτοί και άλλοι εννιά
Με δύο σκηνές που έγραψαν
Και όλοι μαζί πορεύονταν ντουγρού για τον γκρεμό
Μην κάνουν και μιλήσουνε
Πριν φάνε οι πέντε δέκα...
(δικό σας το υπόλοιπο. Άντε όλα εγώ πχια...)
Βραδιά ποίησης σήμερα.
Με Νίκο Καβγαδία βεβαίως βεβαίως...Το νέο μου ποιητικό ψευδώνυμο Καβγαδίας.
Από αύριο τα σοβαρά...και άσε τα τρολάκια και τους παπάρες να ψάχνουν να βρουν πληροφορίες από μένανε. Θα πάρουν τα τρία μας.!!!
2 σχόλια:
ΚΑΒΓΑΔΙΑΣ. Και μη γελάς καθόλου, Λυκ.: Από κει προήλθε εξευγενισθέν από κάποιο αρχαιομαθή και το όνομα αυτό. Υπήρχε κάποτε καλαισθησία και γλωσσική (καθαρεύουσα την λέγανε) σ' αυτό τον τόπο. Κι όχι σαδιστικός ξυλοσχιστισμός όπως σήμερα, ¨Κατρούγκαλος¨ ονόματι (υβριστικόν) ο άλλος, υπουργός πράμα (όπερ ερμηνευόμενο σημαίνει κατουρώ στο γάλα¨ που πουλώ για να αυξηθή) και δεν είχε-έχει την στοιχειώδη καλαισθησία μια αίτησι στον δήμο ν' αλλάξει το όνομα έστω σε ¨Αστρόγαλος¨. θα μου πεις ψιλά γράμματα αυτά για τα χοιροειδή κομμούνια, μόνο για την μάσα βελάζουν.
Στο από κάτω πήγαινε αυτό το σχόλιο από πάνω βγήκε. Τίποτα τελικά δεν πάει σωστά σ' αυτό το κράτος. Χα, χα, θα έλεγα, αν δεν είχαμε 3ήμερο πένθος! (Αυτά τα πένθη δεν κοστίζουν τίποτα άλλλωστε όπως τα ευχολόγια και τα ευχέλαια.)
Δημοσίευση σχολίου