ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Τρίτη 18 Απριλίου 2023

Οι Αραβικές χώρες ανησυχούν για την οικονομική εμπλοκή της Τουρκίας στο Σουδάν.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Ο Ερντογάν θέλει να διατηρήσει την επιρροή του στο Σουδάν πάση θυσία. Ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί ότι η διπλωματική προσέγγιση που επιδιώκει με τις αραβικές χώρες με τις οποίες ανταγωνιζόταν κατά την Αραβική Άνοιξη δεν είναι ασυμβίβαστη με την ενίσχυση της παρουσίας του στο Κέρας της Αφρικής, μια περιοχή σε μόνιμη κρίση αλλά γεμάτη στρατηγικά πλεονεκτήματα.  

Ωστόσο, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία δεν έχουν την ίδια άποψη και παρακολουθούν στενά τις κινήσεις του ισλαμιστή ηγέτη σε μια χώρα που φλέγεται μετά την πτώση του καθεστώτος του Omar Hassan al-Bashir στα χέρια των συντρόφων του. εν όπλα το 2019, στο οποίο έχουν και συμφέροντα.

Το Σουδάν διατηρεί εδώ και πολύ καιρό μια στρατηγική εταιρική σχέση με την Τουρκία, που σφυρηλατείται στη βάση μιας κοινής ιδεολογίας και ενισχύεται από τους αυξανόμενους οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς, η οποία έχει αποδειχθεί ανθεκτική στην αλλαγή καθεστώτος.

Πράγματι, το Χαρτούμ δεν έχει βάλει καν τις διμερείς σχέσεις με την Άγκυρα σε δεύτερη μοίρα. Η στρατιωτική ηγεσία του Σουδάν διατηρεί τον Ερντογάν ως τον προτιμώμενο εταίρο της, μεταξύ άλλων όσον αφορά το εμπόριο, ενώ εξισορροπεί την πράξη εξισορρόπησης για να ευχαριστήσει τους νέους χρηματοδότες του στον Κόλπο.

Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ο όγκος του εμπορίου μεταξύ των δύο χωρών έφτασε τα 480 εκατομμύρια δολάρια το 2020 και οι τουρκικές επενδύσεις στο Σουδάν έφτασαν τα 600 εκατομμύρια δολάρια την ίδια χρονιά. Η γεωστρατηγική θέση του Σουδάν το καθιστά σημαντικό για την εμπλοκή της Τουρκίας με την Αφρική, ιδιαίτερα την Ερυθρά Θάλασσα και το Κέρας της Αφρικής, και αυτή η γεωγραφική εμβέλεια είναι απαραίτητη για τη νεο-οθωμανική πολιτική της Άγκυρας. Το τουρκικό μοντέλο, αντίθετα, εστιάζει σε έναν συνδυασμό ανθρωπιστικών και αναπτυξιακά έργα, οικονομικές και επιχειρηματικές σχέσεις και διπλωματικούς και, αργότερα, αμυντικούς δεσμούς.

1 σχόλιο:

Μμ είπε...


Το βαθύ κράτος- εθνική ολιγαρχία της Τουρκίας προχωρά από καιρό βάσει εθνικού επεκτατικού σχεδίου και επενδύει αναλόγως. Έτσι η χώρα επιβάλλεται και αναγνωρίζεται γεωπολιτικώς λόγω προνομιούχου γεωγραφικής θέσεως και βιομηχανικής υπεραναπτύξεως ως περιφερειακή δύναμις, Κίνα της Ευρώπης.
Μέχρι στιγμής αναδεικνύεται δεινός ισορροπιστής και άριστος γεφυροποιός των συμφερόντων ανατολής και δύσεως. Αχίλλειος πτέρνα της μόνο ο εγγενής ανατολίτικος αυταρχισμός, αλαζονεία και βάρβαρος μισαλλοδοξία της ηγεσίας της που στέκει εμπόδιο σ' ένα ιαπωνικού τύπου εκσυγχρονισμό της. Επειδή έχει τα οικονομικά προσόντα και την πληθωρική εργατόμαζα που αντί για βορά κανονιών δύναται αποβήναι ο εμπορικός στρατός για ένα πεφωτισμένο οικονομικό επεκτατισμό, ειρηνικό κατακτητή των μεσογειακών και δυτικών αγορών. Και όχι αυτά τα ξεπερασμένα μεγαλεία, τις νεοοθωμανικές, μουσολινικές φανφάρες.
Εκεί έπρεπε να στρέφεται αλλά ως φαίνεται δεν της το επιτρέπουν τόσο οι ισχυροί της ανταγωνισταί όσο και το εγκληματικό μογγολικό της κάρμα.

Όσο για την Ελλάδα, δεν γίνεται, προς το παρόν, καν λόγος. Πρόκειται για τον ξεπουλημένο κακομοίρη παρία της Ευρώπης που εκπαιδεύεται μοιρολατρικώς ως ευρωοθωμανικόν υποζύγιον και ¨γιουσουφίδιον,¨ προορίζεται δε ως επιθυσιαζομένη εις τα ξένα συμφέροντα Ιφιγένεια. Κράτος που ζη ένα διαρκή καταιγισμό πολιτικής και κοινωνικής σήψεως και διαφθοράς καλλιεργούσα όλα τα παρακμιακά άνθη του νεοταξικού κήπου του κακού. Ελπίζομε μόνο ότι ο θεός και η εθνική ψυχή της δεν έχουν ακόμα ειπεί την τελευταία των λέξι.